Tanto gentile e tanto onesta pare
«Tanto gentile e tanto onesta pare» es un poema de Dante Alighieri, dedicate a su amate dama, Beatrice, scripte in le XXVI capitulo de "(La) Vita Nova" (1292-1294).
- Le poema es uno exemplo de laude scripte in italiano medieval, in «Dolce stil novo». Illo evidentia le extreme communismo lexical inter le latino sin flexion e le italiano medieval, pro valorisar le significato del interlinguas e interlinguages nascite e nascibile ab le latino commun a multe nationes.
Notar que tote le parolas traducite in iste poema, in ambe linguas, tene le mesme etymologias, con le exception del parola italian donna que le INTERLINGUA-IALA traduce dama.
Versos dantesch | Tradution |
---|---|
Tanto gentile e tanto onesta pare |
Tanto gentil et tanto honeste pare |
Notar que in iste poema le adjectivo "gentil" referite al dama Beatrice significa affabile como in le actualitate, vice-verso le mesmo adjectivo in le Italia del seculo XIII significava nobile. Dante alora elogisava su nobile dama que hodie es appellate nobildonna. Le morphologia que le interlingua comparti es plus similar al italiano medieval in respecto al actual, sed le semantica es plus vicin al italiano actual.