Spirito Sancte
Spirito Sancte |
---|
instantia de: Hypostase, biblical concept[*] |
subclasse de: Trinitate |
parte de: Divine providence[*] |
|
Commons: Holy Spirit |
In le theologia christian (Christianismo), le Spirito Sancte es le tertie componente del divinitate, insimul a Deo Patre e le Filio Jesus Christo. Su mission es de render testimonio al veritate del Evangelio de Christo, de render efficace in le humanos le vocation al fide in Christo, de regenerar, consolar e de sanctificar le fideles. Le Spirito Sancte non ha un corpore material, sed Ille es un personage spiritual. Le tres membros del divinitate, le Patre, le Filio e le Spirito Sancte ha un sol e mesme scopo, ma illes es tres esseres separate e distincte cfr. Trinitate.
Le illumination del Spirito Sancte es un introspection inspirate supernaturalmente. Le electos es illuminate per le Spirito Sancte pro comprender le veritate del Evangelio de post lor regeneration. Le Spirito Sancte in le vita del christianos illumina le significato del Scriptura a lor mentes.
Essayo: le Spirito Sancte in le Biblia: (per Paolo Castellina)
Etymologia:
Le termino "Spirito Sante" traduce le heb. ruach 'elohim, Spirito de Deo, ruach hakodesh, Spirito de sanctitate; gr, pneuma hagion.
Le termino "Spirito Sante" es usate in le Biblia in le sequente maniera:
1. In le Vetule Testamento. Le Biblia non parla del Spirito como un "qualcosa" de subtil e de imponderabile, que se trova al origine del esser de Deo e del creaturas si-dicite spiritual e que forma le parte le plus nobile del homine vide: spirito. Secundo le Biblia le spirito human es le fortia que in ille senti e age; illo es un fortia que manifesta le essentia del personalitate human, plus tosto que un su elemento constitutive. Assi, quando le Biblia parla de Spirito Sancte, illo intende alco de similar concernente Deo: le Spirito es le action o fortia de Deo que opera in le cosas e in le homines; se tracta, ergo, de un anthropomorphismo. Quando Jesus dice que "Deo es Spirito" (Joh. 4:24), illo non vole definir o describer le essentia de Deo, ma illo vole asserer solmente que Deo es absolute initiativa e potentia, infinitemente superior al initiativas e potentia human, non como "spirito", ma como "Spirito de Deo" (cfr. Isa. 31:3). Le Spirito de Deo, o le Spirito per excellentia, es plus forte que le spirito human, como le voce de Deo es plus forte e Su manos es plus potente del voces e del manos del homines. Il es ergo inutile demandar se "Que es le Spirito de Deo", il necessa plus tosto cercar que Ille "face", qual es le obra del Spirito.
In le Vetule Testamento le Spirito de Deo es le manifestation de Su potentia, de Su directe operation, le qual age super le cosas (Isa. 42:5) e super le homines (Jer. 41:38; Jud. 3:10; Isa. 42:1). Su action in le VT es, tamen, occasional e momentanee (assi in Saul, 1 Sam. 19:20; Sanson, Jud. 25; 24:6,19) e Ille age sovente como fortia irresistibile. In Gen. 1:2, il pare melior traducer, non "Spirito de Deo", ma "un vento que veni ex Deo", o "un vento multo forte". Il es semper un dono occasional e limitate. Solmente in le tempore futur le Spirito essera diffundite ab alto (Isa. 32:15) e date a tote le populo (Exo. 39:29; Isa. 44:3; Joe. 2:28 ss.). Le Spirito de Deo da fortia al guerrero (Jud. 14:6), es spirito de guida e consilio pro le chefes del populo (Is. 11:2), es Spirito de sapientia (Pro. 1:23), es dono de capacitate artistic (Exo. 31:3; 35:31), e, finalmente, es spirito prophetic (2 Sam. 23:2: "Le Spirito del Senior parlava in me e Su parola es sur mi lingua"; crr. Num 24:2, e inspiration.
2. In le Nove Testamento. Le Nove Testamento testifica que le Spirito, que antea ageva in maniera occasional e exceptional, es presente inter le homines, in le Persona de Jesus Christo, como potentia que supporta le Ecclesia e que transforma le vita de illes qui se confide in Jesus. In Jesus Christo le Spirito de Deo demora, in maniera permanente, mesmo desde le acto de Su conception (Mat. 1:18; Luc. 1:35) secundo lo que esseva annunciate per le propheta Isaia (Isa. 11:2). Le Spirito se manifesta durante Su Baptismo (Mar. 1:8). Ille non es solmente illuminate occasionalmente per le Spirito, ma Ille es del Spirito constantemente conducite (Mat. 4:1,14; Luc. 4:18; 10:21). Le potentia de Jesus es le obra del Spirito (Act. 10:38), per le qual Ille poteva expeller demones (Mat. 12:28); Su Parolas es Spirito e vita (Joh. 6:63). Le relation inter Jesus e le Spirito es tanto stricte que Joh. 7:37 pote asserer que "Le Spirito non esseva ancora, proque Jesus ancora non habeva essite glorificate"; durante que solmente per Jesus Ille es communicate al homines.
