Saltar al contento

Cesare Augusto

Non revidite
De Wikipedia, le encyclopedia libere
(Redirigite ab Augustus)
Cesare Augusto
Sexo mascule
Nascentia 63 BC, 63-09-23 BC (Roma)
Decesso 14-08-19, 14 (Nola)
Loco de reposo Mausoleum of Augustus[*]
Supernomine Thurinus
Citatania Roma antique
Occupation Ancient Roman politician[*], ancient Roman military personnel[*], Roman emperor[*]
Religion Religion in Roma antique
Conjuge Claudia[*], Scribonia[*], Livia[*]
Infantes Julia the Elder[*], Gaius Caesar[*], Lucius Caesar[*], Tiberio, Agrippa Postumus[*]
Parentes matre Atia[*] patre Gaius Octavius[*], Julio Cesare
Fratres/sorores Octavia the Younger[*], Octavia the Elder[*]
Lingua latino
Identificatores
ISNI 0000000121227317
VIAF 18013086, 593144647699322575560, 2081153063189619320009, 736158790622738851366, 1184153063236619320002
Commons Augustus
Cesare Augusto
Nomine regnal
IMP ·CAESAR ·DIVI ·FILIVS ·AVGVSTVS
Principato 16 de januario 27 a.E.C. - 19 de augusto 14 E.C.
Predecessor Triumvirato
Successor Tiberio
Sposa 1) Clodia Pulchra 43-40 a.E.C.
2) Scribonia 40-38 a.E.C.
3) Livia Drusilla 38 a.E.C.- 14 E.C.
Prole Julia major
Gaio Cesare (adoptive)
Lucio Cesare (adoptive)
Tiberio (adoptive)
Nomine original
C ·OCTAVIVS ·THVRINVS
Dynastia julio-claudian
Patre C. Octavio
Matre Atia Balba Cesonia
Nate 23 de septembre 63 a.E.C.
Roma
Adoption per Julio Cesare
Morte 19 de augusto 14 E.C.
Nola, Italia
Occupation homine de stato
Religion pagan
Nomine divin
DIVVS ·AVGVSTVS
Senatus Populusque Romani

Imperator Cesare, filio del Divo, Augusto esseva le prime imperator del Imperio roman. Appellate Octavio, e deinde Cesare Octaviano, ille esseva le grannepote de Julio Cesare e su herede principal. Associate con Marco Antonio e M. Emilio Lepido in un Triumvirato (43 aEC), ille retene pro se ipse control de Italia e del Occidente e ille inflige un defaite al armea republican al battalia de Philippi (42). Unic conductor al poter post le victoria de Actium contra Marco Antonio (31), ille recipe, in ultra al titulo de Augusto (27), le poteres usque alora divise inter varie magistraturas. Ille organisa un societate fundate super le retorno al traditiones antique e administrate per un corpore de functionarios recrutate in le stratos social superior (ordine senatorial e ordine equestre nobile). Ille reorganisa le provincias, subdivise inter provincias senatorial e provincias imperial. Ille conclude le conquesta del Espania e del Alpes, e displacia le frontiera del imperio usque le Danuvio; ma in Germania, post ganios sur le Lupia, su locotenente Varo, suffre un disastro (9 EC). Augusto designa su herede (su nepote Marcello, Agrippa, deinde Tiberio Julio Cesare) e a su morte es celebrate como un deo. Le regno de Augusto es considerate como uno del periodos le plus brillante del historia roman.

Vita juvene

[modificar | modificar fonte]

Nate in Roma le 23 de septembre 63 aEC, Octavio habitava le village ancestral de su patre, Velletri, usque le etate de 4, quando su patre moriva. Su matre sposava un altere homine, e le granmatre de Octavio, Julia de Cesare, elevava le puero. Illa esseva le soror de Julio Cesare. Octavio esseva electe al Collegio de pontifices in 47. In 46 aEC, ille jungeva su granoncle in Hispania, e comenciava le amicitate inter Julio Cesare e su grannepto.

Usque 44 aEC, su nomine esseva Gaio Octavio Thurino (C ·OCTAVIVS ·THVRINVS)

Filio del dive Cesare

[modificar | modificar fonte]

A su retorno a Roma, Julio Cesare deponeva a presso del virgines vestal un testimonio que designava Octavio como su herede principal e vadeva facer le postumemente su filio adoptive. Post le assassinato de Julio Cesare le 15 de martio 44 aEC, Octavio deveniva al etate de 18 annos un del homines le plus ric e importante de Roma. Ille assumeva anque le nomine de Cesare, como le conveniva, in memoria de su patre adoptive. Historicos moderne refere sovente al juvene Cesare como «Octaviano» durante iste periodo, ma il simila que ille non usava jammais iste nomine.

