Guerra Anglo-Francese

Le Guerra Anglo-Francese, cognoscite etiam como le Guerra de 1778, o le Guerra Bourbon, esseva un conflicto militar combattite inter Francia e Grande-Britannia, frequente con le alliatos lore respective, inter 1778 e 1783. Como consequentia, Grande-Britannia esseva fortiate a deviar ressurses usate pro combatter le Guerra de Independantia Nordamerican (le rebellion del Dece-Tres Colonias in Nordamerica) verso theatros in Europa, India, e le Indias Occidental, e a confider in lo que resultava esser le supporto perfide angloloyalistic in le operationes suo in Nordamerica. Desde 1778 a 1783, con o sin le alliatos lore, Francia e Grande-Britannia combattite pro le domination del Canal de Mancha, le Mediterraneo, le Oceano Indian, e le Caribe.

Pauc dies post que le nova del rendition de Burgoyne arrivava in Francia, le rege Ludovic XVI decideva a entrar in negotiationes con le Nordamericanos Anglocolono que resultava in un alliantia formal Franco-Nordamerican e le intrata del Franceses in le guerra, movente le conflicto in un plano global. Espania non entrava in le guerra usque a 1779 como alliato de Francia in accordo con le tractato secrete de Aranjuez. Le movimentos diplomatic de Vergennes post le guerra francese contra Grande-Britannia anque habeva un impacto material in le entrata posterior del Republica Hollandese in le guerra, e le declarationes de neutralitate del altere jocatores geopolitic importantes como Russia. Le opposition al guerre dispendiose stava crescendo, e in junio 1780 contribueva a disturbios in London cognoscite como le Gordon Riots.

In le tempore mesme, Francia assisteva le espanioles in operationes contra Menorca e Gibraltar in possession grandbritannic, como etiam insulas in le Caribe. Menorca esseva prendite in 1781, como multe insulas in le Caribbo. Le alliantia francese-espaniol, tamen, in 1782 habeva contratempos severe con le defaite e capture de De Grasse in le Battalia de le Saintes in april, como etiam le fallimento del Siege Grande de Gibraltar in september. Francia, confrontante tamben difficultates financiari, voleva pace que significava coercer le alliato suo espaniol in negotiationes.

De plus, un serie de battalias naval inter Admirales Edward Hughes e Pierre André de Suffren habeva essite combattite in un tentativa francese de dislocar Grande-Britannia de le territorios suo indian. Le combatte hic esseva multo inconclusive, ma le Francese non habeva successo a dislocar le Grandbritannicos e le combatte terminava solmente post le cognoscentia del tractatos de pace provisional anglo-francese-espanol in 1783.

Le Guerra Bourbon contribueva a securisar le independantia nordamerican e a poner fin al Prime Imperio Grandbritannic, ma se demonstrava prejudicial pro le corona francese. Le costo de participation in le guerra nordamerican conduceva inexorabilemente al bancarotta francese sex annos plus tarde, preparante le scena pro le Revolution francese.

Contexto

Ab le Guerra del Septe Annos, le Ministros del Exterior franceses, comenciente con Choiseul, habeva sequite le idea general que le independantia del colonias nordamerican de Grande-Britannia esserea bon pro Francia e mal pro Grande-Britannia, e anque que tentativas francese pro recuperar partes de Nove-Francia esserea prejudicial a ille causa. Quando le guerra erupteva in 1775, le Comte de Vergennes, a ille tempore Ministro del Exterior, delineava un serie de propositiones que conduceva a un supporto secrete francese e tamben espaniol al movimento rebello e al preparation del guerra, includente expansion de le marinas lore. Pro promover le participation francese in le guerra, Vergennes surveillava attentemente novas de Nordamerica e London, e laborava pro remover impedimentos al participation espaniol in le guerra. Vergennes arrivava al puncto de proponer le guerra al rege Ludovic XVI in augusto 1776, ma novas del captura de Nove-York per Howe arretrava iste plan.

In 1777, le rebellion del Dece-Tres Colonias entrava in le tertie anno suo. Le rendition de John Burgoyne in le battalia de Saratoga signaleva que le lucta contra le colonias nordamerican se revelava plus longe e costose que on expectava. Le defaite grandbritannic habeva levate le possibilitate de un intervention francese e de un guerra europee. Le governamento de North, timorose de un guerra con Francia, cercava reconciliation con le colonias nordamerican e esseva disposte a concessiones que garantiva un justo mesura de autonomia pro istos, ma lo que esseva sufficiente in 1775 non sufficerea plus in 1778. North non habeva intention de offerer independantia, ma post Saratoga e con le possibilitate de un alliantia francese, le colonos nordamerican non esseve probabilmente de accordo con terminos minus.

