Saltar al contento

Edward Brongersma

Non revidite
De Wikipedia, le encyclopedia libere
Edward Brongersma
Sexo mascule
Nascentia 1911-08-31 (Haarlem)
Decesso 1998-04-22 (Hollanda del Nord)
Causa de decesso euthanasia[*]
Citatania Regno del Paises Basse
Educate in Stedelijk Gymnasium Haarlem[*]
Occupation advocato[*], jornalista[*], jurista[*], politico[*]
Partito politic Labour Party[*]
Lingua nederlandese
Identificatores
ISNI 0000000119989742
VIAF 38458225
Commons Edward Brongersma

Edward Brongersma (Haarlem, Nederland, 31 de augusto 1911 - Overveen, 22 de april 1998), esseva un jurista, politico e scriptor nederlandese. Ille esseva membro del camera alte del parlamento nederlandese pro le Partito del Travalio de 1946 a 1950 e de 1963 a 1977. Ille es cognoscite principalmente pro su travalio in defensa del acceptation social del pedophilia[1] e del liberalisation del leges in materia de moral public. In le fin de su vita ille defendeva tamben le euthanasia e le derecto al suicidio.

Filio de un medico, Edward Brongersma studiava derecto in le Universitate de Amsterdam, de 1931 a 1935. In 1933 ille prepara su these super derecto constitutional portuguese e le corporativismo de António de Oliveira Salazar, le qual ille admira multo in iste periodo. In 1940 ille se licentia cum laude como doctor in derecto in le Universitate Catholic de Nijmegen. Su these super le construction del stato corporative se reedita plure vices.

Depost le Secunde Guerra Mundial ille comencia a funger como jurista e politico. De 1940 a 1950 ille funge como advocato in Amsterdam. In 1946 ille se incorpora al Senato como membro del Partito del Travalio (prime periodo de 1946 a 1950, sequite plus tarde de un secunde periodo, de 1963 a 1977). Durante iste periodo ille occupa un function municipal in le village de Heemstede.

Iste duo carrieras son interrumpite bruscamente quando in 1950 ille es condemnate a 10 menses de prision accusate, secundo le articulo 248 bis del codice penal, de haber habite relationes sexuales con un juvene de 16 o 17 annos (nascite in 1932 o 1933). In ille epocha, le etate de consentimento pro le relationes homosexual in le Pais Basse esseva de 21 annos.

Plus tarde ille travalia como jornalista e dirige in Haarlem, de 1956 a 1959, le Federation pro le Assistentia Social in le Problemas Familiar. In 1959 ille reprende le advocatia e funge in Haarlem usque al fin de su carriera, in 1980. De 1960 a 1967 ille es professor assistente in le Instituto de Criminologia, departimento del Facultate de Derecto del Universitate Statal de Utrecht. In 1963, le Partito del Travalio le demanda que sia novemente membro del camera alte, lo que ille face usque a 1977. De 1968 a 1977 ille es presidente del Committee Permanente pro Justitia de iste camera. In 1975, le regina le nomina Cavallero del Ordine del Leon Nederlandese pro su labor como membro del parlamento e altere meritos. Ille se retirava como senator in 1977.

Ille es cognoscite principalmente pro su numerose obras litterarias e scientific e pro su presa de position in favor del liberalisation del legislation in materia sexual, thema pro le qual ille se interessava enormemente. Pro su experientia como jurista e senator ille habeva un rolo importante in le abolition del articulo 248 bis del codice penal, le mesme que le condemnava in 1950. Le etate penal pro le relationes homosexual se reduce assi de 21 a 16 annos, equivalente al limite de etate fixate pro le relationes heterosexual. Ma Brongersma vole ir plus longe e ille propone altere disminution del limites de edate e plus libertate pro le juvenes quanto a lor relationes sexual.

In 1979 on crea le Fundation Edward Brongersma pro conservar su obras e poner los a disposition del investigatores. Le autoritates nederlandese recognosceva iste fundation como de "interesse social general", secundo le articulo 24 del lege de impostos e successiones. Depost prender su retiro, ille dedica toto su tempore a su obras, a su fundation e a informar le publico super themas sexual.

Le scriptor francese Gabriel Matzneff describe in su diario intime su incontro in Manila, ubi ille habeva ite pro facer turismo sexual, con un Edward Brongersma in cerca, tamben, de contactos con minores.[2]

In le annos novanta, le relative tolerantia que poteva haber al Pais Basse verso le pedophilia dispare in forma progressive. Edward Brongersma, qui habeva essite objecto de molestation de parte de su vicinos e de agressiones in le via public a causa de su militantia in favor del acceptation social del pedophilia, immerse in un profunde depression decide poner fin a su dies in april de 1998, con le adjuta de su medico.[3] Benque ille non esseva in le phase terminal de nulle infermitate, ni in un stato de suffrentia special, ille estimava que ja habeva "vivite le vita" e que non esseva utile continuar a viver. Iste facto permitteva, postea, que on reaperiva le debatto super le euthanasia al Pais Basse.

Depost su morte, su archivos personal e su bibliotheca esseva transferite al Instituto International de Historia Social de Amsterdam. Un parte de su collection de imagines era confiscate per le policia, que lo considerava pornographia infantil.[4]

Brongersma scribeva circa 1200 libros e articulos, inter 1930 e 1998, super themas diverse como derecto penal, derecto constitutional, criminologia, politica, religion, philosophia, moral e literatura. Capace de leger in 10 idiomas europee, ille scribeva libros super le Guerra de Espania e super derecto penal portuguese. Su labor super sexualitate, focalisate in le ephebophilia, le pedophilia, le pornographia e le etate de consentimento, representa le major parte de su obra. Su libros super iste themas son: Pedofilie (1960), Das Verfehmte Geschlecht (1970), Sex en Straf [Sexualitate e punition] (1972), Over pedofielen en kinderlokkers [Pedophilos e violatores de infantes] (1975) e su ultime travalio, le obra de maestro in duo volumines Loving Boys (publicate in le Statos Unite, 1986-1990).

Le travalio e le activismo de Brongersma quanto al pedophilia se focalisava exclusivemente in le pederastia homosexual inter homines. In alcun occasiones ille admitteva que sapeva pauco o nihil super le pedophilia heterosexual o lesbic.

Referentias

[modificar | modificar fonte]
  1. Sandfort, Theo; Van Naerssen, Alex; Brongersma, Edward. Male Intergenerational Intimacy: Historical, Socio-Psychological, and Legal Perspectives (in anglese). New York: Haworth Press, 1991, p. 142.
  2. Matzneff, Gabriel. Mes amours décomposés: journal 1983-1984 (in francese). Paris: Gallimard, 1990, p. 233.
  3. Cohen-Almagor, Raphael. Euthanasia in the Netherlands: the policy and practice of mercy killing (in anglese). New York: Springer-Verlag, 2004, p. 165.
  4. "Child porn charges laid on Toronto nudist" Archived 2013-09-28 at the Wayback Machine (in anglese). Toronto Sun, 3-10-2010.

Ligamines externe

[modificar | modificar fonte]