Historia de Taiwan

La historia del insula de Taiwan retrocede decenas de millennios al plus ancian evidentia cognoscite de habitation human. Gentes ex China gradualmente entrava in contacto con Taiwan durante le dynastia Yuan (1271–1368), e homines Han de China comenciava a establir se ibi ja al initio del seculo XVII. Le insula deveniva cognoscite in Occidente quando exploratores portugese lo discoperiva in le seculo XVI e lo nominava Formosa. Inter 1624 e 1662, le sud del insula esseva colonisate per le nederlandeses, con sede in Zeelandia in le actual Anping, Tainan, durante que le espanioles construeva un posto militar in le nord, que durava usque 1642, quando le fortalessas espaniol in Keelung esseva prendite per le nederlandeses. Iste colonisationes europee esseva sequite per un influxo de immigrantes Hoklo e Hakka ab Fujian e Guangdong.

In 1662, Koxinga disfaceva le nederlandeses e stabiliva un base de operationes sur le insula. Su descendentes esseva vincite per le dynastia Qing in 1683, e lor territorio in Taiwan esseva annexate per le Qing. Post perder le Prime Guerra Sino-Japonese in 1895, Qing cedeva Taiwan e Penghu a Japon. Taiwan experimentava un crescimento industrial e deveniva un colonia japonese productive in le exportation de ris e saccharo. Durante le Secunde Guerra Sino-Japonese illo serviva como base pro le invasion de China, e plus tarde de Asia Sud-Est e del Pacifico durante le Secunde Guerra Mundial.

In 1945, post le fin del hostilitates in le Secunde Guerra Mundial, le governamento nationalista del Republica de China (ROC), guidate per le Kuomintang (KMT), prendeva controlo de Taiwan. In 1949, post perder le controlo del continente chinese in le Guerra Civil Chinese, le governamento del ROC sub le KMT se retirava a Taiwan, ubi Chiang Kai-shek declarava le lege martial. Le KMT governava Taiwan (juncto con le insulas de Kinmen, Wuqiu e Matsu) como un stato de un sol partito durante quaranta annos usque al reformas democratic in le annos 1980. Le prime election presidential directe habeva loco in 1996. Durante le periodo postbellic, Taiwan experientiava rapide industrialisation e crescimento economic cognoscite como le "Miraculo de Taiwan", e deveniva un del "Quatro Tigres Asiatic".

Prehistoria

In le Tarde Pleistoceno, le nivellos del mar esseva plus basse que al presente, exponente le fundo del Manica de Taiwan como un ponte terrestre. Un concentration de fossiles de vertebratos ha essite trovate in le canal inter le Insulas Penghu e Taiwan, includente un mandibula partial designate Penghu 1, apparentemente pertinente a un specie previemente incognite del genere Homo, datate inter 450,000 e 190,000 annos retro. Le plus ancian evidentia del presentia human moderne in Taiwan consiste in fragmentos e un dente trovate a Chouqu e Gangzilin, in le Districto Zuojhen, estimate haber inter 20,000 e 30,000 annos. Le plus ancian artefactos es instrumentos de petra schellate del cultura Paleolithic Changbin trovate in Changbin, Taitung, datate inter 15,000 e 5,000 annos retro. Le mesme cultura es trovate in sitos a Eluanbi al extremitate meridional de Taiwan, persistente usque a 5,000 annos retro. Analyses de spores e granos de pollene in le sedimento del Lago Sol e Luna suggere que tracias de agricultura de abattimento e incendios comenciava in le area 11,000 annos retro, e terminava 4,200 annos retro, quando abundante restos de cultivation de ris esseva trovate. Al initio del Holoceno, 10,000 annos retro, le nivellos del mar cresceva, formante le Manica de Taiwan e isolante le insula del continente asiatic.

In 2011, le skeleto del Homo de Liangdao, datate a circa 8,000 annos retro, esseva trovate sur le Insula Liang. Le sol sepultura paleolithic que ha essite trovate in Taiwan esseva in Chenggong, in le sud-est, e data ab circa 4000 a.C.

Circa 3000 a.C., le cultura neolithic Dapenkeng appareva subitemente e se diffundeva rapidemente circa le costa. Alcunes de iste populos plus tarde migrava ab Taiwan verso le insulas del Asia Sud-Oriental e trans le Oceanos Pacific e Indian. Ligamines commercial con le archipelago philippin continuava ab le comencio del secunde millennio a.C.

Le cultura Dapenkeng esseva succedite per un varietate de culturas per tote le insula, includente le Tahu e le Yingpu.

Contacto e installation chinese

Prime registros de visitas possibile

Le historias chinese primitive refere a visitas a insulas oriental que alcun historicos identifica con Taiwan. Truppas del stato Wu Oriental del Tres Regnos es registrate como visitantes a un insula appellate Yizhou in le primavera de 230. Alcun intellectuales ha identificato iste insula como Taiwan, durante que alteres non lo face. Le Libro de Sui relata que le Imperator Yang del dynastia Sui (581-618) inviava tres expeditiones a un loco appellate "Liuqiu" al comenciamento del septime seculo. Plus tarde, le nomine Liuqiu (cujes characteres es pronunciate in japonese como "Ryukyu") se refereva al catena de insulas al nord-est de Taiwan, ma alcun studiosos crede que illo poteva referer a Taiwan in le periodo Sui.

Piscatores chinese se habeva establite sur le Insulas Penghu proxime a Taiwan in 1171. Ben que Penghu non face parte del insula de Taiwan, illo es actualmente governate como parte de Taiwan per le Republica de China. In 1171, banditos Bisheye, un populo taiwanese apparentate al Bisaya del Visayas, disembarcava sur Penghu e piliava campos plantate per migrantes chinese. Le dynastia Song (960-1279) inviava soldatos contra illes, e ab ille tempore le patrulias de Song visitava regularmente Penghu in primavera e estate. Un official local, Wang Dayou, stationava truppas ibi pro impedir depredationes del Bisheye.

Dynastia Yuan

Durante le dynastia Yuan (1271–1368), le populo chinese del ethnia Han comenciava a visitar Taiwan. Le imperator de Yuan Kublai Khan inviava officiales al Regno Ryukyu in 1292 pro requirer su fidelitate, ma le officiales arrivava in Taiwan e lo confundeva con Ryukyu. Post que tres soldatos esseva occidite, le delegation se retirava immediatemente. Un altere expedition esseva inviate in 1297. Wang Dayuan visitava Taiwan in 1349 e provideva le prime description detaliate super Taiwan. Ille mentionava le presentia de ceramica Chuhou ex le moderne Lishui, lo que suggere que mercatores chinese habeva visitate le insula.

