Academia pro Interlingua
| Academia pro Interlingua |
|---|
| instantia de: Academia |
|
|
|
| data de creation: 1910 |
In 1910 se constitueva le Academia pro Interlingua como successor del Akademi internasional de lingu universal, que habeva propagate Idiom Neutral del ingeniero Waldemar Rosenberger, (previemente le Kadem Volapüka). Le nomine Interlingua esseva usate como un nomine general pro linguas auxiliar tractate in le Academia e Latino sine flexione esseva un de illos.
Latino sine flexione
[modificar | modificar fonte]Latino sine flexione (Lsf) es le lingua auxiliar de Giuseppe Peano (1858 - 1932), italiano e professor universitari de mathematica. Ille lo proponeva in 1903 in su "Revue de Mathematiques". Peano opinava que le latino pote functionar con un minimo de grammatica, o como ille diceva: sin flexiones, i.e. sin desinentias de casos, sin desinentias personal in le conjugation de verbos, sin generes e sin formas distincte pro le plural. Le declination es superflue, nam le casos pote esser indicate e reimplaciate per prepositiones e le accusativo per le ordine del parolas. Le generes son superflue, al minus in le adjectivos.
Specimen
[modificar | modificar fonte]Nostro Academia es libero ad omne opinione. Nos habe gustu differente, proveniente ab diversitate de patria, de studio, de occupatione. Si post studio et discussiones, socios non es concorde super ullo propositione, hoc significa que es quaestione de gustu, de que non es disputando; aut que quaestione non es satis maturo, et debe es translato ad tempore meliore. In omne casu es bene que deliberationes de Academia contine non solo idea de majoritate, sed et de minoritate sufficiente. Illos que vol lingua sine variantes, pote seque opinione de majoritate.
Ecce quale spiritu de tolerante reciproco respectu regna in Academia, in praeterito es hodie.
Homo vide que Academia limita suo deliberationes ad punctos super que opiniones de socios es concorde, que ceterum, es puncto fundamentale. Via optimo, ut perveni ad concordia etiam super alio punctos, consiste in libertate pro omne socio de adopta et experimenta in practica, quod illo reputa bono et utile ad redde lingua semper plus perfecto. In isto questiones plus quam discussione in theoria, es utile applicatione in practica, et prof. Peano repete saepe isto monito, et semper invita qui fac aliquo propositione, ut simil da exemplos ex quales resulta necessitate aut utilitate de propositione ipso.
Socios tracta de omne quaestione relativo ad lingua auxiliare - vocabulario, orthographia, grammatica - et discussiones, non obstante omne diversitate de opinione, es semper quale debe es omne discussione scientifico: id es, libero, sed sereno et elevato, cum spiritu de maximo tolerantia et de pleno reciproco respectu. Quale exemplo ad plure critico de hodie, que crede de adjuva systema que illos praefer cum offende alios.
Pater noster
[modificar | modificar fonte]Patre nostro, qui es in celos, que tuo nomine fi sanctificato. Que tuo regno adveni; que tua voluntate es facta sicut in celo et in terra. Da hodie ad nos nostro pane quotidiano. Et remitte ad nos nostros debitos, sicut et nos remitte ad nostros debitores. Et non induce nos in tentatione, sed libera nos ab malo.
Vocabulario
[modificar | modificar fonte]Linguas de Europa, ab anglo ad italo, ab hispano ab russo, habe magno vocabulario commune, cum origine in latino, in graeco, in indoeuropaeo.