Enûma Eliš
| Enûma Eliš |
|---|
| instantia de: obra litterari[*] |
| subclasse de: creation myth[*] |
| parte de: Babylonian mythology[*] |
|
|
_del_re_cassita_Meli-%C5%A0ipak.jpg)
Le Enûma Eliš (in interlingua: "Quando in alto"; in cuneiforme accadic: 𒂊𒉡𒈠𒂊𒇺) es un poema theogonic e cosmogonic in lingua accadic. Pertinente al tradition religiose babylonese, iste poema declama in particular maniera le mytho del creation, e le defias del deo Marduk, divinitate Poliade del citate de Babylonia,[1] le citate amorree fundate in le XIXe seculo aEC.
Le festa del nove anno[modificar | modificar fonte]
Le Enûma Eliš era recitate, vel forsan cantate,[2] durante le Akītu,[3] le festa de initio del nove anno in Babylonia, precisemente le quarte die del dece-uno prescribite, in le mense de Nissān.
Marduk[modificar | modificar fonte]
Cum le poema Enûma Eliš, ascribibile probabilmente al XII seculo aEC, Marduk surge a guida del universo tote. In le pietate religiose babylonese ille possede un rolo preeminente e fundamental. Su nomine es jam attestate in antique fontes sumer (como le Lista Divin, trovate in Abu Salabikh) in le forma 𒀭𒀫𒌓, AMAR.UD o AMAR.UTU, cum le probabile signification de "Juvene tauro del deo Sol" o "Descendente del Sol". Le glypho 𒀫 AMAR pote de facto indicar ambe le significationes, ma 𒌓 UD/UTU vole dicer Sol. Ma le nomine cum le qual ille es plus frequentemente appellate in accadico es Bēl (bēlu; rendite del sumero: 𒀭𒂗 EN), cum signification de «Senior», «Domino».
Referentias[modificar | modificar fonte]
- ↑ Del greco classic Babylōnía, del accadico Bābilāni, illo a tornos proveniente de Bāb-ili, version accadic del ancian nomine sumer 𒆍𒀭𒊏𒆠 KA.DIN.GIR.RA, «Porta Divin».
- ↑ In le ultime Tabula, le VII, verso 161, ille opera es indicate cum le nomine de "Canto de Marduk"
- ↑ Ab le sumero: A.KI.TIL,
, «fortia que face reviver le mundo».