Dynastia Ming

Al comenciamento del 16te seculo, numerose piscatores, mercatores e piratas chinese visitava le parte sud-occidental del insula. Le chinese que negotiava in Asia Sud-Oriental comenciava etiam a passar per Taiwan sud-occidental e meridional. Alcunes de illes faceva commercio con le aborigines taiwanese. Al fin del 16te seculo, chinese ex Fujian se establiva in Taiwan sud-occidental. In 1593, officiales de Ming comenciava a emittar licentias pro commercia in Taiwan septentrional.

Le commercio in Taiwan sud-occidental habeva solmente minor importantia usque post 1567, quando illo esseva usate como un loco foras del controlo de Ming pro circumvenir le interdiction del commercio sino-japonese.

Colonisation hollandese e espaniol (1624-1668)

Contacto e establimento

Le nomine Formosa (福爾摩沙) date ab 1542, quando marineros portugese lo notava in lor mapas como Ilha Formosa (expression portugese pro "insula belle"). In 1582, le superviventes de un naufragio portugese passava 45 dies luctante contra malaria e le aborigines ante de retornar a Macau.

Le Compania Hollandese del India Oriental (VOC) veniva in le area in cerca de un base commercial e militar in Asia. Battite per le portugese in le Batalia de Macau in 1622, illes tentava occupare Penghu, ma esseva repellite per le autoritates de Ming in 1624. Postea illes construeva le Fort Zeelandia sur le insula de Tayowan al costa sud-occidental. In le continente adjacente, illes construeva un minor forte, le Fort Provintia.

Pirateria

Le europeos laborava con e tamben luctava contra piratas chinese. Le pirata Li Dan mediava inter le fortias chinese del dynastia Ming e le hollandeses a Penghu, lo que duceva al relocation del hollandeses a Taiwan. In iste tempore, il deveniva commun pro le piratas chinese in le Manica de Taiwan vender garantias de protection.

Quando le VOC discoperiva isto, illo etiam entrava in le negotio de protection; isto esseva un del prime impostos levate super le colonia. In julio 1626, le Consilio de Formosa ordinava a tote le homines chinese qui viveva o commerciava in Taiwan a obtener un licentia pro "distinguer le piratas del commerciantes e travaliatores". Iste permisso de residentia deveniva ultimemente un imposto per capite.

Zheng Zhilong supplantava Li Dan como le plus influente pirata del region in 1625. Como Li Dan, ille anque laborava con le hollandeses, mesmo a vices piliava sub le bandiera hollandese. A su culmine, ille commandava un flotta de decenas de milles de homines, secundo le officiales de Fujian. Recognoscente su grande flotta de naves superior de stilo europee, le chineses demandava al hollandeses luctar contra Zheng.

Le hollandeses consentiva, ma ageva troppo tarde, e Zheng piliava le citate de Xiamen. Considerante Zheng troppo potente, le autoritates chinese le accordava un titulo official e un rango imperial in 1628. Zheng deveniva le "Admiral Patruliante" responsabile pro nettar le costa de piratas, e eliminava su competitores. In le estate de 1633, un flotta hollandese e le pirata Liu Xiang realisava un attacco furtive e destrueva le flotta de Zheng. Le hollandeses se reconciliava con Zheng e ille arrangiava plus de commercio chinese in Taiwan. In 1637, Liu esseva vincite per Zheng.

Negotio japonese

Le japoneses habeva commerciate pro productos chinese in Taiwan ante que le hollandeses arrivava in 1624. In 1593, Toyotomi Hideyoshi tentava sin successo de compeller Taiwan in un relation tributari proque le insula mancava de un governamento unificate. In 1609, le Shogunato Tokugawa inviava un mission de exploration al insula. In 1609 e 1615, Tokugawa Ieyasu inviava expeditiones pro attaccar Penghu e Taiwan. Le general Shen de Wuyu esseva inviate a Keelung contra le invasores japanese e los fortiava a retirar se. In 1616, Murayama Tōan inviava 13 naves pro conquirer Taiwan. Le flotta esseva dispersate per un typhon.

In 1625, Batavia ordinava al governator de Taiwan a impedir le japoneses de commerciar proque illes pagava plus pro le seta. Le hollandeses anque restringeva le commercio japanese con le dynastia Ming. Le perdita del commercio japanese rendeva le commercio in Taiwan multo minus lucrative. Post 1635, le shogun prohibiva le japoneses de ir a foras e eliminava le menacia japanese pro le Compania. Le VOC se expandeva in le previe mercatos japanese in le sud-est de Asia.

Formosa espaniol

In 1626, le Imperio Espaniol, considerante le presentia hollandese in Taiwan como un menacia a lor colonia in le Philippinas, establiva un colonia in Santísima Trinidad sur le costa nord-est (hodie Keelung), construente le Forte San Salvador. Illes etiam construeva le Forte Santo Domingo in le nord-west (hodie Tamsui) in 1629, ma lo abandonava in 1638 a causa de conflictos con le population local. Le parve colonia esseva affligite per maladias, affrontava locales hostile, e recipeva pauc appoio de Manila, qui considerava le fortalessa como un perdita de lor ressources.

In augusto 1641, le hollandeses e lor alliatos native tentava de prender le fortalessa espaniol, ma abandonava le tentativa quando le commandante realisava que illes habeva insufficiente canones pro montar un assedio. In augusto 1642, un secunde invasion hollandese con un fortia plus grande e melio equipate succedeva a capturar le fortalessa. Le espanioles qui habeva dirigite le fortalessa se dispersava pro viver con le nativos o se retirava al Philippinas.

Colonisation hollandese

Un serie de actiones militar e movimentos diplomatic esseva interprendite in 1635 e 1636 per le Compania Hollandese del Indias Oriental (VOC) con le scopo de subjugar le villages aborigine hostile in le region del sud-west del insula. Ante le campania, le hollandeses habeva essite in Formosa durante dece-un annos, ma non controlava multo del insula ultra lor fortia principal a Tayouan (hodie Anping, Tainan). Le altere villages aborigine in le area conduceva numerose attaccos contra le hollandeses e lor alliatos.

Post reciper renfortios del quartier general colonial a Batavia, le hollandeses lanceava un attacco in 1635 e poteva reprimer le opposition e apportar le area circum lo que es Tainan hodie totalmente sub lor controlo. Post vider que Mattau e Soulang, le plus potente villages in le area, esseva opprimite per le fortia hollandese de maniera superante, multe altere villages in le area circumjacente veniva al hollandeses pro cercar pace e render lor soveranitate. Assi, le hollandeses poteva dramaticamente expander le extension de lor controlo territorial in un breve tempore, e evitar le necessitate de plus de combattos. Le campania finiva in februario 1636, quando representantes de vinti-octo villages attendeva un ceremonia in Tayouan pro cimentar le soveranitate hollandese.

Le VOC administrava le insula e su population predominantemente aborigine usque a 1662. Illes establiva un systema de impostos e scholas pro inseniar un scripto romanisate del linguas formosan e pro evangelisar le christianismo.

