Manifesto communista

De Wikipedia, le encyclopedia libere
Manifesto communista
instantia de: obra scripte[*]
subclasse de: manifesto[*]


Commons: Communist Manifesto

Le Manifesto communista (Das Kommunistische Manifest), originalmente titulate Manifesto del partito communista (in lingua german Manifest der Kommunistischen Partei), es un curte publication ab 1848 componite per le theoristas politic Karl Marx e Friedrich Engels. Illo era recognoscite como un del maxime influential manuscriptos del mundo.[1] Commissionate per le Liga communista, illo establi le scopos e programma del Liga. Illo presenta un approche analytic al bello del classes (historic e presente) e le problemas del capitalismo, in vice de un prediction del formas potential del communismo.[2]

Le libro contine theorias per Marx Engels re le natura de societate e politica, que secundo lor proprie parolas: "Le historia del tote adhuc existente societates es le historia del guerra del classes".[3] Illo etiam brevemente tracta lor ideas re como le societate capitalista del epocha eventualmente sera reimplaciate per socialismo, e postea eventualmente communismo.

Autorato[modificar | modificar fonte]

Friedrich Engels era subinde creditate in componer le prime minutas que duceva al Manifesto communista. In julio 1847, Engels era eligite in le Liga communista, ubi ille era assignate schizzar catechismo. Isto deveniva le Minuta de un confession communista de fide. Le minuta contineva quasi duo dozenas de questiones que exprimeva le ideas de ambe Engels e Karl Marx in iste tempore. In octobre 1847, Engels componeva su secunde minuta pro le Liga communista titulate Le principios de communismo. Le texto remaneva non publicate usque 1914, in despecto de su base pro Le Manifesto. Ab le minutas per Engels, Marx era capace scriber, semel commissionate per le Liga communista, Le Manifesto communista, ubi ille combinava plus ab su ideas ensemble con le minutas e opera per Engels, Le condition del classe laborante in Anglaterra.[4]

Quanquam ambe nomines de Engels e Karl Marx appare super le pagina titulo al latere del "persistente assumption de co-autorato", Engels, in le prefacio del introduction al edition german de 1883 del Manifesto, assereva que le Manifesto era "essentialmente le opera per Marx" e que "le pensata de base... pertine solo e exclusivemente a Marx."[5]

Engels scribeva post le morte de Marx,

Io non pote negar que, e ante e dum mi collaboration de quaranta annos con Marx, io habeva un certe portion independente in establir le fundationes del theoria, sed le maxime grande parte de su major principios de base pertine ad Marx... Marx era genio; nos alteres al plus talentate. Sin ille le theoria non serea tanto disveloppate como illo es nunc. Illo tunc con ration porta su nomine.[6]

In despecto del modestia de Engels in iste duo citationes, in facto ille faceva major contributiones al Manifesto, incipente con le suggestion derelinquer «le forma de un catechismo e titular lo le Manifesto communista». Preterea, Engels jungeva Marx in Brussel pro le composition del Manifesto. Il non ha prova de qual contributiones sue al final scripto era, ma le Manifesto porta le marca del stylo plus rhetoric de Marx. Tamen, il sembla clar que le contributiones de Engels justifica le apparition de su nomine super le pagina titulo apud iste de Marx.[7]

Historia textual[modificar | modificar fonte]

Le Manifesto communista era primo publicate in lingua german in London per un gruppo de refugiatos politic german in 1848. Illo era etiam episodiate circum le mesme tempore in un jornal londonian in lingua german, le Deutsche Londoner Zeitung.[8] Le prime traduction in lingua anglese era producite per Helen Macfarlane in 1850, e le libro era primo publicate in le Statos unite de America per Stephen Pearl Andrews.[9] Le Manifesto passava tra multe editiones ab 1872 usque 1890; notabile nove prefacios era scribite per Marx e Engels pro le edition german de 1872, le edition russe de 1882, le edition francese de 1883 e le edition anglese de 1888. Le edition de 1910, traducite per Samuel Moore con le auxilio de Engels, es le maxim communmente usate texto anglese depost tunc.[10]

Tamen, alicun recente editiones anglese, como iste del annotate "road map" (carta de itinere) per Phil Gasper (Haymarket Books, 2006), usava un texto tenuemente modificate in responsa al criticas contra le traduction per Moore enunciate per Hal Draper in su historia del Manifesto publicate in 1994, The Adventures of the "Communist Manifesto"(Le aventuras del Manifesto communista), (Center for Socialist History, 1994).