Depost le ascension, le Spirito es date al Ecclesia in le Die del Pentecoste (Act. 2:1 e seq.): Petro, in su discurso, se refere explicitemente al mentionate prophetia de Joel 2:28 e seq. Tote le libro de Actos monstra como le Spirito crea, face crescer e guida le Ecclesia (Act. 4:8; 6:10; 9:31; 13:4 etc.). On pote dicer que le Spirito es le protagonista del historia apostolic. In le epistolas de Paulo nos vide que le Spirito distribue Su donos pro le edification del Ecclesia (1 Cor. 12:7-13). Lo Spirito Sancte es Jesus ipse que demora durante omne seculos in Su Ecclesia. Assi, ante a quitar les, Jesus dice a Su discipulos que Ille retornara, e Ille annuncia le venita del Spirito (Joh. 14:16-19; 16:7). Su function es illo de guidar, de consiliar, e de supportar (cfr. Advocato).
Como in le Ecclesia, assi le Spirito Sancte opera in le singule credente como principio de vita nove e ille preside a su nascentia spiritual. Pro isto on parla de un baptismo de Spirito Sancte como comenciamento del nove vita del credente (Mat. 3:11 e par.; Act. 1:5; 11:16; etc.). Le Spirito es le comenciamento e le agente del nove vita (Joh. 3:3-8), le pignore del resurrection (1 Cor. 15:20-23), potentia de regeneration (Rom. 8:13 e seq.). Ille da le certitude del adoption a filios de Deo (Rom. 8:15-17), Ille revela realitates celate (Joh. 16:13; 1 Cor. 2:10 e seq.), Ille guida le preces del credente e Ille intercede apud Deo "con suspiros inenarrabile" (Ro. 8:26,27). Le Spirito es le potentia de Deo que obra in le credente e in le Ecclesia, le fonte de tote le realitate del vita christian. Le plus grande bon desiro que le Apostolo pote formular es que, con le gratia del Senior Jesus e le amor del Patre, sia presente in le Ecclesia le plen perticipation (koinonia, communion) del Spirito Sancte (2 Cor. 13:13). Tote le vita del credente debe esser conducite e guidate per le Spirito (Gal. 5:16 e seq.).
In le doctrina neotestamentari in re le Spirito Sancte, il conveni specificar le sequente elementos:
a) Le Spirito es le presentia e le action de Deo. Le Nove Testamento assere clarmente que le Spirito Sancte es personal assi como Christo e Deo ipse. Ille non es un entitate generic "spiritual", ni un idea o un qualcosa, ille es Alicuno. Le Spirito testifica, parla, instrue, accusa, convince. Ille non es simplemente le objecto de un dono, Ille es alsi le subjecto donator. Ille non es solmente "vita", Ille es creator del vita: "Ille es le vivificator" (Joh. 6:63). Benque Ille se dustingue del Patre e del Filio, le Spirito Sancte, totevia, e tanto conjuncte al Patre e al Filio, que in le Spirito, sia le Padre, sia le Filio, es presente e operante (Joh. 124:18-23). Cfr. Trinitate.
b) Iste presentia e iste action de Deo esseva realisate perfectemente in Christo. Le Spirito Sancte, de facto, es Deo que vade ab un loco al altere, ab le altor de Su majestate, al bassessa de nostre peccato, ab le sanctitate de Su gloria, al miseria de nostre debilitate. On non pote conciper le Spirito Sancte independentemente de Christo. Ille non es qualcosa de novo apud Christo, o preter Christo, in un dominio natural e supernatural, differente de Su regno e de Su Parola: "Ille prendera del mie e lo annunciara vos" (Joh. 16:14). Le Spirito Sancte es le Christo annunciate e obedite; Ille non es qualcosa in plus de lo que jam nos esseva date in Christo, ma Ille es iste mesme dono, actual, vivente. Ille non adde alco de novo al obra de Christo, ma in le Spirito Sante il es le Christo vivente que retorna apud le Sues (Joh. 14:18).