Installation chinese

Le VOC incoragiava le migration chinese a Taiwan e provideva un structura militar e administrative pro le immigration chinese. Illo faceva le reclamo pro un numero de beneficios economic al chineses e mesmo los pagava pro mover se a Taiwan.

In 1625, le Compania comenciava a facer le reclamo pro Provintia como un sito de installation. Le anno sequente, le citate prendeva foco e tanto le personal chinese como le personal del Compania lo abandonava. In 1629, le nativos de Mattau e Soulang attaccava Sakam e chassava via le habitantes de Provintia. In 1632, le Compania incoragiava le chineses a plantar canna de sucro in Sakam. In le primavera de 1635, 300 obreros chinese arrivava. Le chineses initialmente cultivava riso ma perdeva interesse in le recolta in 1639 a causa del manco de accesso a aqua. Isto esseva addressate in le annos 1640 e le production de riso reprendite. Varie industrias surgeva, e in le annos 1640 le hollandeses comenciava a imponer impostos super illos, causante un poco de discontento. Post 1648, quasi tote le rendimento del Compania veniva del chineses.

Le chineses esseva permittite de posseder proprietate in un area limitate. Le hollandeses tentava impedir le chineses de miscer se con le nativos. Le nativos commerciava carne e pelles in cambio de sal, ferro, e vestimentos del commerciantes chinese.

In 1634, le hollandeses ordinava al chineses de vender pelles de cervo solmente al Compania. In 1636, le chassatores chinese entrava in terras previemente native, nettate per le hollandeses. Chassatores commercial reimplaciava le nativos, e in 1638 le futuro del population de cervos esseva in question. Restrictiones sur le chassa esseva implementate.

In 1636, Favorolang, le plus grande village aborigine al nord de Mattau, occideva tres chineses e feriva plure alteres. De augusto a novembre, le Favorolangeses appareva presso le Forte Zeelandia e capturava un vascello de pisca chinese. Le anno sequente, le hollandeses e lor alliatos native vinceva Favorolang. Le expedition esseva pagate per le population chinese. Quando le negotiationes de pace falleva, le hollandeses culpava un gruppo de chineses a Favorolang. Le Favorolangeses continuava lor attaccos usque a 1638.

In 1640, un incidente que causava le captura de un chef de Favorolang e le morte subsequente de tres chassatores hollandese presso Favorolang resultava in le prohibition de chassatores chinese del territorio de Favorolang. Le hollandeses culpava le chineses, e ordines esseva date pro restringer le residentia e le viage chinese. Nulle vascello chinese esseva permittite circum Taiwan a minus que illo portava un licentia. Un expedition esseva ordinate pro chassar via le chineses del terra e pro subjugar le nativos al nord. In novembre 1642, un expedition partiva verso le nord, occidente 19 nativos e 11 chineses. Un politica que prohibiva a ulle chinese de viver al nord de Mattau esseva implementate. Plus tarde, le chineses esseva permittite de conducer commercio in Favorolang con un permisso.

Le 8 de septembre 1652, un agricola chinese, Guo Huaiyi, e un armea de paisanos attaccava Sakam. Le majoritate del hollandeses poteva trovar refugio, ma alteres esseva capturate e executate. Durante le duo dies sequente, nativos e hollandeses occideva circa 500 chineses. Le 11 de septembre, quatro o cinque mille rebelles chinese se affrontava con le soldatos del Compania e lor alliatos native. Le rebelles fugiva; circa 4.000 chineses esseva occidite. Le rebellion e su massacro subsequente destrueva le fortia de travalio rural. Ben que le recolta superviveva quasi intacte, il habeva un recolta sub le media in 1653. Totevia, milles de chineses migrava a Taiwan a causa del guerra in le continente e un recuperation modeste del agricultura occurreva. Le mesuras anti-chinese augmentava. Totevia, in terminos de preparationes militar, pauc esseva facite. In maio 1654, le Forte Zeelandia esseva affligite per locustas, un peste, e un tremor de terra.

Fin del governamento hollandese

Zheng Chenggong, cognoscite in fontes hollandese como Koxinga, esseva le filio del famose pirata Zheng Zhilong e su sposa japonese Tagawa Matsu. Ille studiava al Academia Imperial in Nanjing. Quando Beijing cadeva in 1644 al rebelles, Chenggong e su sequitores declarava lor loyalitate al dynastia Ming e ille esseva dotate del titulo Guoxingye (Senior del nomine Imperial). Chenggong continuava le resistentia contra le Qing de Xiamen.

In 1650, ille planava un major offensiva de Guangdong. Le Qing displicava un grande armea al area e Chenggong decideva transportar su armea trans le costa ma un tempesta impediva su movimentos. Le Qing lanceava un attacco de surprisa super Xiamen e le fortiava a retornar pro proteger lo. De 1656 a 1658, ille planava prender Nanjing. Chenggong incirculava Nanjing le 24 de augusto 1659. Le renfortios del Qing arrivava e rumpeva le armea de Chenggong, fortiante los a retirar se a Xiamen. In 1660, le Qing se embarcava in un politica de evacuation costal pro affamar Chenggong de su fonte de subsistentia.

In 1655, le governator de Taiwan recipeva un littera de Chenggong que se refereva al chineses in Taiwan como su subjectos. Ille les commandava a cessar de commerciar con le espanioles. Chenggong se dirigeva directemente al chefes chinese in Taiwan plus tosto que al autoritates hollandese.

Le 23 de martio 1661, le flotta de Zheng navigava de Kinmen con un flotta que portava circa 25.000 soldatos e marineros. Le flotta arrivava a Tayouan le 2 de april. Le fortias de Zheng vinceva 240 soldatos hollandese al Insula de Baxemboy in le Baia de Taiwan e disimbarcava al baia de Luermen. Tres naves hollandese attaccava le juncos chinese e destrueva plures usque le explosion de lor nave de guerra principal. Le naves restante esseva incapace de impedir Zheng de controlar le aquas circum Taiwan.

Le 4 de april, le Forte Provintia se rendeva al fortias de Zheng. Post un assedio de nove menses, Chenggong capturava le fortia hollandese Zeelandia e establiva un base in Taiwan. Le hollandeses resisteva a Keelung usque 1668, quando illes se retirava de Taiwan completemente.

Regno de Tungning (1661-1683)

Conquesta

Koxinga renominava Zeelandia a Anping e Provintia a Chikan. Le 29 de maio 1662, Chikan esseva renominate como "Capital Oriental de Ming" (Dongdu Mingjing). Plus tarde "Capital Oriental" (Dongdu) esseva renominate como Dongning, que significa "Pacification Oriental", per Zheng Jing, le filio de Koxinga. Un prefectura e duo contatos (Tianxing e Wannian) esseva establite in Taiwan.