In le fin del anno 2010, Red Quill Books annunciava le publication de un moderne, illustrate version "comic book" (banda designate) Archived 2014-02-22 at the Wayback Machine del Manifesto communista in quatro partes.[11][12]

Contento[modificar | modificar fonte]

Le Manifesto es dividite per un introduction, tres substantial sectiones, e un conclusion.

Introduction[modificar | modificar fonte]

Le preambulo al texto principal del Manifesto assere que le continente de Europa time le «spectro del communismo» e que le poteres del vetere Europa uni se in un «sancte alliantia [lequal intende] exorcisar iste spectro». Marx hic refere non solo al domos de poter e aristocratias terren - le burgesia - sed etiam ad diverse factiones como le papato e le emergente mundo corporative.[13] Marx declara que «Il es grande tempore que le communistas debe coram, al facie del integre mundo, publicar lor vistas, lor scopos, lor tendentias e concurrer iste conto infantin del spectro del communismo per manifesto del partito ipse».[13]

I. Burgeses e proletarios[modificar | modificar fonte]

Le prime capitulo del Manifesto, «Burgeses e proletarios», examina le conception marxista del historia, con le idea initial asserente que «Le historia de omne adhuc existente societate es le historia del bello del classes.»[3] Illo continua dicente que in capitalismo, le classe operose, proletariato, contende in le bello del classes contra le dominos del instrumentos de production, le burgesia, e que iste passate bello del classes claudeva sia per revolution lequal restructurava societate, sia per «commun ruina del contendente classes»".[3]

Illo continua adjungente que le burgesia exploita le proletariato per le «constante revolutionisamento de production [e] ininterrumpite turbation de omne conditiones social.»[3]

Le Manifesto explica que le ration pro lequal le burgesia existe e exploita le proletariato per su basse salarios es le proprietate private, «le accumulation de opulentia in manos private, le formation e accrescimento de capital»,[3] e que competition inter le proletariato crea bello de labor, lequal es appoiate integremente super le competition inter le laboratores.[3]

Iste section explica in plus que le proletarios eventualmente elevara se al poter tra bello del classes: le burgesia constantemente exploita le proletariato pro su labor manual e vil salarios, ultimemente pro crear profito pro le burgeses; le proletariato eleva se al poter tra revolution contra le burgesia como tumultos o creation de uniones. Le Manifesto communista affirma que dum il ha adhuc bello de classes in le societate, capitalismo sera subvertite per proletariato solo pro itero inciper in le proxime futuro; ultimemente communismo es le clave pro equalitate del classes inter le cives de Europa.

II. Proletarios e communistas[modificar | modificar fonte]

Le secunde section, «Proletarios e communistas», incipe asserente que le relation de conscie communistas con le ceterum del classe operose, declarante que illi non formara un partito separate lequal oppone altere partitos del classe operose, exprimera le interesses e general voluntate del proletariato qua ensemble, e distinguera se ab altere partitos del classe operose per semper exprimente le commun interesse del integre proletariato independentemente de omne nationalitates e representante le interesses del movimento qua collectivo.[14]

Le section continua defendente communismo ab varie objectiones, como le pretension que communistas favorea «amor libere», e le pretension que homines non volera operar in un societate communista nam ili non habera incentivo pro laborar.[14] Le section claude delineante exigentias a termino curte:


  1. Abolition del proprietates de terra e application de omne locationes de terra pro scopos public.
  2. Un pesante progressive o graduate imposto sur le receptas.
  3. Abolition de omne derectos de hereditage.
  4. Confiscation del proprietate de omne emigratos e rebellos.
  5. Centralisation del credito intra le manos del Stato, per medio de un banca national con capital de stato e un exclusive monopolio.
  6. Centralisation del medios de communication e transporto intra le manos del Stato.
  7. Extension del manufacturas e instrumentos de production pertinente al Stato; le cultivation del terras inculte, e le melioration del solo generalmente in conformitate con un plano commun.
  8. Equal responsabilitate pro omnes al labor. Establimento de armeas industrial, specialmente pro agricultura.
  9. Combination de agricultura con industrias de fabrication; gradual abolition del distinction inter burgo e campania, per plus equitabile distribution del population tra le pais.
  10. Education gratuite pro omne infantes in scholas public. Abolition del labor del infantes in manufacturas in su forma presente e combination del education con production industrial.[15]

Le implementation de iste politicas serea, secundo Marx e Engels, precursor del societate sin classe[14] e sin stato (apatride). In un controversial passage illi suggere que le "proletariato" poterea in competition con le burgesia esser obligate organisar se qua classe, formar un revolution, facer se un classe dirigente, scopar le vetere conditiones de production, e in iste scalon haber abolite su proprie suprematia qua classe.[14] Iste conto del transition ab socialismo ad communismo era criticate particularmente dum e post le era sovietic.


III. Litteratura socialista e communista[modificar | modificar fonte]

Le tertie section, «Litteratura socialista e communista», distingue communismo ab altere doctrinas socialista prevalente in iste tempore dum lequal le Manifesto era componite.[16] Dum le grado de reproche de Marx e Engels verso perspectivas rival varia, omnes son dimittite pro favorar reformismo e fiascar in recognoscer le rolo preeminente del classe operose.


IV. Position del communistas in relation con le varie partitos de opposition[modificar | modificar fonte]

The concludente section, «Position del communistas in relation con le varie partitos de opposition», brevemente discute le position communista re bellos in paises specific in le dece-none seculo como Francia, Suissia, Polonia e Germania, e declara que Germania es «in le die ante un revolution burgese»,[17] e predice que un revolution mundial tosto sequera.[17] Illo tunc claude declarante un alliantia con le socio-democratas, harditemente supportante altere revolutiones communista, e vocante le proletarios al action, finiente per le crito de rejunction del communismo: «Laboratores del mundo, uni vos!".[17]

Reception[modificar | modificar fonte]

Laudation[modificar | modificar fonte]

Le unda revolutionari tra Europa in 1848, lequales incipeva in Francia in februario e mox diffundeva se in le majoritate de Europa e partes de America latin,[18] debeva nihil al Manifesto communista, sed intra un anno le revolutiones collabeva.[19] Posteriormente, autoritates traditional trovava in le Manifesto communista e su contento bon excusa pro ager contra su scriptores. Consequentemente, Marx e su uxor era arrestate e expellite ab Belgia, le jornal quotidian german publicate per Marx in Colonia inter 1 junio 1848 e 19 maio 1849, Neue Rheinische Zeitung: Organ der Demokratie, era supprimite,[20][21] e Marx ipse era expellite ab Germania e Francia, e, in augusto 1849 ille refugiava se in London.[22][23][24]

Un certe numero de scriptores del 21me seculo commentava re le continue pertinentia del Manifesto communista'. Le docto John Raines, scribente in 2002, notava que "In nostre die, iste Revolution capitalista attingeva le maxime remote angulos del terra. Le instrumento del pecunia produceva le miraculo del nove mercato global e le omnipresente centro de compras. Lege le Manifesto communista, scribite ante plus que cento-cinquanta annos, e vos discoperira que Marx prevideva lo integremente."[25] Scribente in 2003, le marxista anglese Chris Harman describeva le obra, affirmante:

Il ha ancora un qualitate compulsive in su prosa como illo provide perspicacia post perspicacia intra le societate in lequal nos vive, ubi illo era e ubi illo va. Illo es itero capace explicar, dum economistas e sociologos del pensata majoritari non lo pote, le hodierne mundo de today's world of recurrente bellos e repetite crises economic, de fame pro centos de milliones in un mano e "superproduction" in le altere. Il ha passages lequales haberea potite exhaurite ab le maxim recente scripturas re globalisation.[26]

