Simonetta Vespucci

Un detalio de Primavera, c. 1482, Sandro Botticelli, que depinge Simonetta in le pannos del dea Flora

Simonetta Vespucci (nate Simona Cattaneo, lombardo: Simona Catania; c. 1453 – 26 de april de 1476) esseva un nobile lombarde, maritate con un cosino de Amerigo Vespucci. Dum le Renascentia, illa esseva celebrissime pro su pulchritude, e omnes diceva mesmo que illa esseva le mulier le plus pulchre de Italia integre. Illa esseva le modella pro plure picturas per Sandro Botticelli, Piero Cosimo, assi como per altere pictores florentin. In particular, Botticelli ipse assereva que illa esseva su musa.

Nate probabilemente in le urbe de Genua, in un familia de nobiles qui habeva date al Republica alicun duces, su patre esseva Gaspare Cattaneo e su matre Caterina Violante Spinola. In 1469, a dece-sex annos, illa se maritava con Marco Vespucci in le ecclesia de Sancte Torpetio in Genua ante del nobilitate urban e del duce in persona. Le maritage habeva essite arrangiate per su parentes, qui habeva forte interesses a ligar se a un familia de prominente bancheros florentin, quod illes habeva perdite pecunia a causa del Cadita de Constantinopole que habeva etiam affecte le colonias genuese.

Postea, illa iva a resider in Florentia con su marito in un del residentias del Medicis, qui les dava le benvenita con un festino. Illa velle passar le annos sequente in le luxo, in un vita sumptuose que revolveva circum le corte del Medicis. Tamen, le altere viros incipeva tosto a perder lor capite pro illa e le prime a inamorar se de illa esseva Laurentio le Magnific ipse. Il esse supertoto gratias a ille que il adhuc habe assi multe obras que la depinge. Le situation culminava in un torneo cavalleresc in 1475, ubi Giuliano Medici la habeva dedicate su victoria ante omnes. Ille se promenava per le arena con un standardo picte per Botticelli que la depingeva qua le dea Venere con infra un juvene Cupido. Simonetta esseva ita proclamate le “regina del torneo” e illa offereva a Giuliano le premio pro vincer: un helmo constructe benissimo in le boteca de Verrocchio. Postea, Giuliano deveniva su amante e ille velle remaner la fidel usque le morte de illa.

Le vita de Simonetta, tamen, esseva similar a un candela extinguente se nimis rapido, quod le 26 de april de 1476, a justo vinti-tres annos, illa moriva. On pensa que le causa de su morte prematur esseva un phthisis o un pneumonitis, totevia, il parerea plus probabile que illa habeva un tumor que se habeva expanse usque occider la. Le 27 de april on celebrava su funeral, ubi Simonetta – vestite de blanco e con su feretro aperte – esseva paradate per le urbe assi que etiam le plebe poteva remirar su pulchritude pro un ultime vice. Giuliano e Laurentio le Magnific tamben scribeva adorabile poesias in honor del decedita. Illa esseva interrate in le ecclesia de Omne Sancto in Florentia, patrocinate per le familia de su marito. Non obstante hoc, le tumba de Simonetta non existe plus, quia quando le ecclesia esseva converse in le Cappella de Sancte Francisco qualicuno lo vacuava e on sape ni qui lo faceva ni quando.