In iste periodo appare a su latere M. Vipsanio Agrippa, un adherente fidel al causa del juvene Cesare qui vadeva provar se como un del commandantes militar le plus capabile del epocha.

Durante le periodo incerte post le assassinato, le Senato considerava Marco Antonio como le menacia le plus grave a su position. Senatores anti-julian como Ciceron promoveva le juvene Cesare como un contrapeso a Antonio, le faceva entrar in le Senato, e obteneva pro ille un commando al lateres del consules Hirtio e Pansa. In april de 43 aEC, le armea de Roma disfaceva illo de Antonio al battalia de Mutina.

Post que le Senato celebrava plus tosto Dec. Bruto que ille como disfactor de Antonio, Cesare e su armea non participava in ulle offensiva contra Antonio. Iste habeva ganiate un alliato importante in M. Emilio Lepido.

Le Triumvirato

[modificar | modificar fonte]

In octobre de 43, Antonio, Lepido, e Cesare se incontrava presso Bologna pro discuter lor strategia facie al faction anti-julian. Illes decideva de unificar lor fortias contra le assassinos de Julio Cesare e lor alliatos.

Le Triumvirato, autorisate per le Lex Titia in novembre 43 aEC, designava Cesare, Antonio e Lepido como «triumviros establiente le cosa public con le poteres de consules» (Triumviri Rei Publicae Constituendae Consulari Potestate). Illo esseva dunque un innovation constitutional official que signalisava le devalorisation del officio consular e le fin effective del regime de «libertate» republican. Le Triumvirato esseva anticipate pro un termino de cinque annos que esseva renovate in 37 aEC pro un secunde termino quinquennal.

Le triumviros comenciava lor administration per proscriber 300 senatores e 2 000 equites. Le proscriptos perdeva lor officios, lor proprietates, e—si non escappava—lor vitas. Le proscripto le plus famose esseva Ciceron, le inimico confirmate de Antonio que le triumviros proscribeva malgrado effortios non successe de Cesare pro dissuader Antonio.

Le 1 de januario 42 aEC, le Senato proclamava le divinisation postume de Julio Cesare. In consequentia, le juvene Cesare adoptava le cognomine DIVI ·FILIVS «filio del divo».

Le «liberatores», assassinos de Julio Cesare, assemblava armeas que le triumviros disfaceva in Macedonia al battalias de Philippi in octobre 42.

In 40 aEC, le fratre e le sposa de Marco Antonio, Lucio Antonio e Fulvia, se rebellava contra Cesare in Italia. Lor armea esseva disfacte in Perugia, qual citate Cesare saccheava. Le 15 de martio, Cesare faceva executar 300 senatores e equites roman que habeva juncte le rebellion.

In 39 aEC, Cesare e Antonio laxava Sexto Pompeio (un filio de Pompeio Magno) installar se in Sardinia e Sicilia. Sexto se imponeva como un commandante naval e assumeva mesmo le titulo de «filio de Neptuno».

Le triumviros finiva le depredationes naval de Sexto in le Mediterraneo post un campania succedite in Sicilia in 36 aEC. Lepido tentava alora de imponer se in Sicilia, e Augusto profitava del occasion pro fortiar le a retirar se del triumvirato. (Lepido vadeva guardar le function sacerdotal de pontifice maxime usque su morte in 12 aEC.)

Marco Antonio esseva le unic rival de Cesare remanente.

Conflicto con Marco Antonio

[modificar | modificar fonte]

Le Triumvirato finiva officialmente le 1 de januario 32 aEC. Antonio remaneva le alliato e amante de Cleopatra, contra qui Roma declarava le guerra. Le armeas de Cesare e Agrippa avanciava trans Cyrenaica e Grecia. Le 2 de septembre 31 aEC, in le battalia de Actium, le flotta egyptian esseva destructe. Cleopatra e Antonio refugiva a Egypto con 60 naves. Un anno postea, Cesare e Agrippa invadeva Egypto. Antonio e eventualmente Cleopatra se suicidava.

