Gabriel Fauré
Gabriel Fauré | |
---|---|
Sexo | mascule |
Nascentia | 1845-05-12, 1845 (Pamiers) |
Decesso | 1924-11-04, 1924 (Paris) |
Causa de decesso | pneumonia[*] |
Loco de reposo | Passy Cemetery[*] |
Citatania | Francia |
Educate in | Niedermeyer school in Paris[*] |
Occupation | professor universitari[*], compositor, organist[*], musicologist[*], music educator[*], Inseniante, pianista, chapelmaster[*] |
Obras notabile | Requiem[*], Élégie[*], Piano Quintet No. 2[*] |
Conjuge | Marie Fauré[*] |
Infantes | Emmanuel Fauré-Frémiet[*], Philippe Fauré-Frémiet[*] |
Parentes | patre Toussaint Fauré[*] |
Premios | Grand Cross of the Legion of Honour[*], Knight of the Legion of Honour[*], Officer of the Legion of Honour[*], Commander of the Legion of Honour[*], Grand Officer of the Legion of Honour[*], Q62096450[*] |
Lingua | francese |
Signatura | |
Identificatores | |
ISNI | 0000000121000243 |
VIAF | 27064267, 8754158915881750000008 |
IMDB | nm0269214 |
Commons | Gabriel Fauré |
Gabriel Urbain Fauré (Pamiers, 12 de maio 1845 – Paris, 4 de novembre 1924) esseva compositor, organista e pianista francese. Illo esseva un compositor prime de su tempore. Su obras include "Après un rêve" e "Clair de lune". Su Pavane, Requiem e nocturnes es etiam cognite.
Biographia
[modificar | modificar fonte]Juventute e Education
[modificar | modificar fonte]Fauré nasceva 12 de maio 1845 in Pamiers, Ariège, Midi-Pyrénées in Francia del sud. Su genitors esseva Toussaint-Honoré Fauré (1810–85) e Marie-Antoinette-Hélène Lalène-Laprade (1809–87). Le familia Fauré (Occitan: Faoure) comenciava in Seculo 13. Le familia habava essite proprietarios ric, sed in Seculo 19 su medios esseva diminuete. Il esseve le plus juvene de cinque fratres et un soror, le sol qui prosequeva un carriera in musica. Il habitava con un matre adoptive usque il habeva quatro annos, quando su patre deveniva director del École Normale d'Instituteurs et Fauré reveniva a su familia. In le juventute de Fauré, un femina vetule e cecitate diceva su patre que Fauré habeva ingenio in musica. Quando Simon-Lucien Dufaur de Saubiac audiva Fauré in 1853, illo diceva su patre expidir Fauré a École de Musique Classique et Religieuse (École Niedermeyer), directite per Louis Niedermeyer. Postae decesso de Niedermeyer in 1861, Camille Saint-Saëns deviniva director del École Niedermayer et introduceva le musica contemporanee al schola.
Organista e compositor
[modificar | modificar fonte]Postae partir le École Niedermeyer, Fauré deveniva organista a Ecclesia de Saint-Saveur in Rennes. Illo acceptava le posto januario 1866. In 4 annos in Rennes illo supplementava su receptas como organista per acceptar pupillos private. A causa del requestas de Saint-Saëns, illo continuava de componer sed nulle de su obras de iste periodo supervive. In Rennes, Fauré enoiava se e habeva un relation inquiete con le parocho qui dubitava correctemente le convictions religiose de Fauré. In 1870, illo resignava le posto. Con le adjuta de Saint-Saëns, il deveniva organista a Ecclesia de Notre-Dame de Clignancourt in Paris. Illo restava ibi solomente pauc menses. Post le eruption del Guerra Franco-Prusse, Fauré voluntava de combatter. Illo luctava in Paris, Le Bourget, Champigny e Créteil e esseva adjudicite un Croix de Guerre. Post le defaite de Francia, era un guerra violente in Paris durante le Commune e Fauré fugiva a Rambouillet e alora Switza, ubi le École Niedermayer resituava durante le Commune. Ibi su pupilo prime era André Messager, qui deveniva su amico per su curso del vita. Le compositions de Fauré de iste periodo non es al subjecto del guerro como istos de Saint-Saëns, Gounod e Franck; sed, su compositions secundo su bigraphista Jessica Duchen acquireva un melancholia triste, specialmente in "L'Absent, Seule!" et "La Chanson du Pêcheur".