Historiographia del scientia
Le historiographia del scientia o le historiographia del historia del scientia es le studio del historia e methodologia del sub-disciplina del historia, cognoscite como le historia del scientia, includente su aspectos disciplinary e practicas (methodos, theorias, scholas) e le studio de su proprie evolution historic ("Historia del Historia del Scientia", i.e., le historia del disciplina nominate Historia del Scientia).
Debattos historiographic sur le methodo appropriate pro le studio del historia del scientia es sovente difficile a demarcar del controversias historic sur le curso del scientia. Controversias prime de iste tipo es considerate per alcunos como le inception del sub-disciplina.
Historiografia amateur del scientia[modificar | modificar fonte]
Historias del scientia esseva originalmente scripte per scientistas practicante e pensionatos,[1] con un exemplo notabile de ante esser le "History of the Inductive Sciences" (1837) per William Whewell. Biographias de philosophos natural (scientistas prime) anque esseva populare in le decimonono seculo, contribuente a crear Isaac Newton como un genio scientific e heroe national in Grande Britannia.[2] H.G. Wells initiava un tendentia pro historias del scientia in scala magnificente, un specie de epopeia del civilisation e progresso, con su "Outline of History" (1919/1920). Relationes popular del passato del scientia esseva frequemente associate con speculationes sur su futuro,[3] con autores de fiction scientific como Isaac Asimov e L. Sprague de Camp experimentante in ambes.
Historiographia professional del scientia[modificar | modificar fonte]
Internalismo e externalismo[modificar | modificar fonte]
In le prime annos del decada de 1930, un articulo presentate per le historico sovietic Boris Hessen incitava multe historiadores a observar le manieras in le quales le practicas scientific esseva ligate con le necessitates e motivos de lor contextos. Le travalio de Hessen se concentrava in factores socio-politic in lo que concerne le que e como se face scientia.
Iste methodo de facer le historia del scientia, que deveniva cognoscite como externalismo, examina le maniera in le qual le scientia e los scientistas es affectate e guidate per lor contextos e le mundo in le qual illes existe. Illo es un approtto que renuncia al notion que le historia del scientia es le evolution de pensamento pure a traverso del tempore, con un idea conducente a un altere in un bulbo contextual que poterea existir in ulle loco, a ulle tempore, si solmente on haberea le genios correcte.
Le methodo de facer le historia del scientia que precedeva le externalismo esseva cognoscite como internalismo. Historias internaliste del scientia sovente se concentra sur le reconstruction rational de ideas scientific e considera le evolution de iste ideas toto in le mundo scientific. Ben que le historias internaliste del scientia moderne ha tendentia a emphasizar le normas del scientia moderne, le historias internaliste pote anque considerar le differente systemas de pensamento subiacente al evolution del astronomia babilonic o al theoria del impetus medieval.
In practica, le linea inter le internalismo e externalismo pote esser incredibilemente incerte. Pocos historiadores, tanto alora como nunc, insisteria que un del iste approttos in lor extremos depicta un quadro complete, ni que illo necessarimente esserea possible practicar un plenemente sur le altere. Tamen, a lor nucleo, illos contine un questionamento basic sur le natura del scientia: qual es le relation inter le productores e consumitores de cognoscentia scientific? Le responsa a iste question debe, de un certe maniera, informar le methodo in le qual le historia del scientia e technologia es conducite; al contrario, como le historia del scientia e technologia es conducite, e que illo conclude, pote informar le responsa a iste question. Le question mesme contine un serie complete de questiones philosophic: qual es le natura del veritate scientific? Que significa objectivitate in un contexto scientific? Como occurre le cambio in theorias scientific?
Le historico/sociologo del scientia Robert K. Merton produceva multe obras sequente le theses de Hessen, que pote esser vidite como reactiones a e raffinamentos de le argumento de Hessen. In su studio sur le scientia, technologia, e societate in le Anglaterra del seculo XVII, Merton essayava introducer un categoria additional — Puritanismo — pro explicar le crescimento del scientia in iste periodo. Merton divideva le categoria de economia de Hessen in subcategorias plus parve de influentia, includente transporto, mineria, e technica militar. Merton essayava anque a disveloppar approttos empiric e quantitative pro monstrar le influentia de factores external sur le scientia.
Mesmo con su emphase in factores external, Merton differiva de Hessen in su interpretation: Merton manteneva que ben que le investigatores pote esser inspirate e interessate per problemas que esseva suggere per factores extra-scientific, al fin le interesses del investigatores esseva impellite per "le historia interne del scientia in question". Merton essayava delinear le externalismo e le internalismo al longo de limites disciplinari, con le contexto studiate per le sociologo del scientia e le contento per le historico.
