Enûma Eliš

Enûma Eliš
	instantia de: obra litterari[*]
	subclasse de: creation myth[*]
	parte de: Babylonian mythology[*]
	;

Detalio de un kudurru calcari del rege cassita Meli-Šipak II (XII sec. a.e.c.), depingente un serpente-dracon cum cornos (Mušhuššu, litt. «Serpente terribile») e un puncta (marru), symbolos del deo Marduk (Museo del Louvre de Paris).

Le Enûma Eliš (in interlingua: "Quando in alto"; in cuneiforme accadic: 𒂊𒉡𒈠𒂊𒇺) es un poema theogonic e cosmogonic in lingua accadic. Pertinente al tradition religiose babylonese, iste poema declama in particular maniera le mytho del creation, e le defias del deo Marduk, divinitate Poliade del citate de Babylonia,^[1] le citate amorree fundate in le XIX^e seculo aEC.

Le festa del nove anno[modificar | modificar fonte]

Le Enûma Eliš era recitate, vel forsan cantate,^[2] durante le Akītu,^[3] le festa de initio del nove anno in Babylonia, precisemente le quarte die del dece-uno prescribite, in le mense de Nissān.

Marduk[modificar | modificar fonte]

Marduk, deo poliade de Babylonia.

Cum le poema Enûma Eliš, ascribibile probabilmente al XII seculo aEC, Marduk surge a guida del universo tote. In le pietate religiose babylonese ille possede un rolo preeminente e fundamental. Su nomine es jam attestate in antique fontes sumer (como le Lista Divin, trovate in Abu Salabikh) in le forma 𒀭𒀫𒌓, AMAR.UD o AMAR.UTU, cum le probabile signification de "Juvene tauro del deo Sol" o "Descendente del Sol". Le glypho 𒀫 AMAR pote de facto indicar ambe le significationes, ma 𒌓 UD/UTU vole dicer Sol. Ma le nomine cum le qual ille es plus frequentemente appellate in accadico es Bēl (bēlu; rendite del sumero: 𒀭𒂗 EN), cum signification de «Senior», «Domino».

Referentias[modificar | modificar fonte]

↑ Del greco classic Babylōnía, del accadico Bābilāni, illo a tornos proveniente de Bāb-ili, version accadic del ancian nomine sumer 𒆍𒀭𒊏𒆠 KA.DIN.GIR.RA, «Porta Divin».
↑ In le ultime Tabula, le VII, verso 161, ille opera es indicate cum le nomine de "Canto de Marduk"
↑ Ab le sumero: A.KI.TIL, , «fortia que face reviver le mundo».

[1] Del greco classic Babylōnía, del accadico Bābilāni, illo a tornos proveniente de Bāb-ili, version accadic del ancian nomine sumer 𒆍𒀭𒊏𒆠 KA.DIN.GIR.RA, «Porta Divin».

[ReferenceA-2] In le ultime Tabula, le VII, verso 161, ille opera es indicate cum le nomine de "Canto de Marduk"

[3] Ab le sumero: A.KI.TIL, , «fortia que face reviver le mundo».

[1]

[2]

[3]