Ben que equalmente interessate in mantener le influentia suo inter le states german, Francia habeva un duplice problema. Como un partisano del colonias rebellante del Grande-Britannia in Nordamerica, esseva in le interesse de Francia evitar un engagemento continental. Francia poteva causar plus damno al Grande-Britannia in Nordamerica que in Europa. Le realignamento diplomatic in 1756 habeva reversate 200 annos de politica exterior francese que univa le Corona Francese e le populatia francese contra le Casa de Habsburg, arguablemente causante al Francia un immense augmentation territorial in guerras repetite con Austria Habsburgic e Espania Habsburgic. Un inversion de iste politica in 1756 ligava le politica exterior francese in Europa a Vienna. Nonobstante, il habeva in le Cour de Versailles, e generalmente in Francia, un forte sentimento antiaustriac. Le revolution diplomatic de 1756, confirmate in 1770 con le union personal (le termino diplomatic pro matrimonio) de Louis, le Dauphin de Vienna e le archiduchessa austriac Maria Antonieta, esseva considerate un misalliance politic e matrimonial in le oculos de multe francese. Isto contraveniva a 200 annos de politica exterior francese, in que le axioma central habeva essite le hostilitate verso le Casa de Habsburg. Le ministro de exteriores francese, le Comte de Vergennes, manteneva un hostilitate forte verso le austriacos ante le alliantia de 1756. Ille non habeva approbate le cambio de liages traditionale de Francia e considerava le austriacos non fiabiles. Ille habeva managiate a extricar Francia de obligationes militar immediate verso Austria in 1778.

Le Guerra

Crise naval anglo-francese 1778

Le 4 de decembre 1777, Benjamin Franklin apprendeva in Versaille que Philadelphia habeva cadite e que Burgoyne se rendeva. Duo dies postea, Louis XVI acconsentiva a negotiationes pro un alliance. Le tractato esseva signate le 6 de februario 1778, e le Francia declarava le guerra al Grande-Britannia un mense postea, con hostilitates que comenciava con scaramucias naval vicin Ushant in junio, notabilemente le action del 17 de junio 1778. George III non beneveni un guerra con le Francia, sed ille esseva preparate pro illo. Le rege essayava evitar le conflicto, ma "Le Francia elige esser le aggressor", e Grande-Britannia habeva prendite "totes le passos necessari si illo finiva in guerra". Ille esseva preparate pro conflicto armate con le Francese per memorar le victorias Britannic sur le poter Bourbon in le Guerra de Septe Annos.

Durante iste conflicto, le Francia esseva immobilisate in Europa combatente poter continental durante que Grande-Britannia vinceva le marine francese e ganiava victorias in India, le Indias Occidental, e Nordamerica. Tamen, le position strategic del Grande-Britannia al comenciamento de 1778 esseva multo differente que illo que il habeva in 1756. Disapparite esseva le alliantia con le Regno de Prussia: in 1778 Grande-Britannia esseva diplomaticamente isolate e sin alliatos europee. Durante le prime menses de iste anno, Grande-Britannia essayava, sin successo, trovar un alliato continental pro confrontar le potentia francese. Iste insuccesso produciva le facto strategic central del Guerra de 1778: il haberea nulle campagnias competitor europee pro absorber le fortia de Francia. Le isolation europee esseva irrelevant in tempore de pace, ma Grande-Britannia se trovava a disavantage seriose sin alliatos europee in guerra contra le Francia.

Differentemente de guerras precedente contra le francese, isto non offereva al Grande Britannia multe, si ulle, optiones strategic como le possibilitate de luctar in Europa in contrasto con luctar in Asia e America. Francia e Grande-Britannia luctava pro le controlo del Canal, como un del episodios del guerra global que sequeva le initio del hostilitates in 1778. Al comenciamento del guerra, le prime action de flottas in aquas europee habeva loco le 27 de julio de 1778, 100 milias al west de Ushant, un isla al bocca del Canal. Le duo flottas de battalia francese e grandbritannic, con equal fortia de 30 navas cata un, se incontrava in un conflicto violento pro horas diverse sin ulle de ulle latere haber un victoria clar. Desde ille tempore, le conflicto esseva describite como indecisive in le resultatos suo.

Mar Caribe, 1778–1779

Le situation strategic e operationale in le Occidente esseva complexe. Illo consisteva de battalias pro le suprematia naval, raides contra convoyos e colonias inamic, e sortitas in supporto del latere que combatteva le Guerra del Independentia Nordamerican. Le Franceses blockava le productores importantissime de zucchero de Grande-Britannia, Barbados e Jamaica, privante-los de comida e provisiones, con miles de personas que moriva de fame e maladia. Le militia colonial jocava solmente rolos de supporto limitate e plus de soldatos francese e grandbritannic moriva del clima e maladia del Caribe que del combatto. Un territorio clave que esseva de interesse particular esseva le insula westindian de Dominica, que se trovava inter Martinique e Guadeloupe, que esseva in manos francese, e que habeva essite capturate per Grande-Britannia in 1761. Le recaptura del insula meliorarea le communication inter le insulas e negarea le uso de portos dominican a le corsarios qui predava le navigation francese. In augusto 1778, François Claude Amour, le marquis de Bouillé, le governator general francese de Martinique, recepeva le aviso que le guerra esseva declarate.

