Administration public

Le administration public (AP) es le disciplina academic que studia como se crea e applica le politicas public. Etiam es un subcampo del scientia politic que studia le processos politic e le structuras, functiones e comportamento del institutiones public e lor relationes con le societate in general. Le studio e le application del administration public se basa sur le principio que le bon functionamento de un organisation o institution depende de un gestion efficace.

Le administration public ha essite describite como 'le gestion de programmas public'; le 'traduction del politica in le realitate que le citatanos vide cata die'; le studio del decision-facer del governamento; le analyse del politicas e le diversos insumos que los ha producite; e le insumos necessari pro producer politicas alternative.

A medietate del seculo XX, le theorias del burocratia del sociologo german Max Weber suscitava un grande interesse pro le aspectos theoric del administration public. Le Conferentia Minnowbrook de 1968, convocava al Universitate de Syracuse sub le direction de Dwight Waldo, dava origine al concepto de Nove Administration Public, un movimento fundamental in le disciplina in le actualitate.

Definitiones

Administration public comprende le execution, supervision, e gestion de politicas governamental e le gestion de affaires public. Le campo implica le organisation, operation, e coordination strategic de structures burocratic in le sector public. Administratores public ha un rolo importante in elaborar e executar politicas, gestionar recursos commun, e garantir le functionamento eficiente del organismos e programas governamental.

In 1947, Paul H. Appleby definiva le administration public como le "direction public de asuntos public directamente responsabile pro action executive." In democratias, illo usualmente ha a que facer con tal direction e action executive in terminos que respecta e contribue al dignitate, valor, e potential del cittadin.

Un anno plus tarde, Gordon Clapp, alora presidente del Tennessee Valley Authority, definiva le administration public como "un instrumento public per le qual le societate democratic pote esser plus completemente realisate." Isto implica que illo debe relatar se a conceptos de justitia, libertate, e opportunitate economic plus plen pro le esseres human e, dunque, es concernite con "personas, ideas, e cosas."

James D. Carroll e Alfred M. Zuck appellava le publication del essayo de Woodrow Wilson, "The Study of Administration," "le initio del administration public como un campo specific e influente de studio."

Plus recentemente, studiosos affirmava que "le administration public non ha un definition generalmente acceptate" proque "le extension del subjecto es tanto grande e tanto debatibile que es plus facile explicar que definir lo."

Le administration public es un campo de studio (i.e., un disciplina) e un occupation. Il ha multe discordia super si le studio del administration public pote propriemente esser appellate un disciplina, principalmente a causa del debate super si illo es un subcampo del scientia politic o un subcampo del scientia administrative, iste ultime essente un derivation de su radices in le analyse de politica e le recerca de evaluation.

Le studioso Donald F. Kettl es inter illes qui considera le administration public "como un subcampo intra le scientia politic." Secundo Lalor, un societate con un autoritate public que provide al minus un bien public pote esser dicite haber un administration public, durante que le absentia de un o del duo—un autoritate public o le provision de al minus un bien public—implica le absentia de un administration public. Ille argumenta que le administration public es le provision public de bienes public, in le qual le function de demanda es plus o minus efficacemente satisfacite per le politica, cuje instrumento primari es le rhetorica, e le function de fornitura es plus o minus efficacemente satisfacite per le gestion public, cuje instrumentos primari es actos de parola, producente bienes public. Le scopo moral del administration public, implicite in su acceptation de su rolo, es le maximisation del opportunitates del publico de satisfacer su desiros.

Le definition del sector de Administration Public secundo le North American Industry Classification System (NAICS 91) affirma que le administration public "... comprende establimentos primarimente implicate in actividades de natura gubernamental, illo es, le promulgation e interpretation judicial de leges e de lor regulamentos subsequente, e le administration de programmas basate super illos."

Isto include "activitates legislative, taxation, defensa national, ordine e securitate public, servicios de immigration, affaires exterior e assistentia international, e le administration de programmas governamental, que es actividades purmente gubernamental per lor natura."

Historia

India in le seculo 6 a.C.

Le civilisations de Harappa e Mohenjo-daro habeva organismos organisate de functionarios public, lo que suggere le existentia de alcun forma de administration public. Illo contine numerose referentias al contributiones de Brihaspati al leges e al governantia.

Un excerpto de Ain-i-Akbari [vol. III, trad. per H. S. Barrett, pp. 217–218], scribite per Abul Fazl, mentiona un symposium de philosophos de varie credos, tenite in 1578 per initiative de Akbar. Il se crede que alcun pensatores Charvaka pote haber participate in iste symposium. In Naastika, Fazl se refere al legislatores Charvaka que enfatisa "bon labor, administration judiciose e schemas de benessere." Somadeva anque describe le methodo Charvaka de batter le inimicos del nation, referente a tredece inimicos dissimulate in le regno con interesses egoiste qui non deberea esser perdonate. Kautilya presenta un schema detaliate pro remover le inimicos in le apparentia de amicos. Le eminente Charvaka Brihaspati es plus ancian que Kautilya e Somadeva e pare esser contemporanee con le culturas de Harappa e Mohenjo-daro.

Le evidentia archaeologic concernente reges, sacerdotes e palatios in le excavationes de Harappa e Mohenjo-daro es limitate. Totevia, le presentia de un civilisation complexe e de installamentos public como granarios e thermas, insimul con le existentia de grande citates, indica le probabilitate de un governantia centralisate. Le uniformitate del artefactos e del dimensiones del lateres suggere que il habeva un certe forma de governantia central. Ben que le speculation super hierarchias social e structuras de classe es plausibile, le absentia de sitos funerari discernibile pro elites suggere anque que le major parte del citatanos habeva un status quasi equal.

