In mythologia roman, Mercurio esseva le deo del commercio e del pace. Ille protegeva viagiantes, mercantes, e robatores. Post morte, Mercurio conduceva le anima al altere mundo. In multe mythos, ille esseva le messagero del deos (super toto de su patre Jupiter). Ille formava un liaison con Venere, qui deveniva matre de su filio Hermaphrodito e forsan de alteres. Su mythologia es generalmente illo del Hermes grec.
Secundo Julio Cesare, Mercurio esseva chef del deos in Gallia. Un importante templo esseva dedicate a ille al Puy-de-Dôme in le moderne Auvergne. Le Celtas ha syncretisate su nomine con plures ex lor lingua, per exemplo Mercurio Visucio e Mercurio Cissonio (apud le Rheno), Mercurio Gebrinio (in Germania Inferior), e alteres. Sovente le Mercurio gallic esseva accompaniate per le dea Rosmerta; ista es forsan su conjuge indigena o un aspecto gallic de Maia.
Le Germanos sembla haber identificate lor deo Woden/Odin con Mercurio.