Approaches historiographic al cambio de theorias in le scientia[modificar | modificar fonte]
Un thema principal de preoccupation e controversia in le philosophia del scientia ha essite le natura del cambio de paradigm o theorias in le scientia. Karl Popper argumentava que le cognoscentia scientific es progressive e cumulative; Thomas Kuhn, que le cognoscentia scientific procede per "cambios de paradigma" e non necessarimente es progressive; e Paul Feyerabend, que le cognoscentia scientific non es cumulative o progressive e que non pote haber un demarcation in terminos de methodo inter le scientia e qualcunque altere forma de investigation.[4]
Pensante collectivos[modificar | modificar fonte]
In 1935, Ludwik Fleck, un microbiologo medicinale polonese, publicava "Genesis and Development of a Scientific Fact" (Genese e Evolution de un Facto Scientific). Le libro de Fleck se concentrava sur le factores epistemologic e linguistic que affecta le discovery, innovation e progresso o evolution scientific.
Illo usava un studio de caso in le campo del medicina (le evolution del concepto de maladia de syphilis) pro presentar un these sur le natura social del cognition, e in particular le "stile de pensamento" (Denkstil), que es le stiles epistemologic, conceptual e linguistic de collectivos de pensamento scientific (ma anque non-scientific), cognoscite como "collectivos de pensamento" (Denkkollektiv). Le libro de Fleck suggere que, epistemologicamente, il non existe un stabilitate o veritate-realitate in qualcunque facto scientific. Un facto ha un "genese" que se basa in certe fundamentos theoritic e multe vices altere notiones obscure e incerte, e ille "evolve" quando illo es sub le dispute e investigation additional per altere scientistas.
Le monographia de Fleck esseva publicate quasi al mesme tempore que "Logik der Forschung" de Karl Popper, ma, a differentia del obra de Popper, le libro non recipeva un recension in Isis. Tamen, Thomas S. Kuhn recognosceva le influentia que illo habeva sur "The Structure of Scientific Revolutions" (Le Structura de Revolutiones Scientific). Kuhn scribeva etiam le praefation al traduction anglese del obra de Fleck.
Falsifiabilitate[modificar | modificar fonte]
Popper inventava le termino "rationalismo critic" pro describer su philosophia. Ille faceva un distinction inter verification e falsificabilitate e affirmava que un theoria debe esser considerate scientific solmente si illo es falsificabile. Popper cercava explicar le apparente progresso del cognoscentia scientific in su obra "All Life is Problem Solving" (Omne Vita es Solution de Problemas). Ille suggereva que nostre comprension del universo pare meliorar con le tempore a causa de un processo evolutionari. Ille proponeva que le processo de "elimination de errores" in le campo del scientia es simile a quello del selection natural in le evolution biologic, ubi theorias que resiste melio al processo de refutation non es necessarimente plus "ver" ma plus "apte" o applicabile al problema in question. Popper suggeriva que le evolution de theorias per le methodo scientific pote reflecter un certe tipo de progresso: verso problemas sempre plus interessante.
Popper adjuvava a establir le philosophia del scientia como un disciplina autonome intra le philosophia, per su proprie opera prolific e influente, e etiam per su influentia sur su contemporaneos e studentes.
Revolutiones[modificar | modificar fonte]
Le medio del seculo XX viderea un serie de studios investigante le rolo del scientia in un contexto social. Le sociologia del scientia se centrava in le modos in le quales scientistas labora, examinante attentemente le modos in le quales illes "produce" e "constructe" cognoscentia scientific.
"Le Structura de Revolutiones Scientific" (1962) de Thomas Kuhn es considerate particularmente influent. Illo aperiva le studio del scientia a nove disciplinas per suggérer que le evolution del scientia esseva in parte determinate sociologicamente e que le positivismo non explicava le interactiones e strategias real del participantia human in le scientia.
Como Kuhn lo exprime, le historia del scientia pote esser vidite in terminos plus nuanciate, tal como competente paradigmas o systemas conceptual in un matrice plus extense que include themas intellectual, cultural, economic e politic extra del scientia. "Partialmente per selection e partialmente per distortion, le scientistas de epocas precedente es presentate implicitemente como haber laborate sur le mesme serie de problemas fixe e in conformitate con le mesme canones fixe que le revolution plus recente in theoria e methodo scientific faceva apparer scientific."[5]
In 1965, Gerd Buchdahl scribeva "A Revolution in Historiography of Science" (Un Revolution in Historiographia del Scientia), faciente reference a studios de Thomas Kuhn e Joseph Agassi.[6] Ille suggeriva que iste duo scriptores habeva inaugurate le sub-disciplina per facer un distinction clar inter le historia e le historiographia del scientia, argumentante que opiniones historiographic influentia multo le scriptura del historia del scientia.
Studios ulterior, tal como "Scientific Knowledge and its Social Problems" (1971) de Jerome Ravetz, faceva reference al rolo del communitate scientific, como un constructo social, in acceptar o refutar le cognoscentia scientific (objective).[7]
Desde le annos 1960, un tendentia commun in le studio del scientia (le studio del sociologia e historia del scientia) ha essite de accentuar le "componente human" del cognoscentia scientific, e de reducer le idea que le datos scientific es evidentemente evidente, sin valor, e sin contexto.[8] Le campo del Studio del Scientia e Technologia, un area que se superponi e frequentemente informa le studios historic del scientia, se concentra sur le contexto social del scientia in periodos contemporanee e historic.