Le continue pertinentia del theorias marxista trovate intra le texto era etiam supportate per le docto marxista Alex Callinicos, editor del jornal International Socialism (Socialismo international), lequal assereva que "Isto es quidem manifesto pro le 21me seculo."[27]

Scribente in The London Evening Standard le 23 april, Andrew Neather citava le re-edition del Manifesto communista per Verso Books de 2012, con introduction per Eric Hobsbawm, como parte de resurgentia de ideas levorso lequales include le publication del optime venditor Chavs per Owen Jones: The Demonization of the Working Class, e le documentario per Jason Barker: Marx Reloaded.[28]


In junio 2013, le manuscripto del Manifesto communista insimul con Das Kapital, Volumine I es registrate in Memory of the World Programme.[29]

Criticas[modificar | modificar fonte]

Le revisionista marxista e reformista socialista Eduard Bernstein distingueva inter prime marxismo qua su forma «immatur»: como lo attesta le Manifesto communista componite per Marx e Engels in lor juventute, quem ille opponeva a lo quem ille considerava como su violente blanquista tendentias; e plus tarde marxismo qua su forma «matur» quem ille susteneva.[30] Iste «matur» forma de marxismo refere ad Marx in su vita ulterior recognoscente que socialismo poterea esser attingite per medios pacific tra reforma legislative in societates democratic.[31]


Bernstein declarava que le massive homogenee classe operose revindicate in le Manifesto communista non existeva, e que contrarimente ad pretensiones de un majoritate proletari que emergerea, le classe medie cresceva sub capitalismo e non dispareva como Marx lo prescribeva. Bernstein notava que le classe operose non era homogenee sed heterogenee, con divisiones e factiones intra illo, includente syndicatos socialista e non-socialista. Marx ipse ulteriormente in su vita recognosceva que le classe medie non dispareva, in su obra Theorias del plusvalor (1863). Tamen, a causa del popularitate del Manifesto communista e le obscuritate del Theorias del plusvalor, le recognition de Marx re iste error non es ben cognite.[32]

George Boyer describeva le Manifesto qua "permulto un film de epocha, very much a period piece, un documentari de lo quem on nominava le 'famelic' annos 1840."[33]

Etiam consulta[modificar | modificar fonte]

Referentias[modificar | modificar fonte]