c) Le Spirito del Parola. "Le Spirito Sancte es le Spirito del Patre e del Filio. Ergo Ille non es un spirito proxime al Parola, ma le Spirito del Parola ipse, que face audir le Parola e nihil altere que le Parola. Le consequentia de isto es que le Spirito Sancte non es un architecto de nove revelationes, nam lo que Christo promitte es un Spirito que confessa Christo e subscribe le inseniamento del Evangelio. Le Spirito Sancte, ergo, readressa le credente a Christo incarnate, le qual le attende in Su Parola, depositate in le Scriptura. Il es le function del Spirito illo de render interior, actual, le Revelation de Deo in Christo. In le homine natural, il non ha possibilitate de decision pro Deo, il non ha alicun capacitate pro le Revelation. Il es le Spirito Sancte que rende nos possibile le Revelation de Deo e lo rende real pro nos. Il es per le Spirito Sancte que le credente crita: "Abba!" a Deo (Rom. 8:16; Gal.4:6), e "Kyrios Jesus" a Su Senior resuscitate (1 Cor. 12:3).
d) Le Spirito Sancte, elemento del fin. Con le resurrection de Christo, in le mundo entrava un potentia de vita: le Spirito Sancte. Ille es jam le grande anticipation actual del fin. Isto indica le terminos de Paulo: "primitia" (Ro. 8:23), e "arrha" (2 Cor. 1:22; 2 Cor. 5:5). Petro, in le die del Pentecoste (Act. 2:16 e seq.), in referer se a Joel 3:15, monstra in maniera evidente que ille videva in le effusion del Spirito Sancte sur le communitate, un signo del facto que "le ultime dies" jam comenciava, illo es, que on entrava in un nove periodo, in le qual le historia del salvation perveniva al fin.
e) Per le Spirito Sancte, le vita del resurrection jam entrava in nostre mundo. In le Nove Testamento, le resurrection de Christo (vide resurrection), e le Spirito Sancte, es strictemente unite. Non solmente le apostolo Paulo (Rom. 1:4), ma alsi Petro (1 Pet. 3:18), vide in le Spirito Sancte le potentia per le qual Deo operava le resurrection de Christo. Secundo le Evangelio de Johannes, solmente desde le glorification de Christo le Spirito Sancte entrava in le mundo (Joh. 7:39; 16:7). Le Spirito Sancte se manifesta jam nunc como un potentia de resurrection. Le baptismo, que confere le Spirito, es concipite como "un resurrection in Christo" (Rom. 6:3,4,5). Il es certemente ver que le transformation de nostre corpore carnal in corpore spiritual remane reservate al futuro (cfr. carne), ma le Spirito es vita (Rom. 8:6 e seq,) e Paulo monstra que jam nunc Ille renova die post die nostre homine interior (2 Cor. 4:16; Eph. 3:16). Le facto que Ille demora in nos credentes, es le garantia que in le futuro eschatologic, Ille rendera vivente nostre corpores mortal (Rom. 8:11).
Le union con Christo - establite per le Spirito Sancte - es jam, ergo, efficace, durante que nos es revestite con nostre corpores de carne. Illo devenira plus intime - sin ancora esser perfecte - quando nos habera disvestite iste corpore de carne(Phi. 1:23 e 2 Cor. 5:18, cfr. resurrection. Per le Spirito Sancte, le vita del resurrection irrumpeva jam in le mundo e su "fructos" es visibile in le credentes (Gal. 5:22-26). Essente Deo, le Spirito Sancte produce, in le homine, un cambio total. Ubi le Spirito opera, le homine non pote plus remaner lo que ille esseva: un nove nascentia se manifesta (cfr. regeneration). In 1 Cor. 6:11 Paulo emphatisa le tres aspectos fundamental del action del Spirito Sancte: (a) Le ruptura con le peccatp; (b) le union con Christo; (c) le justification (cfr. regeneration, justification, e sanctification): "...ma vos esseva lavate, ma vos esseva sanctificate, ma vos esseva justificate in le nomine del Senior Jesus e per le Spirito de nostre Deo".
(f) Le Senior resuscitate es presente e Ille opera in le Ecclesia per le Spirito Sancte. Tote le ministerios del cclesia es considerate de Paulo como charismas, como "donos" date per le Senior resuscitate - realmente presente in le Ecclesia - per le Spirito Sancte: "Il ha diversitate de donos, ma il ha un sol Spirito. Il ha diversitate de ministerios, ma il ha un sol Senior" (1 Cor. 12:4). Paulo, depost haber listate tote le donos e le ministerios del Ecclesia, conclude: "Tote iste cosas los opera ille sol e mesme Spirito" (1 Cor. 12:11).