Le fregata francese Concorde arrivava a Martinique le 17 de augusto con le ordines de Paris de prender Dominica al opportunitate possibile plus prime, e De Bouillé faceva immediatemente planos pro tal operation. Ille habeva mantenite contactos in le population dominican, que habeva remanite largemente francese durante le annos de administration grandbritannic. Como resultato, ille habeva un imagina precise del conditiones del defensas dominican e sapeva que le garnison del insula consisteva de minus que "cinquanta soldatos apte al servitio." Ille etiam se preoccupava del position del flotta de insulas Leeward del admiral Samuel Barrington, que excedeva multo in poter militar le flotta francese. Incognite a De Bouillé, Barrington, qui habeva solmente assumite su position recentemente, habeva le ordines de retener le major parte de le flotta sue a Barbados donec ulterior instructiones esseva recipite. Le fortias regulare grandbritannic in le insula, que totalisava circa 100 soldatos, esseva distribute inter defensas in le capital Roseau, le montes que supervidava illo, e a Cachacrou.

De Bouillé conservava advertmente un facia de pace in le tractationes sue con le autoritates dominican durante que ille preparava le fortias sue in Martinique. Le 2 de septembre, ille e le vicegovernator Stuart signava un accordo que formalmente prohibiva de depredar a equipages de corsaris . Le die proxime, De Bouillé inviava un de le officieros sue a Dominica pro vider si un fregata del Rege esseva ancora ancorate in le Golfo de Prince Rupert (prope le actuale Porto Mourant). Stuart, suspiciose del homine, faceva questionar-le e le-discargava in libertate. Le 5 de septembre, De Bouillé apprendeva que le fregata habeva levate ancoras pro Barbados. Ille attaccava rapide, vincente le grandbritannicos a Dominica in septembre 1778. De Bouillé disoccupava un garnison de 800 homines (700 regulares franceses e 100 militias negre libere) in le insula, committeva le commando sue al Marquis de Duchilleau, e retornava a Martinique. Iste eventos esseva le prime in un serie de actiones militari que resultava in le cambio de controllo de insulas caribee durante le guerra, in le quales De Bouillé esseva frequentemente involvite.

Le nova del cadita de Dominica esseva recipite con surprisa in Londra; considerante que un solo nave de linea poteva haber prevenite le attacco, le admiral Barrington esseva amplemente culpate pro le perdition, e criticate pro adherer troppo stricte a le ordines sue. Le comte D'Estaing, admiral francese, arrivava in le Indias Occidental in decembre 1778 in commando de un flotta que contineva 12 naves de linea e un numero de naviculos minor. Circum le tempore mesme, un flotta grandbritannic sub le commando del admiral William Hotham arrivava etiam, augmentante le flotta in le Indias Occidental del admiral Samuel Barrington. Le ordines e le reinforcementos, le quales arrivava tarde e habeva tenite le admiral Barrington a Barbados, esseva a lanchar un attacco a St. Lucia, in manos del francese, que le grandbritannicos conquistava in decembre 1778. Nonobstante le tentativa de d'Estaing al liberation, le grandbritannicos usava St. Lucia pro monitorar le base francese major in Martinique, ubi d'Estaing se trovava.

La flotta grandbritannic esseva ancor plus reinforciate in januario 1779 per dece naves del linea sub admiral John Byron, qui assumeva commando del station grandbritannic del insulas Leeward. Durante le prime medietate del 1779, ambe le flottas habeva recepite reforciamentos ulterior, post que le flotta francese esseva superior al del grandbritannicos. Plus ancora, Byron partiva St. Lucia le 6 de junio pro fornir servitios de escorta a naves mercantil grandbritannic congregante a St. Kitts pro un convoyo verso Europa, que lasseva d'Estaing liber pro ager. D'Estaing e De Bouillé prendeva le occasion pro initiar un serie de operationes contra le possessions grandbritannic proxime. Le prime objectivo lore esseva le insula de Saint Vincent, al sud de St. Lucia, que cadeva le 18 de junio, e d'Estaing tornava le attention sue a altere insulas. Ille sperava prender Barbados, un possession grandbritannic clave, ma post non facer progresso contra le ventos orientale prevalecente, ille rotava le attention sue al Grenada. La flotta francese arrivava al Grenada le 2 de julio, e expugnava le fortificationes principale del insula le 3 de julio. Terminos de capitulation esseva concordate le 4 de julio.

Le prime expedition grande verso le Nord esseva initiato in 1779 per le Vice Admiral francese d'Estaing. In un tentativa de invader Savannah, que esseva occupate per le grandbritannicos, le Franceses portava 20 naves de guerra e 3 000 soldatos in transportos a Georgia. Ben que Washington non cooperava con le amicos sue, essente fixate in attaccar le grandbritannicos in Urbe Nove-York, d'Estaing debarcava le soldatos in adjuta del nordamericanos ante retornar a Francia, como illo habeva essite ordinate a facer. Le 9 de octobre 1779, in concerto con un contingent del Armea Continentale, le admiral francese initiava un assalto sur le citate assediate. Le ben-fortificate armea grandbritannic repulsava le invasores; d'Estaing resultava gravemente ferite e debeva navigate verso Europa. Nonobstante un correcte concepto strategic, le cooperation inter aliates mancava un implementation operationale successose.