Ciceron Minor, le filio de Ciceron, annunciava le morte de Marco Antonio in le Senato. Le honores e statuas dedicate a Antonio esseva removite, e Ciceron Minor declarava que nulle Antonio futur poterea tener le prenomine de Marco. «De iste maniera», diceva Plutarco, «le Celos confideva al familia de Ciceron le actos final in le punition de Antonio».[1]

Reorganisation del constitution

[modificar | modificar fonte]

Post le victorias de Actium e Alexandria, le autoritate de Cesare esseva incontestate. Le Senato le votava multe honores (le quales ille non sempre acceptava). Le plus importante de istos esseva su nove cognomine: Augusto, per qual ille es le plus largemente cognite. In latin, augustus esseva un adjectivo obscur que on applicava a veces al deos: auguste, exaltate, illustre. Su adoption per le Imperator Cesare, filio del divo (IMP ·CAESAR ·DIVI ·F ·AVGVSTVS), reinfortiava le pretentiones de iste a un stato superhuman. Le mense de augusto, usque alora nominate sextile, acquireva anque su nomine actual in le honor de Cesare Augusto, del mesme maniera que quintile habeva essite renominate julio in le honor de Julio Cesare.

Post le fin del triumvirato in 32 aEC, Cesare habeva guardate su autoritate legal como consule. In 27 aEC, in addition del cognomine de Augusto, ille recipeva anque le titulo de prince—in consequentia de qual le periodo inter 27 aEC e 284 del EC es frequentemente appellate le Principato—con le poter de regular affaires in multe provincias, proponer leges al Senato, etc. In 23 aEC, Augusto recipeva le potestate de un tribun (tribunitia potestas) a vita, alsi ben como supreme dominio proconsular (maius imperium proconsulare) in Roma. Ille deveniva dunque unic commandante in chef de tote le armeas roman.

Post le morte de Lepido in 12 aEC, Augusto assumeva su officio de pontifice maxime.

Durante tres seculos, le autoritate del imperatores roman esseva definite per iste officios: potestate tribunitie, principato, imperio proconsular, titulos de Augusto e Imperator, pontificato maxime (con le punctual adoption del consulato e/o del titulo de Patre del Patria, inter alteres).

Disveloppamento cultural

[modificar | modificar fonte]

Cesare Augusto e su «prime ministro» non official, Mecenas, patronisava le artes e litteratura. Le periodo dicte le etate de auro de litteratura latin continuava sub le principato de Augusto. Le historico Livio e le poeta Vergilio recipeva le appoio active del corte de Augusto, con qual Ovidio e Horatio esseva anque a veces associate.

Le politica general de Cesare Augusto esseva promover le valores traditional del Roma antique: patrimonio troian (real o pretense), virtute, servicio public, sobrietate, spirito martial. Ille revitalisava o creava plure festas e traditiones in iste senso. Le plus importante de istos esseva le ludos secular, organisate in 17 aEC. Politicas statal favorava pudor, maritage e natalitate.

Politica estranier

[modificar | modificar fonte]

Sub le principato de Augusto, le armeas de Roma conquireva le nord del peninsula Iberic, le Alpes, le ripa dextera del Danubio, e un magne parte de Germania.

Egypto esseva integrate in le Imperio Roman post le cadita de Cleopatra, Judea post le morte de Herode Archelao e Galatia post isto de Amyntas.

Reformas financiari

[modificar | modificar fonte]

Cesare Augusto regularisava le systema de taxation roman, que usque alora habeva sovente essite intermittente e arbitrari. Le mesuras de taxation esseva determinate per le censos que Augusto conduceva.

Intrigas dynastic, morte e succession

[modificar | modificar fonte]

Augusto habeva unicamente un filia, Julia Major. Sapente que le designation de un successor esseva essential al stabilitate continue del stato, Augusto habeva adoptate plure veces filios pro esser preparate a assumer un die su functiones.

  1. Gaio Cesare (granfilio biologic de Augusto)
  2. Lucio Cesare (granfilio biologic de Augusto)
  3. Agrippa Postumo (granfilio biologic de Augusto)
  4. Tiberio (filiastro de Augusto)

Julia Major sposava successivemente M. Claudio Marcello, un nepto favorite de Augusto; M. Vipsanio Agrippa, su locotenente fidel; e Tiberio, le filiastro e eventual successor de Augusto.

Tote le sposos de Julia Major e le filios adoptive de Augusto precedeva le prince, salve Tiberio e Agrippa Postumo. Iste moriva pauc post le assumption del principato per Tiberio. Gratias a iste circumstantias, multe historicos (e antique e moderne) ha affirmate que Livia habeva facte assassinar le rivales de Tiberio, su proprie filio.[2]

Cesare Augusto moriva le 19 de augusto in le anno 14 del Etate Commun al etate de 75 annos. Su divinisation, anticipate decennios avante per Vergilio in le Enneide, esseva conferite per le Senato pauc post su morte.

Referentias

[modificar | modificar fonte]
  1. Plutarco. Fall of the Roman Republic. London: Penguin Classics, 1958. In traduction anglese, "In this way Heaven entrusted the family of Cicero the final acts in the punishment of Antony."
  2. Tacito, in su Annales, es un del primes a facer tal allegationes.