Saltar al contento

Napoléon III

De Wikipedia, le encyclopedia libere
Napoléon III
Sexo mascule
Nascentia 1808-04-20 (Paris)
Decesso 1873-01-09 (Chislehurst)
Causa de decesso sepsis[*]
Loco de reposo Sarcophagus of Emperor Napoleon III[*]
Citatania Francia
Educate in Waffenplatz Thun[*]
Occupation politico[*], scriptor
Religion Ecclesia Catholic
Conjuge Eugénie de Montijo[*]
Infantes Napoléon, Prince Imperial[*], Eugène Bure[*], Alexandre Bure[*]
Parentes matre Hortense de Beauharnais[*] patre Louis Bonaparte[*]
Fratres/sorores Napoleon Louis Bonaparte[*], Napoleon Charles Bonaparte[*], Charles de Morny[*]
Premios Grand Cross of the Legion of Honour[*], Knight of the Order of the Golden Fleece[*], Knight of the Order of St. Alexander Nevsky[*], Order of Saint Anna, 1st class[*], Order of the White Eagle[*], Order of St. Andrew[*], Knight Grand Cross of the Military Order of William[*], Albert Medal[*], Order of the Red Eagle 1st Class[*], Knight Grand Cross of the Order of Saint Joseph[*], Order of the Redeemer[*], Order of Saint Stephen of Hungary[*]
Lingua francese
Signatura
Identificatores
ISNI 0000000121429066
VIAF 88934487
Commons Napoleon III of France

Charles-Louis-Napoléon Bonaparte (Paris le 20 de april 1808 – Chislehurst, Kent, Anglaterra le 9 de januario 1873), usualmente cognscite como Louis-Napoléon Bonaparte usque 1852 e postea Napoléon III, esseva le prime presidente eligite e le ultime monarcha de Francia. Eligite in 1848, ille esseva le sol presidente del Secunde Republica Francese. Ille prendeva tote potentia con un colpo de stato in 1851, e le anno subsequente ille se predicava le Imperator Francese. Su regno, le Secunde Imperio Francese, durava usque le Guerra franco-prussian in 1870.

Napoléon esseva le nepto de Napoléon I, le cosino de Napoléon II (qui nunquam regeva) e le filio de Ludovico I de Holland, e nasceva in Paris. Post le mortes de su patre, fratre e cosino, ille deveniva le hereditario del movimento Bonapartista. Duo vices, ille tentava organisava rebelliones contra le Monarchia de julio ma illos falleve. Post le cadita del monarchia de julio in 1848, ille retornava al Francia. Ille contestava le election presidential francese de 1848 e ganiava un victoria tremende. Ille se predicava le "Prince-President" e confligeva con le Assemblea National, ubi ille habeva pauc alliatos. In 1851, ante un secunde election que ille non pote contestar, ille perpetrava un colpo de stato e supprimeva su opposition. Un anno plus tarde, ille reanimava le monarchia Bonapartista. In 1853, ille maritava Eugenia de Montijo, un nobile espaniol.

Durante su regno, le politicas de Napoléon favorava ferrovias, education, reformas bancari, le construction del Canal de Suez e commercio libere con le Regno Unite. Ille se promoveva como un champion del classe inferior con politicas re derectos de obreros e reformas agricultural que reduceva fames. Con Georges-Eugène Haussmann ille commissionava un grande reconstruction de Paris. Ille appoiava grande projectos in urbes altere. Per su politica externe, ille expandava le flotta e le imperio colonial. Su alliantia con le Regno Unite disfaceva Russia in le Guerra Crimean e ille appoiava le formation de Romania. Ille adjutava le unification de Italia con un victoria in le Guerra franco-austrian, e Francia annexava Savoy e le Contato de Nice como un premio. Nonobstante, ille defendava le Statos Papal contra Italia. Ille duplava le grandor del imperio colonial francese, ma su intervention in Mexico esseva un fiasco complete.

Durante le annos 1860, Napoléon III faceva concessiones al opposition liberal e subestimava le potentia crescente de Otto von Bismarck in Prussia. Francia entrava le Guerra franco-prussian sin alliatos e con un armea inferior, e esseva disfacite rapidemente. Napoléon deveniva un prisionero durante le Battalia de Sedan. Un republica esseva predicate e Napoléon se exiliava al Regno Unite, ubi ille moriva duo annos plus tarde.

Le defaite militar e le opposition influential de Victor Hugo damnificava su reputation, que non meliorava usque multe annos plus tarde. Ille ganiava le supernomine derisori Napoléon le Petit (le Parve). Historicos moderne lauda su politica domestic e dennuncia su autoritarismo e aspectos de su politica externe.