India, 1778-1780

Un resultato clar del renovamento del conflicto anglo-francese in India inter 1778 e 1783 esseva un major appreciation per le grandbritannicos del necessitates strategic de le possessiones lore novemente acquisite in India. Le superimposition de un lucta global inter potentias europee sur multe guerras local in India inquietava le Compania Britannic del India e le presidentias suo esseva seriemente embarrassate. Plusmente, le guerra exposeva le ambitios rival geopolitic del Francese, e iste a lor vice provocava le grandbritannicos a formular lor proprie logica del imperio. Quando novas que Francia habeva entrato in le guerra arrivava in India in 1778, le Compania moveva rapide a capturar le avantpostos colonial francese ibi, includente le captura de Pondicherry post duo menses de assedio.

In Martio 1779, le fortias grandbritannic ganiava Mahé de le Francese; le Nairs, un communitate hindu que esseva governate per matriarchas e praticava polyandria, prendeva iste opportunitate pro rebellar-se contra le governamento de Haidar Ali. Le rebellion esseva supportate, si non instigate, per le grandbritannicos, ma suppressite, e le Francese reprendeva Mahé in 1780 con le adjuta de Haidar Ali.

Espania Entra in le Guerra, 1779-1780

In april 1779, Francia e Espania signava le Convention de Aranjuez, que delineava un summario del objectivos de guerra Bourbon. Espania cercava recuperar Gibraltar e Minorca, Mobile e Pensacola in Florida, e expulsar le grandbritannicos ab America Central espaniol, terminante le derecto lore de taliar bloco de ligno in le Golfo de Honduras e le costa de Campeche. Francia declarava que le objectivos suo esseva expulsar le grandbritannicos del piscaria de Newfoundland, poner fin al restrictiones al suveranitate francese super Dunkerque, recoperar le commercio libere in India, recuperar Senegal e Dominica, e restaurar le provisiones del Tractato de Utrecht relative al commercio anglo-francese.

Espainia intrava in le guerra con un del objectivos de recuperar Gibraltar, que habeva essite perdite a Grande-Britannia in 1704. Le garnison includeva troops de Grande-Britannia e del Electorate de Hanover. Espania comenciava formalmente le assedio, le dece-quarte e le plus longe del Gibraltar, in junio de 1779, con le espanioles establente un blocada terrestre circa le Rupes Calpe. Le strategia espaniol combinava un bombardamento continue de Gibraltar ab le terra con attaccos maritime e tentativas de interrupter le lineas de provision a Marocco, planificante de recuperar Gibraltar per medio de blocar e affamar le garnison suo. Le blocada naval correspondente esseva comparativemente debile, e le grandbritannicos discovereva que le naves parve e veloce poteva evader le blocadantes, durante que le naves plus grande e lente generalmente non poteva. A fin de 1779, totevia, le provisiones in Gibraltar habeva devenite exhauste, e le commandante suo, General George Eliott, inviava un appello a Londra pro succursa.

Un convoyo de provisiones esseva organisate, e a fin de decembre 1779 un grande flotta navigava ab Britannia sub le commando del admiral Sir George Brydges Rodney. Ben que le ordines ultime de Rodney esseva commandar le flotta del Indias Occidental, il habeva instructiones secrete de resupplier Gibraltar e Minorca, e le 4 de januario de 1780, le flotta se divideva, con naves directe al Indias Occidental navigante verso le west. Isto habeva lassate Rodney al commando de dece-nove naves de linea qui accompaniava le naves de provisiones verso Gibraltar.

Le convoyo de provisiones navigava a Gibraltar le 19 de januario, faciente retroceder le flotta de blocada plus parve proque illo cercava refugio in Algeciras. Rodney arrivava pauc dies postea, e le garnison grandbritannic se felice pro le arrivo del provisiones e le presentia del Princeps William Henry. Post le retorno del naves ab Minorca, Rodney departava ancora le 13 de februario verso le Indias Occidental. Le detachmento del flotta del Channel le-accompagnava tres dies de navigio verso le via, e depostea illo separava pro Britannia con le predate. Durante iste itinere de retorno, illo se trovava con dece-cinque naves de provisiones frances, convoyate per duo naves "sessantas-quatro," con direction verso l'Ile de France. In le Oceano Indian, un del naves de guerra, le Protee, e tres del naves de provisiones, esseva prendite.

In Nordamerica, le governator espaniol de Louisiana, Bernardo de Gálvez, attaccava le parte del sud del Imperio grandbritannic e prendeva per surprisa le garnisones grandbritannic.

Invasione tentate de Grande-Britannia, 1779

Pro reducer le pressura in altere frontes, Francia e le alliato suo nove, Espania, planificava e essayava de executar un invasion de Grande-Britannia verso le fin del estate de 1779. Le action, referente a un tentative de invasion espaniol anterior, le Armada espaniol de 1588, esseva nominat le Armada de 1779. Le plano proponite esseva de occupar le Insula de Wight e postea capturar le base naval grandbritannic de Portsmouth. Le flotta combinate francese e espaniol poteva contar con 66 nave de linea, cuje objectivo esseva de expulsar le Royal Navy ab le Canale in preparation pro le debarco de 40 000 soldatos que esseva preparate pro le invasion.

