Assimil
| Assimil |
|---|
| instantia de: publisher[*] |
|
|
| data de creation: 1929 |
| sito web official: http://www.assimil.com/, https://www.assimil.com/fr/ |
| Commons: Assimil |
Assimil es un editorial francese specialisate in methodos pro le apprentissage de linguas, fundate in 1929 per Alphonse Chérel. Le publication, le mesme anno, de L'Anglais Sans Peine [Le anglese sin peno] cognosceva immediatemente un successo considerabile, al vice que poneva le fundamentos del methodo Assimil.
Le methodo[modificar | modificar fonte]
Hodie declinate in un cento de idiomas,[1] le methodo Assimil es destinate al autoapprentissage de linguas, secundo le principio del assimilation intuitive. Illo es basate in le ascolta, le lectura e le repetition quotidian de phrases simple, excludente le necessitate de apprender de memoria ("sin peno").
Le material[modificar | modificar fonte]
Le titulos del collection Sin peno se compone systematicamente per duo elementos:
- le manual, que contene ab 70 a 150 lectiones (secundo le lingua);
- le registrationes sonor, in disco compacte, MP3 o lector optic pro facilitar le comprehension e excercitar se in le pronunciation.
Alicun, pro le linguas le plus expandite, es anque disponibile in forma de softwares o de apprentissage in linea.
Structura de un manual Assimil[modificar | modificar fonte]
Six lectiones sur septe es basate in le structura sequente:
- in le pagina al sinistra del manual, le texto del lection ipse, con su traduction in le pagina al dextra. In general, il se tracta de un dialogo inter duo o tres personages;
- le retranscription approximative, secundo le lingua de base, del sonos del lingua infra le dialogo (Assimil non utilisa le alphabeto phonetic international);
- notas curte signalante le particularitates del lingua studiate, sempre in le mesme pagina que le phrases de dialogo al quales illos se refere;
- un prime exercitio de comprehension de typo oral (ascoltar, leger, comprehender, repeter);
- un secunde exercitio ex tres (phrases a completar oralmente o per scripte). Iste typo de exercitio appareva in le manuales del annos 1980;
- (a partir del medietate del curso) un exercitio supplementari cognoscite como "phase active" o "secunde unda" reutilisa le contento del lectiones precedente in forma de un exercitio de formulation de typo thematic;
- le solutiones al duo prime exercitios (traductiones/comprehension, parolas mancante).
- un desegno de character humoristic illustra un phrase del dialogo o del prime exercitio. In le primer editiones le illustrationes esseva de Robert Gring e de Pierre Soymier. In le editiones actual illos es sovente de Jean-Louis Goussé;
- conselios didactic e notas cultural.
Un lection de revision cata septe lectiones (ergo in theoria un vice per settimana) in le qual se examina alicun punctos tractate in le six ultime lectiones o anteriormente:
- le particularitates del lingua (pronunciation, parolas clave, expressiones idiomatic, etc.);
- le vocabulario thematic;
- un exercitio e su solution (a vices);
- le grammatica.
Le altere elementos de un manual-typo es:
- In le initio del obra:
- le paginas de guarda con titulo/autor(es) (e plus eventualmente le(s) adaptator(es)/adresse del editorial;
- conselios didactic;
- un adjuta pro le pronunciation e sovente un tabula de litteras, signos e codices reservate pro le transcription phonetic simplificate.
- In le fin del obra, depost le ultime lection, on retrova generalmente le elementos sequente, regruppate in le appendice:
- index grammatical;
- annexos;
- lexico;
- bibliographia.
Le apprentissage[modificar | modificar fonte]
Le studio se face in duo phases differente:
- le phase passive, al le preme al ultime lection: illo consiste in impregnar se del lingua (ascolta, lectura, comprehension, lectura a voce alte, exercitamento in le pronunciation) e familiarisar se con formas primo simple e postea, progressivemente, sempre plus elaborate;
- le phase active, parcialmente de memoria: illo consiste in applicar le mechanismos linguistic incontrate -e intertanto assimilate- in exercitar se como interprete, traducente a partir del lingua maternal le lectiones studiate anteriormente.
Il es necessari como minimo ab vinti a trenta minutas de studio pro die, in altere parolas pro lection.
In terminar su formation, le studente es capacitate pro dominar le bases syntactic e le expressiones idiomatic le plus habitual, associate a circa duo-mille parolas de vocabulario.[2] Alicun versiones plus ancian e plus ambitiose in iste senso habeva un carga lexical de tres-mille parolas.
Secundo le coperta del nove editiones, le methodo permitte attinger le nivello B2 del Quadro Europee Commun de Referentia pro le Linguas (in altere parolas, un nivello "avantiate").
Referentias[modificar | modificar fonte]
- ↑ Inter illos le latin, le greco ancian, le egyptiano ancian, alicun linguas minorisate o le esperanto. Usque hodie il ha adaptationes a partir de dece-quatro linguas differente de base.
- ↑ Numero fornite per Assimil in alicun manuales, como Le neerlandese sin peno.