Correspondente con le ascension del movimento del ecologismo e un perdita general de optimism in le poter del scientia e technologia non restrainite pro resolver le problemas del mundo, iste nove historia incoragiava multe criticos a pronunciar le predominio del scientia como overthrowne.
Guerras del scientia[modificar | modificar fonte]
Le guerras del scientia del annos 1990 concerneva le influentia specialmente de philosophos francese, le quales negava le objectivitate del scientia in general o sembla facer lo. Illes describeva etiam le differentias inter le modelo idealisate de un scientia pure e le practica scientific actual; durante que le scientismo, un revival del approchio positiviste, videva in mensuration precise e calculation rigorose le base pro resolver finalmente controversias metaphysic e moral.[9][10]
Historia del scientia in le seculo XXI[modificar | modificar fonte]
Le disciplina hodie comprende un varietate extense de campos de studio academic, que varia del traditionales como historia, sociologia e philosophia, usque a campos diverse como derecto, architectura e litteratura. Il existe un tendentia verso integration con le historia global, alsi como le uso de nove conceptos methodologic como le intercambio intercultura. Historiadores del scientia anque collabora stricte con studiosos de disciplinas affin como le historia del medicina e le studios del scientia e technologia.
Questionamento del postmodernismo[modificar | modificar fonte]
Alcun theoristas critic postea argumentava que lor deconstructiones postmodern habeva in certe casos essite contra-productive e habeva fornite ammunition intellectual pro interesses reactionary. Bruno Latour notava que "extremistas periculose sta a usar le argumento de construction social mesme pro destruer le evidentia durmente conquistate que poterea salvar nostre vidas. Es io incorrecte haber participate in le creation de iste campo cognoscite como studios del scientia? Es sufficente dicter que nos non intendeva vermente lo que nos voleva dicter?"[11]
Eurocentrismo in le historiographia del scientia[modificar | modificar fonte]
Le eurocentrismo in le historia scientific representa relationes historic scribite sur le evolution del scientia moderne que attribue omne progresso scholar, technological e philosophic a Europa e marginalisa contributiones exterior.[12] Usque al initiamento del serie de libros de Joseph Needham, "Scientia e Civilisation in China", in 1954, multe historiographos scribeva sur le scientia moderne solmente como un achievement european sin contributiones significative ab civilisationes excepte le grecos.[13] Scripturas historic recente ha argumentate que il habeva influentia e contribution significante ab astronomia e mathematica egyptian, mesopotamic, arabe, indian e chinese.[14] Le uso del notiones de intercambio intercultura in le studio del historia del scientia adjuta a orientar le disciplina verso esser un campo de studio non-eurocentric e non-linear.
Referentias
- ↑ "History of Science Today, 1. Uniformity as Hidden Diversity: History of Science in the United States, 1920–1940" (1986). British Journal for the History of Science 19 (3): 243–262. doi:.
- ↑ Higgitt, Rebekah (2007). Recreating Newton : Newtonian biography and the making of nineteenth-century history of science. London: Pickering & Chatto. ISBN 978-1-85196-906-7. OCLC 137313664.
- ↑ Sleigh, Charlotte (2022-04-27). "'Not one voice speaking to many': E C Large, wireless, and science fiction fans in the mid-twentieth century" (in en). Science Museum Group Journal 8 (8). doi:. ISSN 2054-5770.
- ↑ (1994) Science Teaching: The Role of History and Philosophy of Science. Routledge. ISBN 978-0-415-90899-3.
- ↑ Kuhn, T., 1962, "The Structure of Scientific Revolutions", University of Chicago Press, p. 137
- ↑
« {{{1}}} » - ↑ Ravetz, Jerome R. (1979). Scientific knowledge and its social problems. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-519721-1.Patrono:Page needed
- ↑ (1979) The Sociology of Science: Theoretical and Empirical Investigations. University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-52092-6.
- ↑ Lears, T.J. Jackson (2013-11-06). "Get Happy!!". The Nation. “...scientism is a revival of the nineteenth-century positivist faith that a reified "science" has discovered (or is about to discover) all the important truths about human life. Precise measurement and rigorous calculation, in this view, are the basis for finally settling enduring metaphysical and moral controversies—explaining consciousness and choice, replacing ambiguity with certainty.”
- ↑
« {{{1}}} »
- ↑ "Why Has Critique Run Out of Steam? From Matters of Fact to Matters of Concern" (2004). Critical Inquiry 30 (2): 225–248. doi:.
- ↑ Dear, Peter (2001). Revolutionizing the Sciences: European Knowledge and Its Ambitions, 1500-1700. Princeton N.J.: Princeton University Press, 4.
- ↑ Bala, Arun (2006). The Dialogue of Civilizations in the Birth of Modern Science 1st ed.. New York: Palgrave Macmillan, 21.
- ↑ Duncan, David Ewing (1999). Calendar: Humanity's Epic Struggle to Determine a True and Accurate Year. New York: Bard/Avon Books, 182.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