Nonobstante le superioritate de numeros super le flotta grandbritannic in le Canale de Manica, le operation combinate franco-espanol falleva a causa de errores de navigation, miscommunication, maladias, penurias alimentari, e mal tempore. Le 3 de septembre, non habente successo de angariar decisivemente le flotta grandbritannic, que ille tempore habeva adoptate un position forte defensive in The Solent, le lideres del Grande Armada decideva a retroceder con usque 8 000 homines afficite per maladias. Le invasion causava alarme in Grande-Britannia, ma George III esseva incoragiate per le fallimento suo.

Nordamerica, 1780–1781

Con d'Estaing returnate a Francia, Washington remaneva blocate in New Jersey, dum ille solicitava un continue presentia naval francese in le aquas nordamerican. Quando in julio de 1780, le general locotenente Comte de Rochambeau arrivava a Newport con un exercito de 6 000 homines, ille describeva le situation como: "in omne operation, e sub omne circumstantia, un superioritate naval decisive debe esser considerate como un principio fundamental, e le base super le qual omne sperantia de successo debe depender in fin." Le Nederlandeses supportava le rebellos nordamerican per le venta de armas e pulvere de canon de le portos lore in le Caribe. Le grandbritannicos utilisava isto como un pretexto pro declarar guerra al Nederlanda in decembre de 1780. Le admiral Rodney passava le annos de 1780 e 1781 in le Caribe a sacchar e depredar le insulas nederlandese del Caribe.

Al decembre de 1780, le guerra in Nordamerica habeva attingite un puncto critic. Le Armea Continental habeva sufferite defaites grandioses in le anno precedente, con le armeas suo al sud capturate o dispersate in le perdition de Charleston e le Battalia de Camden, durante le armeas de George Washington e le commandante in chef grandbritannic pro Nordamerica, Sir Henry Clinton, se observava circa Urbe Nove-York al nord. Le valuta national esseva quasi sin valore, le supporto public pro le guerra, qui entrava le sexte anno suo, declineva, e le tropas del exercito se amutinava pro le paga e le conditiones.

Planificatores militar francese debeva equilibrar demandas competitor pro le campania de 1781. Post un serie de tentativas frustrate nordamerican pro cooperation (que conduceva a tentativas frustrate a Newport, Rhode Island, e Savannah, Georgia), illes decidite que plus involvimento in Nordamerica esseva necessari. Illes anque necessitava coordinar le actiones lore con Espania, in tanto que il habeva un interesse potential de assaltar le forte grandbritannic de Jamaica. Il resultava que le Espanioles non esseva interessate in operationes contra Jamaica usque post que illes habeva affrontate un tentative grandbritannic de refortificar Gibraltar, que esseva assediate, e illes voleva simplemente esser informate del movimentos del flotta de Indias Occidental.

Durante que le flotta francese se preparava a partir ab Brest in martio 1781, alcun decisiones importante esseva prendite. Le flotta del Indias Occidental, guidate per le Comte de Grasse, post operationes in le Insulas de Vento, esseva dirigite a Cap-Français (hodie Cap-Haïtien) pro determinar qual ressources necessitava esser fornite pro adjutar le operationes del Espanioles. A causa de un manco de transportos, le Francia forniva tamben sex milliones de monetas pro supportar le effortio de guerra nordamerican ultra que fornir truppas additional. Le flotta francese a Newport habeva un commandante nove, le Comte de Barras. De Barras receveva le mandato de conducere le flotta de Newport pro incomodar le navigation grandbritannic in Nove-Scotia e Newfoundland, e le armea francese a Newport receveva le mandato de unir-se con le armea de Washington extra Nove-York.

In ordines que non esseva divulgate plenemente a General Washington, De Grasse receveva instructiones pro adjutar in operationes nordamerican post le station sue in Cap-Français. Le general francese, le Comte de Rochambeau, receveva le instruction de dicer a Washington que de Grasse poterea adjutar, sin facer ulle compromisso. (Washington cognosceva ex John Laurens, qui se trovava in Paris, que de Grasse habeva discretion pro venir al nord.)

De Grasse recipeve iste epistolas in julio al tempore mesme que Cornwallis se preparava pro occupar Yorktown, Virginia. De Grasse concordava con Rochambeau e subsequemente mandava un dispatcho que indicava que ille arrivera al Chesapeake al fin de augusto ma que accordos con le espanioles significava que ille poteva solmente remaner usque a medio de octobre. Le arrivo de le dispatchos sue promptava le marcha del exercito franco-nordamerican verso Virginia. De Grasse arrivava al Chesapeake secundo le plan e le truppas sue esseva inviate pro assister le armea de Lafayette in le blocada de Cornwallis. Un flotta grandbritannic inviate pro confrontar le control de De Grasse del Chesapeake esseva vincite per le Franceses le 5 de septembre in le Battalia del Chesapeake, e le flotta de Newport portava le equipamento francese pro le assedio pro completar le arrivata militar del alliatos. Le Assedio de Yorktown e le subsequente rendition de Cornwallis le 19 de octobre esseva decisive in terminar le hostilitates major in Nordamerica.