Koxinga moriva le 23 de junio 1662. Nationalistas chinese in le 20e seculo invocava Koxinga pro su patriotismo e loyalitate politic contra le Qing e le influentia occidental.

Recession a Taiwan

Le succession de Zheng Jing esseva contestate per Zheng Miao, le quinte filio de Zheng Chenggong. Zheng Jing arrivava in Taiwan in decembre 1662 e vinceva su inimicos. Le lucta interne causava que alcun sequitores transfugeva al Qing. In 1663, circa 3.985 officiales e officieros, 40.962 soldatos, 64.230 civiles, e 900 naves in Fujian habeva transfugite del territorio de Zheng. Pro combatter le declino del population, Zheng Jing promoveva le migration a Taiwan. Inter 1665 e 1669 un grande numero de Fujianeses se moveva a Taiwan. Circa 9.000 chineses esseva apportate a Taiwan per Zheng Jing.

Le dynastia Qing promulgava un prohibition marin pro affamar le fortias de Zheng. In 1663, le scriptor Xia Lin attestava que le Zhengs mancava de provisiones e que le gente suffreva de immense difficultates. Le hollandeses attaccava le naves de Zheng in Xiamen ma falleva a prender le citate. Le hollandeses assisteva le Qing in le combattimento contra le flotta de Zheng in octobre 1663, resultante in le captura del bases de Zheng in Xiamen e Kinmen. Le fortias de Zheng restante fugiva verso le sud e evacuava completemente del costa continental in le primavera de 1664.

Le fortias del Qing e del Hollandese tentava invader Taiwan duo vices in decembre 1664 e de novo in 1666, ma esseva affectate per conditiones meteorologic adverse. Le hollandeses continuava a attaccar le naves de Zheng occasionalmente ma esseva incapace de reprender le insula.

Post que Zheng Jing esseva rejectate del continente, le Qing tentava solver le conflicto per negotiation. In 1669, le Qing offereva a Zheng autonomia significative in Taiwan si illes rasava lor capites in le stilo manchu. Zheng Jing declinava. In 1670 e 1673, le fortias de Zheng sequeva naves in lor via al continente. In 1671, le fortias de Zheng faceva un razzia al costa de Zhejiang e del Fujian.

In 1674, Zheng Jing se jungeva al Revolta del Tres Feudatorios e recapturava Xiamen. Ille importava material de guerra e faceva un alliantia con Geng Jingzhong in Fujian. Illes se inimicava se non multo postea. Zheng capturava Quanzhou e Zhangzhou in 1674. Post que Geng e altere rebelles se rendeva al Qing in 1676 e 1677, le marea girava contra le fortias de Zheng. Quanzhou esseva perdite al Qing le 12 de martio 1677, e postea Zhangzhou e Haicheng le 5 de april. Le fortias de Zheng contra-attacava e reprendeva Haicheng in augusto. Le fortias naval de Zheng blocava Quanzhou e tentava reprender le citate in augusto 1678, ma illos esseva fortiate a retirar se quando le renfortios Qing arrivava. Le fortias de Zheng suffreva grave perditas in un battalia in januario 1679. Le 20 de martio 1680, le flotta del Qing, ducite per Wan Zhengse, vinceva le fortias naval de Zheng presso Quanzhou. Multe commandantes e soldatos de Zheng transfugiva al Qing. Xiamen esseva abandonate. Le 10 de april, le guerra de Zheng Jing super le continente arrivava a su fin. Zheng Jing moriva al initio de 1681.

Sinicisation

Zheng Jing jammais relinquiva le apparatas de governamento del Ming, lo que le permitteva de attrahir supporto de loyalistas del Ming. In Taiwan, le Sex Ministerios esseva establite, totevia le supervision de tote le affaires esseva date a chefes militar. Le familia e le officieros de Zheng remaneva al summitate del administration.

Illes enactava programmas de disveloppamento agricultural e infrastructural. In 1666, le recolta de granos esseva plus que capace de sustener le population. Zheng etiam consiliava al commun gente de meliorar lor habitationes e de construer templos dedicate al Buddha e a deitates Fujianese local. Un Academia Imperial e un Sanctuario Confucian esseva establite in 1665 e 1666, durante que examines regular del servicio civil esseva implementate.

Zheng expediva professores a tribos aborigine pro provider los de provisiones e inseniar los le technicas de agricultura le plus avantiate. Scholas esseva create pro inseniar le lingua chinese al populos aborigine, e illes qui refusava esseva punite. Le expansion del colonias chinese veniva sovente al expensas del tribos aborigine, causante rebelliones durante le curso del regno de Zheng. In un campania, plure centos de membros del tribo Shalu in le moderne Taichung esseva occidite. Le population chinese in Taiwan plus que duplicava sub le regno de Zheng. Zheng disbandava le truppas e los converteva in colonias militar.

Al initio de 1684, un anno post le fin del regno de Zheng, le areas sub cultivo in Taiwan habeva triplate in grandor depost le fin del era hollandese in 1660. Le flottas de mercatores de Zheng continuava a operar inter Japon e le paises de Asia Sud-est, colligente profito como un centro de commercio. Illes extraheva un imposto del commerciantes pro un passage secur trans le Manica de Taiwan.

Taiwan sub le Zheng manteneva un monopolio super certe mercantias, como pelle de cervo e canna de sucro, que se vendeva a un alte precio in Japon. Taiwan sub le Zheng attingeva un diversification economic plus grande que le colonia hollandese orientate al profito e cultivava plus typos de grano, vegetales, fructos, e productos del mar. Al fin del regno de Zheng in 1683, le governamento extraheva plus de 30% plus de revenu annual in argento que sub le hollandeses in 1655. Le exportationes de sucro excedeva le cifras hollandese in 1658, durante que le production de pelle de cervo remaneva le mesme.

Shi Lang

Shi Lang duceva le conquesta del Qing super Taiwan sub le Zheng. Ille esseva originalmente un chef militar que laborava sub Zheng Zhilong, le patre de Zheng Chenggong. Ille habeva un dissension con Chenggong. Post haber escappate del prision per Chenggong, Shi Lang transfugiva al dynastia Qing e participava in un assalto succedite contra un fortia de Zheng.

In 1658, Shi esseva facite Commandante Adjuncte de Tongan e continuava a participar in campanias contra le fortias de Zheng. Shi propagava informationes super le conflicto interne de Zheng inter Chenggong e su filio a Beijing. Le Qing establiva un fortia naval in Fujian in 1662 e appunctava Shi Lang como le commandante. Shi advocava pro actiones plus aggressive contra Zheng. Le 15 de maio 1663, Shi attaccava le flotta de Zheng e succedeva a capturar fortias de Zheng. Del 18 al 20 de novembre, le hollandeses luctava contra le fortias de Zheng dum Shi prendeva Xiamen. In 1664, Shi assemblava un flotta de 240 naves, e in conjunction con 16.500 truppas, chassava le fortias de Zheng restante verso le sud. Post le defection del commandante de Zheng Zhou Quanbin, Zheng Jing se retirava del restante fortia continental in le primavera de 1664.

