Recuperation de Aristotele
Le Recuperation de Aristotele refere al copia o retraduction del libros de Aristotele (de Grecia antique), del textos grec o arabe al latino, durante le Medievo, del west latin. Le recuperation de Aristotele extendeva se circa 100 annos, del medietate del seculo XII al seculo XIII, e copiava o traduceva plus de 42 libros (vide Corpus Aristotelicum), includente textos arabe de autores arabe, ubi le versiones latin previe haveva solmente dos libros in circulation general: Categorias e De Interpretation.
Le traductiones occurreva per varie factores, includente technicas limitate per copiar libros, carentia de accesso al textos grec, e pauc personas qui poteva leger grec antique, durante que le versiones arabe era plus accessibile. Le recuperation del textos de Aristotele es considerate un periodo importante in le philosophia medieval, ducente a aristotelismo. Proque alicun del opiniones novemente traducite de Aristotele discontava le idea de un deo personal, le anima immortal, o le creation, varie chefes del Ecclesia Catholic inclinava se a submitter iste opiniones al censura durante decennios, tal como listas de libros prohibite in le Condemnationes de 1210-1277 in le Universitate de Paris. Intertanto, Thomas de Aquino (c. 1225-1274), al fin de iste periodo, poteva reconciliar le opiniones de aristotelismo e christianismo in su opera Summa Theologica (1265-1274).
Le decision per le chefes religiose poterose, de censurar alicun libros retrovate de Aristotele, aperiva un via nova per permitter considerar o inseniar altere ideas, concernente ideas in le libros prohibite. Al fin, nove ideas extendeva, como le systema heliocentric de Galileo Galilei (1564-1642), qual rejectava le systema geocentric de Aristotele, ben que le ideas de Galileo era plu tarde censurate per le chefes del Ecclesia.