In martio de 1782, le Camera del Communes grandbritannic habeva votate in parliamento pro le cessation de offensive militare contra Nordamerica post le reddition de Yorktown. Le nova del rendition de Yorktown, Menorca, e le perdita del insulas in le Indias Occidental habeva provocate le cadita del governamento. Le governamento nove sub Marquess de Rockingham initiava immediatemente le negotiationes que conducerea al tractato de pace de Paris. Ben que le operationes offensive contra Nordamerica habeva termina, le guerra continuava in altere partes del mundo, specificamente le Indias Occidental e India, ben como in Gibraltar. Le nomine de Lord Shelburne post le morte de Rockingham in julio provocava un altere cambio de governamento. Nonobstante, Shelburne acceptava le independentia del Nordamerica sin conditiones previe. Ben que un expedition naval francese habeva destruite postos commercial grandbritannic in le Golfo de Hudson durante le estate de 1782, nulle territorio realmente habeva essite capturate.

Grande-Britannia e le Atlantico, 1780-1782

In Grande-Britannia, le oppositio al guerre costose se faceva plus forte, e in junio 1780 habeva contribuite a disturbios in Londra cognoscite como le tumultos Gordon.

Le guerre in le Atlantico habeva attingite un stato de stallo in 1780. In januario 1781, Francia tentava invader Jersey, un del insulas Channel, ma le fortias suo debarcava e le naves suo esseva battite in le battalia de Jersey. Ben tosto, le flotta francese se confrontava con una serie de defaitas in le aquas national lore per le Royal Navy, que se monstrava costose non solmente militarmente, ma etiam financialmente. Prime a Ushant in decembre 1781, ubi un numero de naves escortate per naves sub le Comte de Guichen esseva captate per un flotta de le Royal Navy guidate per Richard Kempenfelt, que resultava in le perdita de multe soldatos frances. In april del anno proxime, se produceva le tertie battalia de Ushant, durante le qual un flotta de le Royal Navy guidate per Samuel Barrington captava duo nave valuable francese de linea e duo tertios de le convoyo lore. Iste defaita habeva consequentias graves: le damno financial al thesauraria francese esseva importante, e etiam un colpo al fortias francese que operava in le Oceano Indian. Plus defaitas subsequente occurreva con le perdita del frigate nove Hébé in le action de 4 septembre 1782, durante le qual le Chevalier de Vigny esseva condemnate a quindecim annos de prison - le rangos e servitio sue essente declarate como inadequate pro le servitio. Le proxime action se revelava le ultime battalia naval del Guerra Revolutionari Nordamerican, durante le qual un convoyo franco-nordamerican esseva battite per James Luttrell a Ferrol le 12 decembre 1782. Le convoyo faceva parte del catena de provisiones de Pierre Beaumarchais pro le colonos nordamerican.

Le Caribe, 1781–1783

In octobre 1781, se elaborava un plan inter de Grasse, comandante del flotta francese in le Indias Occidental, e Francisco Saavedra de Sangronis del Buro General pro le Indias Espanol, representante del corte e adjutante del governator espaniol de Louisiana, Bernardo de Gálvez. Le objectivos strategic de iste plan guidava le fortias militar franco-espanol in le Indias Occidental a realisar le objectivos sequente:

• Ajutar le Nordamericanos e vincer le squadron naval grandbritannic a Nove-York
• Le captura del Insulas Windward grandbritannic
• Le conquesta de Jamaica

Iste plan se cognosceva como le Convention de De Grasse-Saavedra, e le prime objectivo se satisfaciava con le rendition del armea grandbritannic sub le commando del general Cornwallis al assedio de Yorktown in septembre 1781. De Grasse e le flotta sue habeva habite un parte decisive in iste victoria, post que illes navigava verso le Caribe. Al arrivar in Sancte Domingo in novembre 1781, ille recipieva le nova que le plan habeva recepite le approbation pro continuar con le conquesta de Jamaica.

Jamaica esseva le possession grandbritannic le plus profitable in le Novo-Mundo, e in particular le commoditate que se distingueva le plus esseva le zucchero; illo esseva plus preciose pro le economia grandbritannic que le Dece-Tres Colonias Nordamerican. In un epistola del rege George III al Lord Sandwich, ille declarava que ille riscarea le protection del insulas caribee grandbritannic importante al risco del Grande-Britannia proprie, e isto esseva le strategia implementate in 1779. Le zucchero componeva 20% de tote le importationes grandbritannic e valeva cinque vices plus que le tabaco. Oltre al expulsion gradual del Grandbritannicos del Indias Occidental per le Franceses e Espanioles, le conquesta doveva dar un colpo enorme al economia grandbritannic. Le invasion mesme esseva percipite in le cortes a Paris e Madrid como un alternativa al tentativas espaniol e francese de prender Gibraltar que pro duo annos esseva un disastro costose.

Durante De Grasse attendeva reimplenimentos pro realisar le expedition de Jamaica, ille capturava St. Kitts in februario de 1782. Le resto del Insulas de Barlovento (Antigua, St Lucia, e Barbados) remaneva ancora sub le controlo grandbritannic, durante que le admiral George Rodney arrivava in le theatre caribee le mense sequente, portante reimplenimentos. Illos includeva dece-sept naves de linea, e dava le Grandbritannicos un avantagio minime in numero.