Fin del governamento de Zheng

Shi Lang esseva instruite a arrangiar un mission de pace a Taiwan ma ille non credeva que Zheng Jing acceptarea le terminos. Ille avisava que si le Zhengs fortificava lor fortia, illes poserea un grave periculo. Shi detallava su planos pro invader Taiwan; ille argumentava que securisar Taiwan renderia le guarnitiones innecessari e reduce le expensas de defensa.

In 1681, Li Guangdi recommendava Shi Lang pro esser le coordinador del fortia de invasion. Shi esseva re-appunctate como chef naval de Fujian le 10 de septembre 1681. Le plano de Shi esseva prender Penghu primo. Le Governator-General Yao Qisheng non concordava e proponeva un attacco con duo punctas in Tamsui e Penghu al mesme tempore. Shi pensava que le proposition non esseva realistic e requestava esser ponite in control total super le integre fortia de invasion. Le imperator Kangxi denegava le requesta.

In Taiwan, le morte de Zheng Jing resultava in un colpo de stato. Zheng Keshuang assassinava su fratre Zheng Kezang. Tumulto politic, impostos pesante, un epidemia in le nord, un grande foco que causava le destruction de plus de mille casas, e suspicion de collusion con le Qing causava que plus de sequitores de Zheng transfugiva al Qing. Le commandante adjutante de Zheng, Liu Bingzhong, se rendeva con su naves e homines de Penghu.

Le ordines del Imperator Kangxi pro invader Taiwan attingeva Yao Qisheng e Shi Lang le 6 de junio 1682. Le flotta de invasion incontrava ventos disfavorabile e esseva fortiate a retornar. Conflicto inter Yao e Shi conduceva al remotion de Yao in novembre. Le 18 de novembre 1682, Shi Lang esseva autorisate a assumer le rolo de commandante supreme e Yao esseva delegate a logisticas. Duo tentativas de navigar a Penghu in februario 1683 falleva a causa de un cambio in le ventos.

Le flotta de Shi, de 238 naves e plus de 21.000 homines, navigava le 8 de julio 1683. Le die sequente, le flotta de Shi approchava parve insulas al nord-west de Penghu. Le fortias del Qing esseva incontrate per 200 naves de Zheng. Sequente un excambio de tiro de canon, le Qing esseva fortiate a retirar se con le fortias de Zheng in persecution. Le avante-guarda del Qing ducite per Lan Li provideva foco de copertura pro un retirada. Le latere de Zheng etiam suffreva perditas pesante, lo que rendeva Liu reluctante a persequer le fortias del Qing disordinate.

Le 11 de julio, Shi regruppava su squadrons e requestava renfortios a Bazhao. Le 16 de julio, le renfortios arrivava. Shi divideva le fortia de attacco principal in octo squadrons de septe naves, con ille mesme ducente del medio. Duo flottas de 50 parve naves navigava in differente directiones como un diversion. Le naves restante serviva como reinfortiamento del retroguarda.

Le battalia occurreva in le baia de Magong. Approximativemente 12.000 fortias de Zheng periva. Liu escappava a Taiwan, dum que le commandantes del guarnition se rendeva. Le Qing capturava Penghu le 18 de julio. Shi Lang arrivava in Taiwan le 5 de octobre 1683 pro supervisar le rendition. Zheng Keshuang e altere chefes rasava lor capite in le stilo manchu. Le uso del calendario del Ming in Taiwan esseva terminate.

Dynastia Qing (1683-1895)

Annexation

Shi Lang remaneva in Taiwan pro 98 dies ante retornar a Fujian le 29 de decembre 1683. In Fujian, alcun officiales del governamento central advocava pro transportar tote le habitantes de Taiwan al continente e abandonar le insula. Un argumentava que defender Taiwan esseva impossibile e que un augmento del expensas de defensa esseva disfavorabile.

Shi se opponeva a abandonar Taiwan, argumentante que isto lo lassarea aperte a altere inimicos. Ille assecurava que defender Taiwan solmente requirerea 10.000 homines e reduce le fortias de guarnition super le costa. Shi convinceva tote le participantes al conferentia de Fujian, con le exception de Subai, que il esseva in lor melior interesse a annexar Taiwan. Le 6 de martio 1684, le imperator Kangxi acceptava le proposition de Shi pro establir institutiones militar permanente in Penghu e Taiwan e autorisava le establimento del Prefectura de Taiwan, dividite in tres contatos, como un prefectura del Provincia de Fujian.

Administration de Taiwan

Le Qing initialmente prohibiva le habitantes del continente de mover se a Taiwan e re-inviava le majoritate del gente al continente, post que le population official de Taiwan esseva solmente 50.000. Un carentia de mano de obra compelleva le officiales local a sollicitar migrantes del continente malgrado le restrictiones. A vices mesmo naves de guerra transportava civiles a Taiwan. In 1711, le migrantes illegal amontava a decenas de milles cata anno. Individuos como Lin Qianguang, un nativo del Provincia de Fujian, entrava in Taiwan. Ille occupava un officio in Taiwan de 1687 a 1691 ma habeva vivite in Taiwan durante plure annos antea. Ille scribeva un del prime relatos del vita aborigine in Taiwan in 1685.

Le prime regulation registrate super le systema de permission esseva facite in 1712, ma illo probabilemente existeva jam in 1684. Su scopo esseva reducer le pression del population super Taiwan. Le governamento credeva que Taiwan esseva incapace de supportar un plus grande population sin ducer a conflicto. Regulationes prohibiva le migrantes de apportar lor familias. Pro impedir le "non-desirabile" de entrar in Taiwan, le governamento recommendava permittente solmente a illes qui habeva proprietate o parentes in Taiwan de entrar. Un regulation pro iste effecto esseva implementate in 1730.

Durante le 18e seculo, le regulationes super le migration remaneva largemente consistente. Regulationes initial se concentrava super le character del receptores del permission, durante que regulationes posterior reiterava mesuras como le patrulias e le punition. Le sol cambiamentos esseva al stato del familias. Familias esseva prohibite de entrar in Taiwan pro assecurar que le migrantes retornarea a lor familias. Le migrantes, predominantemente masculos, habeva pauc perspectivas e assi se maritava localmente. Le maritage de feminas aborigine esseva prohibite in 1737 super le base que illo interfereva in le vita aborigine e esseva usate como un medio pro reclamar terra aborigine.