  1. Seymour-Smith, Maerin (1998). The 100 Most Influential Books Ever Written: The History of Thought from Ancient Times to Today. Secaucus, NJ: Citadel Press. 
  2. The Great Philosophers, by Jeremy Stangroom and James Garvey, Arcturus 2005/ 2008 ISBN 978-1-84837-018-0, pp160 UKP9.99
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Marx & Engels 1848, Chapter One.
  4. Marx's General: The Revolutionary Life of Friedrich Engels, by Tristram Hunt, Metropolitan Books 2009 ISBN 978-0-8050-8025-4,pg. 142-44
  5. Marx and Engels, The Communist Manifesto, introduction by Martin Malia (New York: Penguin group, 1998), pg. 35 ISBN 0-451-52710-0
  6. Marx's General: The Revolutionary Life of Friedrich Engels, by Tristram Hunt, Metropolitan Books 2009 ISBN 978-0-8050-8025-4,pg. 117
  7. The Life and Thought of Friedrich Engels: A Reinterpretation, by J.D. Hunley, Yale University Press 1991 ISBN 0-300-04923-4,pg. 65–79 (quotation pg. 66) pro un extendite discussion del contributiones de ambe viros.
  8. Kuczynski, Thomas, Das kommunistische Manifest (Manifest der Kommunistischen Partei) von Karl Marx und Friedrich Engels: von der Erstausgabe zur Leseausgabe, mit einer Editionsbericht (Trier, 1995).
  9. Riggenbach, Jeff (1 April 2011) Stephen Pearl Andrews's Fleeting Contribution to Anarchist Thought Archived 2014-05-13 at the Wayback Machine, Mises Institute
  10. Professor Jeffrey C. Isaac (Editor) (8 June 2012). "Introduction", The Communist manifesto. New Haven: Yale University Press, 2. ISBN 9780300123029. Recuperate le 20 January 2013.  Archived 18 martio 2013 at the Wayback Machine
  11. Susan Polo. 20 December 2010. "The Communist Manifesto: The Comic Book" http://www.geekosystem.com/the-communist-manifesto-the-comic-book/ Accessed 20 February 2012
  12. Jamie Long. 29 December 2010. "Communist Manifesto to get Comic Books Treatment" Toronto Sun. http://www.torontosun.com/news/weird/2010/12/29/16703416.html
  13. 13,0 13,1 Marx & Engels 1848, Introduction.
  14. 14,0 14,1 14,2 14,3 Marx & Engels 1848, Chapter Two.
  15. The Communist Manifesto at Project Gutenberg. Recuperate le 24 January 2007.
  16. Marx & Engels 1848, Chapter Three.
  17. 17,0 17,1 17,2 Marx & Engels 1848, Chapter Four.
  18. Merriman, John M. (1996). A History of Modern Europe. Volume 2: From the French Revolution to the Present. New York: Norton, 715. ISBN 0-393-96928-2. OCLC 152762820. 
  19. (2000) The Revolutions in Europe 1848–1849: From Reform to Reaction 4. Oxford: Oxford University Press. ISBN 0-19-820840-5. OCLC 4669489521. 
  20. Marx, Karl (19 May 1849). "The Summary Suppression of the Neue Rheinische Zeitung". Neue Rheinische Zeitung (301). 
  21. (1977) "The Summary Suppression of the Neue Rheinische Zeitung", Marx-Engels Collected Works Volume 9. New York: International Publishers, 451–453. 
  22. Wheen, Francis [1999] (2001). Karl Marx: A Life, 1st American ed., New York: Norton, 147–148. ISBN 978-0-393-32157-9. OCLC 48001599. 
  23. Watson, Peter (22 June 2010). The German Genius: Europe's Third Renaissance, the Second Scientific Revolution, and the Twentieth Century. "New York: HarperCollins, 250–.... ISBN 0-06-076022-2. OCLC 456179681. 
  24. (1967) Printing and the Mind of Man: A Descriptive Catalogue Illustrating the Impact of Print on the Evolution of Western Civilization During Five Centuries. London: Cassell; New York: Holt, Rinehart & Winston, 236. OCLC 576854. 
  25. Raines, John. 2002. "Introduction". Marx on Religion (Marx, Karl). Philadelphia: Temple University Press. Page 05.
  26. Harman, Chris. 2010. "The Manifesto and the World of 1848". The Communist Manifesto (Marx, Karl and Engels, Friedrich). Bloomsbury, London: Bookmarks. Page 03.
  27. Callinicos, Alex. 2010. "The Manifesto and the Crisis Today". The Communist Manifesto (Marx, Karl and Engels, Friedrich). Bloomsbury, London: Bookmarks. Page 08.
  28. The Marx effect. The London Evening Standard (23 April 2012). Recuperate le 8 May 2012.
  29. Schriften von Karl Marx: "Das Manifest der Kommunistischer Partei" (1848) und "Das Kapital" ernster Band (1867)
  30. Steger, Manfred B. The Quest for Evolutionary Socialism: Eduard Bernstein And Social Democracy. Cambridge, England, UK; New York, New York, USA: Cambridge University Press, 1997. pg. 236-237.
  31. Micheline R. Ishay. The History of Human Rights: From Ancient Times to the Globalization Era. Berkeley and Lose Angeles, California, USA: University of California Press, 2008. P. 148.
  32. Michael Harrington. Socialism: Past and Future. Reprint edition of original published in 1989. New York, New York, USA: Arcade Publishing, 2011. Pp. 249-250.
  33. Boyer 1998, p. 151.