Ab Urbe condita

De Wikipedia, le encyclopedia libere
Ab Urbe condita
instantia de: obra litterari[*]


data de creation: annos 10
Commons: Ab urbe condita
Relievos sur un altar de Ostia illustra episodios ex AUC I.4: Le lupa nutri le geminos, Romulo e Remo, fundatores de Roma (in basso). Pastores les discoperi (centro). Le scena es surveliate per le patre Tibere (dextera in basso) e le aquila de Jupiter (sinistra).

Ab Urbe condita (Ab le fundation del Urbe, o plus litteralmente: Ab Urbe fundate) es un opera scribite per Tito Livio que narra le historia de Roma desde su fundation, datate le 21 de april 753 a.Chr. (1 AUC) per Marco Terentio Varron e alicun investigatores moderne. Le historia esseva scripte durante le principato de Cesare Augusto, e cognosceva fortuna quasi instantanee. Illo exalta le virtutes de antique romanos como Lucio Junio Bruto e le tres Horatios.

Circa 25% del texto supervive, 35 del 142 libros original (un «libro» equivale approximativemente a un «capitulo» moderne). Le libros supervivente son le 1-10, con le prefacio, le 21-45 (ma il ha lacunas importante in le libros 41 e 43-45). On ha discoperte anque un fragmento considerabile del libro 91. On aggruppa series de dece libros in «decades». Le obra es scripte in prosa latin. Le prime e tertie decades de libros ha le reputation de esser de excellente latinitate, de sorta que illos figura quasi sempre in le curriculos de latino del Etate de Auro. Post le prime trenta libros, le qualitate del prosa de Ab Urbe condita degenera, deveniente prolixe e pauco dramatic.