Antiquitate usque al seculo 19

Retrocedente al antiquitate, le statos requireva functionarios como pages, thesaureros e collectores de impostos pro administrar le affaires practic del governamento. Ante le 19e seculo, le recrutamento in le major parte del administrationes public esseva plen de nepotismo, favoritismo e patronage politic, un systema frequentemente appellate "spoils system".

Le administratores public ha longemente essite le "oculos e aures" del governantes. In le tempore medieval, le habilitates de leger e scriber, assi como de addicionar e subtraher, esseva monopolios del elites educate, assi como le empleo public. Consequentemente, il nasceva le necessitate de servitores civil expertos, cuje capacitate de leger e scriber formava le base del experientia in activitates essential como le registration legal, le pagamento e le alimentation del exercitos, e le perception del impostos.

Con le progresso del era imperialista europee e le expansion del potentias militar super altere continentes e populationes, le necessitate de un administration public sophisticate cresceva.

Radices in le China antique

Le campo del gestion pote haber originate in le China antique, includente, possibilmente, le prime stato bureaucratic altamente centralisate e le exemplo le plus ancian (per le secundo seculo a.C.) de un meritocratia basate super examenes de servicio civil. In terminos de administration public, on considerava que China esseva "avantiate" comparate al resto del mundo usque al fin del 18e seculo.

Thomas Taylor Meadows, le consule britannic in Guangzhou, argumentava in su Desultory Notes on the Government and People of China (1847) que "le longe duration del imperio chinese es unicamente e totalmente debite al bon governamento, que consiste in le promotion de homines de talento e merito solmente." Influenciate per le examenes imperial antique de China, le Northcote-Trevelyan Report de 1854 recommendava que le recrutamento deberea esser basate super merito, determinate per examination competitive; que le candidatos deberea haber un education general solide pro facilitar transferentias inter departimentos; e que le promotion deberea depender del realisation e non de "favoritismo, patronage o compra."

Isto portava al implementation de Her Majesty’s Civil Service como un bureaucratia systematic e meritocratic. Como le britannicos, le evolution del bureaucratia francese esseva influentiate per le systema chinese. Voltaire affirmava que le chineses habeva "perfectionate le scientia moral," e François Quesnay advocava un systema economic e politic calcate del chinese. Le examenes del servicio civil francese, adoptate in le fin del 19e seculo, esseva anque fortemente basate super studios cultural general, un characteristica simile al precedente modello chinese.

Ben que le administration chinese non pote esser attribuite a un individuo specific, figuras del Fa-Jia que poneva emphase super un systema de merito, como Shen Buhai (400–337 a.C.), pote haber habite le major influentia e pote esser considerate su fundatores—si illes non es ja precios como rar exemplos pre-modern de theoria abstracte de administration.

Creel scribe que, in Shen Buhai, il ha "le semines del examen de servicio civil" e que, si on vole exaggerar, "sin dubita, il esserea possibile traducer le termino Shu, o technica, de Shen Buhai como 'scientia'," e argumentar que ille esseva le prime scientista politic, ben que Creel "non vole ir tan longe".

Europa in le seculo 18

In le 18e seculo, le Rege Federico Gulielmo I de Prussia creava professoratos in Cameralismo con le objectivo de formar un nove classe de administratores public. Le Universitate de Frankfurt an der Oder e le Universitate de Halle esseva institutiones prussian que poneva emphase super disciplinas economic e social, con le fin de reformar le societate. Johann Heinrich Gottlob Justi esseva un professor ben cognoscite de Cameralismo.

Lorenz von Stein, un professor german de Vienna in 1855, es considerate in multe partes del mundo como le fundador del scientia del administration public. Durante le tempore de Von Stein, le administration public esseva considerate un forma de lege administrative, ma ille credeva que iste conceptu esseva troppo restrictive.

Von Stein inseniava que le administration public se basa sur multe disciplinas pre-establite como sociologia, scientia politic, lege administrative e financias public. Ille appellava le administration public un scientia integrative e affirmava que le administratores public deberea preoccupar se tanto del theoria como del practica. Ille argumentava que le administration public es un scientia proque le cognition es generate e evaluate secundo le methodo scientific.

Brancas

Brancas central

In le academia, le campo del administration public consiste de plure subbrancas. Studiosos ha proponite differente classificationes de subbrancas. Un del modelos proponite usa cinque "colonnas":

• Theoria organisative in le administration public: Studia le structura del entitates governamental e le multe particularitates incorporate in illos.
• Ethica in le administration public: Offere un approche normative al processo de decision.
• Analyse de politica public e evaluation de programmas: Forni un approche empiric al processo de decision.

• Budgetation public e financias public
  • Budgetisation public es le activitate intra un governo que cerca assignar ressources limitate inter demandas illimitate.
  • Financias public es le studio del rolo del governo in le economia. Es le branca del economia que evalua le entratas e expensas del autoritates public e le adaptation de un o le altere pro attinger effectos desirabile e evitar effectos indesirabile.

• Gestion del recursos human: Un structura interne que assecura que le recrutamento in le servicio public se face de maniera impartial, ethic e basate super valores. Le functiones basic del systema de RH include beneficios pro le empleatos, assistentia sanitarie, remuneration e altere aspectos como le derectos human e le Americans with Disabilities Act. Le executivos que gerite le director de RH e altere personal clave del departimentos es anque parte del systema de administration public.

Altere brancas

• Gestion de organisationes sin scopo de lucro: Investigation e practica del operation de organisationes nonprofit e lor effectos.
• Gestion de emergentias: Function managerial responsabile de crear un quadro pro reducer le vulnerabilitate del communitates a riscos e gerer catastrophes.
• Technologia del information in le administration public: Application e integration del technologias digital pro meliorar le efficientia, transparentia e accessibilitate del governamento.