Pythagoras
| Pythagoras | |
|---|---|
 | |
| Sexo | mascule |
| Nascentia | 6th century BCE, 6th century BCE, 582 BC, 580 BC, 575 BC, 572 BC, 571 BC, 570 BC (Samos) |
| Decesso | 490s BCE, 500 BC, 499 BC, 497 BC, 496 BC, 492 BC, 490 BC (Metapontum) |
| Citatania | Samos[*] |
| Occupation | mathematico, philosopho[*], politico[*], scriptor, musicologist[*], music theorist[*] |
| Obras notabile | theorema de Pythagoras, Pythagorean triple[*], Solido platonic |
| Religion | Pythagoreanism[*] |
| Conjuge | Theano[*] |
| Infantes | Mnesarchus[*], Myia[*], Damo[*], Telauges[*], Arignote[*] |
| Parentes | patre Mnesarchus[*] |
| Lingua | lingua grec ancian |
| Identificatores | |
| ISNI | 0000000374984682 |
| VIAF | 162237897, 209894863, 225158790508938850686, 102862543, 13151352051052602454, 318159474331827662926, 83073140, 84036666, 498168048974538410002, 264085599, 375157342860710100009, 250958546 |
| Commons | Pythagoras |
Pythagoras de Samos (Πυθαγόρας ο Σάμιος es considerate le prime mathematico pur. Ille contribueva de maniera significative al progresso del mathematica hellenic, le geometria e le arithmetica, derivate particularmente del relationes numeric, e applicate per exemplo al theoria de pesos e mesuras, al theoria del musica o al astronomia.
Ille era le fundator del Fraternitate Pythagoric, un societate que, benque era de natura predominantemente religiose, se interessava a medicina, cosmologia, philosophia, ethica e politica, inter altere disciplinas. Le pythagorismo formulava principios que influeva tanto in Platon como in Aristotele e, de maniera plus general, in le posterior disveloppamento del mathematica e le philosophia rational in le Occidente.
Non se ha conservate necun scripto original de Pythagoras. Su discipulos -le pythagoricos- invariabilemente justificava su doctrinas citante le autoritate del maestro de forma indiscriminate, pro lo que resulta difficil distinguer inter le discopertas de Pythagoras e los de su discipulos. Se le attribue le theoria del signification functional del numeros in le mundo objective e in le musica;; altere discopertas, como le incommensurabilitate del lato e le diagonal del quadrato o le Theorema de Pythagoras por le triangulos quadrate, era probabilemente disveloppate per le schola pythagoric.
Fontes biographic
[modificar | modificar fonte]Le datos verificabile re le vita de Pythagoras es scasse proque non existe textos de su autorato ni biographias signate per contemporaneos.
Le prime scriptos detaliate, que data de inter 150 e 250 annos postea su morte, se bassa in historias transmisse de maniera oral e monstra grande differentias inter si. Ultre, multe mythos e legendas se formava circum su persona, motivate probabilemente per le mesme Pythagoras, ma anque pro le natura del doctrina pythagoric e su sequitores: un confraternitate hermetic, regite per symbolos mystic e costumes esoteric. In le seculos posterior a su morte, le anecdotas re Pythagoras e su actos se vigorisava, alimentate pro ista falta de information directa,ma anque gratias al influentia del schola pythagoric mesme. In le seculo I aEC era commun representar lo como un esser supernatural. Alicun tractatos era mem scripte in su nomine e le de altere pythagoricos, e multe fabulas e inventiones era colite e exaggerate per alicun philosophos neoplatonic e neopythagoric.
Le plus extensa, detaliate e influente opera re le vita de Pythagoras e su pensamento data del seculo III (800 annos postea su morte). Diogenes Laertio (ca. 200-250) e Porphirio (ca. 234-305) scribeva duo Vitas de Pythagoras, e Jamblico (ca. 245-325) Re le vita pythagoric. Iste biographias es, con alicun exceptiones, le unic fontes disponibile. Forma parte de un epocha in que le figura de Pythagoras era vista de forma distorte, e se basa in fontes perdite, alicun del qual es de marcate tendentia neopythagoric e deliberatemente orientate a exaltar a Pythagoras, presentante le como le origine de tota veritate philosophic, cuje ideas haberea essite plagiate per Platon, Aristotele e tote le philosophos posterior.
Diogenes es plus objective, dum que Porfirio e Jamblicho ha pauc rigor historic. Jamblicho cita como fontes le operas de Nicomacho e de Apolonio de Tiana, include alicun datos biographic ma se centra plus in le stylo de vita del pythagoricos. Aristotele haberea scripte un opera aparte, ma non se conserva; su discipulos Dicearco de Mesina, Aristoxeno e Heraclides Pontico es, benque tardive, le melior fontes in que se basa Porphirio de Jamblicho.
Le referentias trovate in le Dialogos de Platon, se situa dentro de un structura litterari que non pretende nimis veracitate historic. Las que se trova in Aristotele, apparentemente plus confidente, ha un grande parte de reinterpretation. Ambe coincide, non obstante, in distaccar le enorme influentia que habeva Pythagoras.
| ||||||||||||||||||||||||||