Conferentia de Berlin

Le Conferentia de Berlin de 1884-1885, cognoscite etiam como Conferentia de Congo (German: Kongokonferenz, pronunciate [ˈkɔŋɡoˌkɔnfeˈʁɛnt͡s]) o Conferentia de Africa Occidental (Westafrika-Konferenz, pronunciate [ˌvɛstˈʔaːfʁika ˌkɔnfeˈʁɛnt͡s]), se reuniva le 15 de novembre 1884 e, post un interruption, finalisava le 26 de februar 1885 con le signature de un Acto General, que regulava le colonization e le commercio european in Africa durante le periodo del Nove Imperialismo. Le conferentia habeva essite organisate per Otto von Bismarck, le prime cancellero de Germania, a requesta del Rege Leopold II. Le Acto General de Berlin pote esser considerate como le formalisation del Partition de Africa que jam era in plen curso. Certos historicos, tamen, adverite contra un accentuation excessive de su rolo in le partition colonial de Africa, e attira le attention verso accordos bilaterale concluse ante e post le conferentia. Le conferentia contribueva a initiar un periodo de activitate colonial intensificate per poterios european, post que on ha dicite que le Conferentia de Berlin de 1884-85 esseva responsabile pro "le vetere division de Africa". Altere autores ha anque imputate le culpa del "partitition de Africa" a le portas del Conferentia de Berlin. Ma Wm. Roger Louis ha un opinion contrari, ben que ille concedeva que "le Acto de Berlin habeva un pertinential pro le curso del partition de Africa". De le decequatro paises qui esseva representate, sex de illes - Austria-Hungaria, Russia, Danmark, le Paes Bas, Svedia-Norvegia, e le Statos Unite - retornava sin possessiones formale in Africa.