Familias de migrantes esseva permittite de entrar in Taiwan legalmente pro un periodo inter 1732 e 1740. In 1739, opposition al migrationes familiar clamava que vagabundos e "non-desirabile" profitava del systema. Familias esseva prohibite de novo de 1740 a 1746. In 1760, le passages familiar a Taiwan deveniva de novo legal pro un breve periodo. Initio in 1771, le restrictiones del Qing super le migration se relaxava quando illes realisava que le politicas non esseva applicabile. Mesmo durante periodos de migration legal, plus de individuos seligeva ingagiar servicios de ferry-boat illegal que tractar con le procedimientos official. Post le levamento del restrictiones super le passages familiar in 1760, solmente 277 personas requestava permissiones post un anno, le majoritate de illes essente empleatos del governamento. In comparation, intra un periodo de dece menses in 1758–1759, quasi 60.000 personas esseva arrestate pro passages illegal. In 1790, un bureau esseva create pro gerer le viage civil inter Taiwan e le continente, e le governamento del Qing cessava de interferer activemente in le migration. In 1875, tote le restrictiones pro entrar in Taiwan esseva abrogate.

Expansion del colonos (1684-1785)

De 1661 a 1796, le Qing restringeva le expansion de territorio in Taiwan. Taiwan esseva guarnite con 8.000 soldatos in portos clave e le administration civil esseva mantenite a un minimo. Tres prefecturas nominalmente coperiva le integre planas occidental, ma le administration effective coperiva un area plus parve. Un permission esseva requirite pro colonos a ir ultra le puncto medie del planas occidental. In 1715, le governator-general de Fujian-Zhejiang recommendava le reclamation de terra in Taiwan, ma le Imperator Kangxi esseva preoccupate que isto causarea instabilitate e conflictos.

Sub le regno del Imperator Yongzheng (1722–1735), le Qing extendeva le controlo super le integre planas occidental pro melio controlar le colonos e mantener le securitate. Isto non esseva un politica de colonisation active ma un reflection de continue passages illegal e reclamation de terra. Post le revolta de Zhu Yigui in 1721, Lan Dingyuan, un consiliero de Lan Tingzhen, qui duceva fortias contra le rebellion, advocava pro le reclamation de terra pro fortificar le controlo del governamento super le colonos chinese e pro incorporar le aborigines sub lor administration.

Sub le regno del Imperator Qianlong (1735–1796), le structura administrative de Taiwan remaneva largemente inalterate. Post le rebellion de Lin Shuangwen in 1786, Qianlong concordava que lassar terras fertile a aborigines improductive solmente attraheva colonos illegal. Le Qing faceva pauc pro administrar le aborigines e rarmente tentava imponer controlo super illes. Le aborigines esseva classificate in duo categorias: aborigines acculturate (shufan) e aborigines non-acculturate (shengfan). Pro le Qing, le shufan esseva aborigines qui pagava impostos e habeva adoptate le cultura chinese Han. Quando le Qing annexava Taiwan, il habeva 46 villages aborigine sub controlo governamental, probabilemente hereditate del regime de Zheng. In le periodo Yongzheng, 108 villages aborigine se submitteva como resultato de incitation del commandante regional, Lin Liang. Le shengfan qui pagava impostos ma non practicava le cultura chinese Han esseva appellate guihua shengfan (aborigines non-acculturate submittite).

Le administration de Qianlong prohibiva incitar le aborigines a submitter se a causa del timor de conflicto. In le prime periodo de Qianlong, il habeva 299 villages aborigine nominate. Registros monstra 93 villages shufan e 61 villages guihua shengfan. Le numero de villages shufan remaneva stabile durante le integre periodo Qianlong. Duo sub-prefectos pro affaires aborigine esseva nominate pro gerer le affaires aborigine in 1766. Un a cargo del nord e le altere a cargo del sud. Frontieras esseva construite pro mantener le aborigines del montania foras del areas de colonisation. Le politica de marcar le frontieras de colonos e de segregar los del territorios aborigine deveniva politica official in 1722. Cinquanta-quatro stelas esseva usate pro marcar punctos crucial al longo del frontiera. Colonos esseva prohibite de cruciar in le territorio aborigine, ma le invasion per colonos continuava, e le frontieras esseva reconstruite in 1750, 1760, 1784, e 1790. Colonos esseva prohibite de maritar se con aborigines proque le matrimonio esseva un maniera de obtener terra.

Expansion administrative

Politicas de quarantena del Qing esseva mantenite in le prime 19e seculo, ma le attitudes verso le territorio aborigine cambiava. Officiales local repetitemente advocava pro le colonisation, specialmente in le casos de Gamalan e Shuishalian in le moderne Contato de Yilan in Taiwan nord-oriental. Le populo Kavalan habeva comenciate a pagar impostos jam in le periodo Kangxi (1661–1722), ma illes esseva aborigines non-acculturate.

In 1787, un colono chinese nominate Wu Sha tentava colonisar Gamalan ma esseva vincite. Le anno sequente, le prefecto de Taiwan, Yang Tingli, esseva convincite a supportar Wu Sha. Yang recommendava le colonisation de Gamalan al governator de Fujian, ma le governator refusava. In 1797, un nove sub-prefecto de Tamsui supportava Wu in su effortios de colonisation malgrado le prohibition. Le successores de Wu esseva incapace de registrar lor terra in le registros del governamento. Officiales local non poteva lo recognoscer officialmente.

In 1806, le flotta piratic de Cai Qian esseva in le vicinitate de Gamalan. Le prefecto de Taiwan, Yang, argumentava que abandonar Gamalan causarea problemas al frontiera. Plus tarde, un altere banda de piratas tentava occupar Gamalan. Yang recommendava establir administration e studios de terra in Gamalan. In 1809, le imperator ordinava que Gamalan esserea incorporate. Un decreto imperial pro le incorporation formal de Gamalan esseva emittite, e un sub-prefecto de Gamalan esseva appunctate.

Al contrario de Gamalan, le debattos super Shuishalian (areas al sur del Flumine Zhuoshui e del Flumine Wu) resultava in su stato continue como un area prohibite. Sex villages aborigine occupava le plana e fertile area de bassino de Shuishalian. Le aborigines se habeva submittite jam in 1693, ma illes remaneva non-acculturate. In 1814, alcun colonos obteneva permissiones de reclamation per fabricar petitiones de location de terra. In 1816, truppas del governamento evictiva le colonos. Multe officiales recommendava aperturar Shuishalian inter 1823 e 1848, ma iste recommendationes esseva ignorate.

Expansion in reaction a crises (1875–1895)

In 1874, Japon invadeva le sud de Taiwan in lo que es cognoscite como le Incidente de Mudan. Durante sex menses, soldatos japonese occupava le sud de Taiwan usque le Qing pagava un indemnesation in excambio pro lor retiramento.