Le 7 de april 1782, De Grasse partiva ab Martinique con 35 naves de linea, includente duo naves de 50 cannonas e un convoyo grande de plus que 100 naves de carga, pro incontrar-se con un flotta espaniol consistente de 12 naves de linea. In plus, De Grasse debeva rendezvous con 15,000 soldatos a Saint Domingue destinate pro le conquista de Jamaica per medio del debarco al costa nord. Rodney, informate super isto, navigava ab St. Lucia pro perseque le flotta francese con 36 naves de linea le die proxime.

Le naves grandbritannic a iste tempore habeva carenas que habeva passate per un processo cognoscite como cobertura de cupro, trovate como un modo practicabile de proteger-los contra le crescita e corruption marine e corrosion per salinitate. Como resultato, le velocitate e performance lore de navigio global in vento bon meliorava dramaticamente.

Entre le 9 april 1782 e le 12 april 1782, un flotta grandbritannic sub le commando del admiral George Brydges Rodney combatteva e batteva un flotta francese sub le commando del Comte de Grasse al battalia del Saintes. Le perditiones francese esseva presque 8 000 a 9 000 homines morite, ferite, o captive, e le perdition de quinque naves de linea, quatro del quales esseva capturate. Planos francese e espaniol pro invader Jamaica esseva annullate. Le flotta grandbritannic se dirigeva verso Jamaica, ubi Rodney ordinava a Hood de cercar ulle naves francese disabiliate o damnificate que habeva escappate del battalia. Le division de Hood con dece-tres naves partiva verso San Domingo, e durante le via suo trans Mona Passage, illo trovava e capturava un numero de naves francese que habeva separate se ante le battalia de Saintes e se dirigeva verso Cap-Français.

Le nova del battalia arrivava a Francia in junio, e esseva recipite con disperation. Le defaite junctamente con le perdition del Ville de Paris esseva un colpo devastator al rege francese, Louis XVI. Le ministro del marina, le Marquis de Castries, qualificava le nova como un "disastro terribile." Ille considerava le perdition del Ville de Paris como "le calamitate le plus grande qui se poterea imaginar." Anque le Comte de Vergennes, un amico intime del rege, se sentiva subminite in le confidentia sue in le marina francese.

Verso le fin de 1782, le Franceses esseva in defensa in le Caribe, que signalava un impasse del mari. Le Royal Navy habeva potite realisar un blocada del portos de Cap François e Fort Royal, e mantener un vigilia del Havana. Al mesme tempore, fragatas grandbritannic se affrontava con corsarios espaniol e francese.

India, 1782–1783

Suffren, un combatente aggressive e cercator de action decisive, impediva un tentativa grandbritannic de prender le Cap in le initio de 1781, attaccante un squadrono del Royal Navy al Porto Praya in le Insulas Cap Verde, que se trova in le Atlantic a circa 450 milias al west de Africa. Ille arrivava in le sud de India un anno postea. In terra, le Francese supportava Hyder Ali in le guerra sue contra le Compania del India Grandbritannic. In mar, Suffren combattive quinque batalias intense e contestava durmente contra le Flotta del India Grandbritannic durante 1782 e 1783. Le viceadmiral Edward Hughes cognosceva que le scopo francese esseva dislocar le exploitation economic e le domination militar grandbritannic, e que le preservation de le squadrono sue esseva crucial pro le presentia grandbritannic in India. Le duo flottas equalmente capace e determinate abandonava le interpellation lore mutual solmente quando novas arrivava que tractatos de pace habeva essite signate per Grande-Britannia, Francia, e Espania al initio de 1783. Quando novas del pace arrivava, le situation tactical in India terminava in un stato de impasse.

Negotiamentos de pace

Negotiamentos seriose de pace comenciava inter Grande-Britannia, Francia, e Espania (cuj negotiator principal de Grande-Britannia esseva Alleyne Fitzherbert e del Espania le Conte de Aranda). Inter tempores, novas arrivava ab India de un status-quo continuante, tanto in le guerras de terra (in que le Franceses solmente supportava le governatores local) como in le batalias naval; le Grandbritannicos appariva ancora a tener tote le territorio francese in India que illes habeva capturate in 1778-79, durante que le Franceses non teneva alcun territorio grandbritannic. In le Indias Occidental, in le altere latere, le Franceses teneva ancora tote le territorio que illes habeva capturate, durante que le Grandbritannicos teneva solmente un insula francese, St. Lucia. Tamen, post le Batalia de le Saintes, le initiativa strategic esseva transferite a le Grandbritannicos, cuje dominio in le mar esseva reaffirmate, e signalava un collapse in le alliantia Franco-Nordamerican. Como resultato, tractatos inter le Nordamerica e Grande-Britannia, per Shelburne e Franklin, comenciava con Grande-Britannia concordante in recognoscer le statos unite nove del Nordamerica.