Le commissario imperial pro Taiwan, Shen Baozhen, recommendava subjugar le aborigines e popular lor territorio con colonos chinese pro impedir le invasion japonese. Le administration de Taiwan esseva expandite e campanias contra le aborigines esseva lanceate. A partir de 1874, stratas de montania esseva construite e aborigines esseva portate a submission formal. In 1875, le interdiction de entrar in Taiwan esseva levate. In 1877, 21 directivas super le subjugation del aborigines e le apertura del montanias esseva emittite. Agencias pro recrutar colonos esseva establite. Le effortios pro promover le colonisation in Taiwan se exhauriva tosto postea.

Le Guerra Sino-Francese erumpeva in 1883 e le franceses occupava Keelung in le nord de Taiwan in 1884. Le armea francese se retirava in 1885. Le effortios pro colonisar le territorio aborigine esseva renovate sub Liu Mingchuan, le commissario de defensa de Taiwan. In 1887, Taiwan deveniva su proprie provincia. Durante le commissariato de Liu, le capital de Taiwan esseva transferite al moderne Taichung. Taipei esseva disveloppate como un capital provisori e postea deveniva le capital permanente in 1893. Un arrolamento catastral esseva interprendite de junio 1886 a januario 1890, le qual incontrava opposition in le sud. Le receptas del reforma del imposto funciari non attingeva le expectationes.

Le illumination electric, armamento moderne, un ferrovia, lineas de cablo e telegrapho, un servicio local de naves a vapor, e machineria industrial esseva introducite a Taiwan. Un linea telegraphic de Tainan a Tamsui esseva construite in 1886–88 e un ferrovia connectente Keelung, Taipei, e Hsinchu esseva edificate. Iste effortios habeva resultatos mixte. Le linea telegraphic functionava solmente in eruptiones de un septimana debite a un difficile connexion terrestre, e le ferrovia requireva un revision complete, serviva a material rolante parve, e transportava pauc mercantias. Taiwan attraheva pauc obreros e pauc colonos veniva a Taiwan debite al aborigines e al climate ardue. Le governator Liu esseva criticate pro le costo alte e le pauc ganio del activitates de colonisation. Liu resignava in 1891 e le effortios de colonisation cessava.

Rebellion

In 1723, aborigines preter le plana costal central se rebellava. Truppas del sud de Taiwan esseva inviate pro reprimer iste revolta, sed in lor absentia, colonos Han in le contato de Fengshan se sublevava in revolta. Verso 1732, cinque gruppos ethnic differente esseva in revolta, sed le rebellion esseva vincite al fin del anno. Durante le periodo Qianlong (1735–1796), le 93 vicos de aborigines acculturate shufan nunquam se rebellava e plus que 200 vicos aborigine non-acculturate se submitteva. Durante le 200 annos de governamento Qing in Taiwan, le aborigines del planessas rarmente se rebellava contra le governamento e le aborigines del montanias esseva lassate a se mesme usque al ultime 20 annos del governamento Qing. Le majoritate del rebelliones esseva causate per colonos Han.

In 1720, il habeva un tumulto in Taiwan debite al augmento del impostos. Illes se congregava circa Zhu Yigui e le supportava in un rebellion contra le Qing. Le chef Hakka Lin Junying del sud anque se jungeva al rebellion. In martio 1720, Zhu e Lin attaccava le contato de Taiwan. In minus de duo septimanas, le rebelles habeva vincite le fortias Qing trans Taiwan. Le troppas Hakka quitava Zhu pro sequer Lin verso le nord. Le Qing inviava un flotta sub le commando de Shi Shibian; le rebellion esseva vincite e Zhu esseva executate.

In 1786, membros del societate Tiandihui esseva arrestate pro non haber facite pagamentos de impostos. Le Tiandihui irrumpeva in le prision e salvava lor membros. Quando truppas del Qing esseva inviate pro arrestar Lin Shuangwen, le chef del Tiandihui duceva su fortias pro vincer le truppas del Qing. Multe del soldatos del armea rebelle veniva de nove arrivatos de China continental qui non poteva trovar terra. Lin attaccava le contato de Changhua. In le initio de 1787, truppas del Qing sub Li Shiyao esseva inviate pro reprimer le rebellion. Lin tentava de obtener le supporto del populo Hakka, sed illes inviava lor troppas pro supportar le Qing. Malgrado le position ostensibilemente anti-Qing del Tiandihui, su membros esseva generalmente anti-governamental e non esseva motivate per interesses ethnic o national, resultante in discordia social. In 1788, truppas del Qing ducite per Fuk'anggan e Hailanqa esseva inviate a Taiwan e vinceva le rebellion; Lin esseva executate.

Invasiones

Verso 1831, le Compania Britannic del Indias Oriental decideva que illo non voleva plus commerciar con le chineses in lor conditiones e planava mesuras plus aggressive. Viste le valor strategic e commercial de Taiwan, il habeva suggestiones britannic in 1840 e 1841 de prender le insula. In 1841, durante le Prime Guerra del Opio, le britannicos tentava de scalar le alturias circa le porto de Keelung tres vices ma falleva.

Le nave de transporto britannic Nerbudda naufragava presso le Porto de Keelung a causa de un typhon. In octobre 1841, le HMS Nimrod navigava a Keelung pro cercar le superviventes del Nerbudda, sed post que Capitano Joseph Pearse discoperiva que illes esseva inviate al sud pro imprisionamento, ille ordinava le bombardamento del porto e destrueva 27 gruppos de canones ante retornar a Hong Kong. Le briga Ann tamben naufragava in martio 1842. Le commandantes de Taiwan, Dahonga e Yao Ying, presentava un reporto disingenerose al imperator, affirmante haber defendite contra un attacco ab le forte de Keelung. Le majoritate del superviventes — plus que 130 del Nerbudda e 54 del Ann — esseva executate in Tainan in augusto 1842. Le reporto false esseva plus tarde discoperite e le officiales in Taiwan punite.

Le 12 de martio 1867, le barca american Rover naufragava al largo del costa de Taiwan meridional. Le capitano, su sposa, e alcun homines escappava. Le tribo Koaluts (Guizaijiao) del populo Paiwan los capturava e occideva. Duo tentativas de salvation falleva.

Le Gendre, le Consul Statounitese, demandava que le Qing invia truppas pro adjutar le a negociar con le aborigines. Le 10 de septembre, le Commandante del Guarnition Liu Mingcheng duceva 500 truppas Qing a Taiwan meridional con Le Gendre. Le chef aborigine, Tanketok (Toketok), explicava que multo tempore retro le homines blanc veniva e quasi exterminava le tribo Koaluts e que lor ancestres transmitteva lor desiderio de vengeantia. Illes accordava que le aborigines del montania adjutarea le naufragatos. Il esseva postea discoperite que Tanketok non habeva controlo absolute super le tribos.