Francia, secundo le tractato suo de alliantia con Espania, non poteva facer pace sin le accordo de Espania; non sin garantia que Gibraltar esserea cedite a Espania. Ambos voleva accelerar le attacco lore a Gibraltar con le sperantia de le captura suo, pro obtener un manovra diplomatic grande. Gibraltar deveniva asse un facto importante in le tractatos de pace. Troppas francese habeva reinforcite le Espanioles con le naves del marina francese. Le comandante francese, le Duc de Crillon, esseva nunc in commando del operationes franco-espaniol.

Gibraltar e le Fin del Guerra

Le 18 septembre, le alliatos lanceva le assalto lore grande con dece batteries flottante disegnate per le Franceses, implicante plus soldatos que il habeva unquam state in servicio in le continent nordamerican. Ma le assalto de ille die e le sequente matina esseva un fallimento enorme e costose con le perdition de tote le batteries flottante. Le 27 septembre, novas de iste catastrophe arrivava a Paris e Madrid, e illos esseva recipite con disperation per ambes nationes. Tote sperantia dependeva sur le victoria contra le squadron grandbritannic in cammino a reimplaciar Gibraltar. Le Franceses e le Espanioles sperava que le defaite o fallimento del squadron grandbritannic incitarea le rendition del garnison, provocante negotiationes. Le convoyo passava sin problemes, e un tentativa de vincer le flotta grandbritannic esseva un altere fallimento in le Battaile de Cabo Espartel. Le nova de iste fallimento dissipava le resolvimentos del Franceses e Espanioles. Con Gibraltar salvate e le victoria de Rodney al Saintes in april, le exigentias grandbritannic al negotiationes pro pace se habeva fortificate multo e habeva subminate le confidentia francese que habeva salutate le successo a Yorktown. Le diplomaticos grandbritannic refuseva a ceder Gibraltar, nonobstante le offertas del Espania a cambiar le majoritate de le ganios lore.

Le Franceses habeva facite omne lo que illes poteva pro adjutar le Espanioles a attinger le scopo lore essentiale de guerrar e comenciava discussiones seriose sur strategias alternative de exito. Le diplomat francese le Comte de Vergennes essayava de obtiner que le Espania offereva al Grande-Britannia alcun concessiones multo grande in retorno pro Gibraltar. Le Espanioles sub le Comte de Aranda consentiva sin consulter le curia de Madrid.

Vergennes esseva disperate pro pace – pro Francia le costo del guerra deveniva un problema grande, le pais habeva attingite le limites de le capacitate suo pro prestar moneta. In prime plana de iste costo se trovava le marina francese – durante le prime quatro annos del guerra le marina francese habeva perdite quatro naves de linea, tres del quales per accidentes. Durante 1782, totevia, illo perdeva dece-cinque de iste naves (quasi le medietate de illos solmente in april). Le perditopm de iste naves esseva significative in terminos financial – nonobstante, Louis promitteva de construer plus naves. Taxas nove esseva leviatas - le ministro de finantias francese Jean-François Joly de Fleury obteneva successo in le addition de un imposto vintesime super le entratas - le tertie e ultime de su typo in le Regime Ancien.

Poco post Gibraltar habeva essite relevate, Vergennes reaperiva immediatemente negotios. Le Franceses acceptava le tractato de pace preliminari inter Grande-Britannia e Nordamerica le 30 de novembre. Tractatos preliminari esseva signate con Grande-Britannia, Francia, e Espania le 20 de januario 1783. Le blocada de Gibraltar esseva levate tres dies postea, ma pace in le aquas indian non arrivava usque in junio.

Conclusion

Como resultato del pace, Francia e Grande-Britannia retornava quasi tote le territorios que illos habeva prendite le un del altere desde 1778. Pro le Franceses, le resultatos del guerra esseva mixte; illes obteneva le scopo lore de guerre de separar Nordamerica ab Grande-Britannia. Tamen, le ganios de conquesta esseva parve - le insula minuscule de Tobago, que illes habeva capturate in 1781, e anque alcun territorio circum le fluvio Senegal in Africa que illes habeva perdite al Grande-Britannia in 1763. Le toto accordo pro le piscation in le costas de Newfoundland debeva esser renegociate a causa del derectos conferite al Nordamericanos. Francia non habeva le capacitate de reverter le humiliation de 1762 - India, Canada, e le colonias westindian de Grande-Britannia - tote le ganios de 1762 remaneva intacte. Alora que le Grandbritannicos lamentava le perdition de Nordamerica central, illes non esseva traumatisate per iste. In addition al facto que le ligamines economic inter Nordamerica e Grande-Britannia se reviveva rapidemente, Grande-Britannia habeva effectivemente ganiate le ultime anno del guerra global. Illo finiva con bon ligamines commercial con le colonias lore anterior e superava Francia in commercio in pauc menses post le final del tractato de pace. Como le posterioro ministre exterior francese, Vergennes, lo-exprimeva, "Le anglese compra pace plus que facer-lo."

Pro Francia, tamen, le costo del guerra lasseve un marca seriose; plus que 1.3 billiones de moneta habeva essite spendite super le conflict de cinque annos. In addition al costo de construction de nave francese post le Guerra de Sept Annos, le debito causava problemas major economic e politic, e como le pais luctava pro pagar le debitos suo, isto finalmente conduceva al Crise Financiari de 1786, e ultimatemente al Revolution Francese de 1789.