In decembre 1871, un vascello Ryukyuan naufragava al punta sud-oriental de Taiwan e 54 marineros esseva occidite per aborigines. Le naufragio e le assassinato del marineros deveniva cognoscite como le incidente de Mudan, ben que illo non occurreva in Mudan (J. Botan), ma a Kuskus (Gaoshifo). Le Regno Ryukyu non demandava adjuta al officiales japonese super le naufragio. In loco de isto, su rege, Shō Tai, inviava un recompensa a officiales chinese in Fuzhou pro le retorno del 12 superviventes. Le incidente de Mudan non causava immediatamente ulle preoccupation in Japon; illo non esseva usque april 1874 que illo deveniva un preoccupation international.

Le Armea Imperial Japonese comenciava a urge le governamento a invader Taiwan in 1872 con le incidente de Mudan como casus belli. Le rege de Ryukyu esseva detronate per Japon e preparationes pro un invasion de Taiwan esseva interprendite in le mesme anno. Le 17 de maio 1874, Saigō Jūdō duceva le fortia principal, 3.600 forte, a bordo de quatro naves de guerra. Illes invadeva territorio indigena in Taiwan meridional. Le 3 de junio, illes incendiava tote le villages que habeva essite occupate. Le 1 de julio, le nove chef del tribo Mudan e le chef de Kuskus se rendeva.

Le japoneses se installava e establiva grande campos sin intention de retirar se, ma in augusto e septembre 600 soldatos cadeva malade. Le bilancio de mortos montava a 561. Negotiationes con China Qing comenciava le 10 de septembre. Le Potentias Occidental pressionava China pro non causar effusion de sanguine con Japon, proque illo impactarea negativemente le commercio costal. Le resultante Accordamento de Peking esseva signate le 30 de octobre. Japon ganiava le recognition de Ryukyu como su vassallo e un pagamento de indemnitate de 500.000 taels. Truppas japonese se retirava de Taiwan le 3 de decembre.

Durante le Guerra Sino-Francese, le franceses invadeva Taiwan durante le Campania de Keelung in 1884. Le 5 de augusto 1884, Sébastien Lespès bombardava le porto de Keelung e destrueva le emplaciamentos de canones. Le die sequente, le franceses tentava prender Keelung, ma falleva a vincer le plus grande fortia chinese ducite per Liu Mingchuan e esseva fortiate a retirar se.

Le 1 de octobre, Amédée Courbet disimbarcava con 2.250 fortias francese e vinceva un plus parve fortia chinese, capturante Keelung. Le effortios francese pro capturar Tamsui falleva. Le franceses bombardava Tamsui, destruente non solmente le fortias ma etiam edificios estranie. Circa 800 truppas francese disimbarcava al plagia de Shalin presso Tamsui, ma illos esseva repellitte per fortias chinese.

Le franceses imponeva un blocada de Taiwan del 23 de octobre 1884 usque april 1885, ma le execution non esseva completemente effective. Naves francese circum le costa continental de China attaccava omne junco que illos poteva trovar e capturava su occupantes pro esser transportate a Keelung pro construer obras defensive. Totevia, pro cata junco que le franceses capturava, altere cinque juncos arrivava con provisiones a Takau e Anping. Le effecto immediate del blocada esseva un acute declino in le commercio legal e le rendita.

A fin de januario 1885, le fortias chinese suffreva un grave derrota circum Keelung. Ben que le franceses capturava Keelung, illes esseva incapace de mover se ultra su perimetros. In martio, le franceses tentava prender Tamsui de novo e falleva. Al mar, le franceses bombardava Penghu le 28 de martio. Penghu se rendeva le 31 de martio. Un accordamento esseva attingite le 15 de april 1885 e un fin al hostilitates esseva annunciate. Le evacuation francese de Keelung esseva completate le 21 de junio 1885 e Penghu remaneva sub controlo chinese.

Fin del governamento del Qing

Como parte del accordamento pro perder le Guerra Sino-Japonese, le imperio Qing cedeva le insulas de Taiwan e Penghu a Japon le 17 de april 1895, secundo le terminos del Tractato de Shimonoseki. Le perdita de Taiwan devenirea un punto de concentration pro le movimento nationalista chinese in le annos subsequente.

Imperio japonese

Le acquisition de Taiwan per Japon esseva le resultato del "strategia meridional" del Prime Ministro Itō Hirobumi, adoptate durante le Prime Guerra Sino-Japonese in 1894–95. Itō e Mutsu Munemitsu, le ministro de affaires estranie, stipulava que Penghu e Taiwan debe esser cedite a Japon. Iste conditiones esseva satisfacite durante le signatura del Tractato de Shimonoseki le 17 de april 1895. Taiwan e Penghu esseva transferite a Japon le 2 de junio.

Le periodo de regno japonese in Taiwan ha essite dividite in tres periodos secundo le politicas: suppression militar (1895–1915), dōka (同化): assimilation (1915–37), e kōminka (皇民化): japanisation (1937–45). Un politica separate pro le aborigines esseva implementate. Le question de assimilation, dōka (同化), esseva ligate al admonition "impartialitate e favor equal" (isshi dōjin) pro tote le subjectos imperial sub le Imperator de Japon. Conceptualmente, iste ideal colonial transmitteva le idea que le japoneses metropolitan (naichijin) impartiva lor cultura superior al insulanos subordinate (hontōjin), qui compartirea le beneficios commun.

Resistentia armate

Le autoritates colonial incontrava opposition violente in Taiwan. Cinque menses de guerra sustainite occurreva post le invasion de 1895, e attaccos partisane continuava usque 1902. Durante le prime duo annos, le autoritate colonial se basava principalmente super le fortia militar. Le 20 de maio, officiales del Qing recipeva le ordine de lassar lor postos. Un major disordine e destruction sequeva in le menses sequente.

Fortias japonese disimbarcava al costa de Keelung le 29 de maio. Post le cadita de Taipei le 7 de junio, militias local e bandas partisane continuava le resistentia. In le sud, un parve fortia de Bandiera Nigre ducite per Liu Yongfu retardava le disimbarcamentos japonese. Le gentry taiwanese approchava Grande Britannia e postea Francia in un tentativa fallite de ganiar le stato de protectorato pro Taiwan, post que le Governator Tang Jingsong tentava ducer effortios de resistentia anti-japonese como le Republica de Formosa. Le Armea de Standard Verde e soldatos Yue de Guangxi se dedicava al sacchegio e pillage. Le elite gentry de Taipei inviava Koo Hsien-jung a Keelung pro invitar le fortias japonese in avantia a proceder a Taipei e restaurar le ordine. Le Republica, establite le 25 de maio, dispareva 12 dies plus tarde quando su chefes partiva pro le continente. Liu Yongfu formava un governamento temporari in Tainan ante de escappar quando le fortias japonese se approximava.

Resistentia non-violente

Medios de resistentia non-violente, como le Association Cultural Taiwanese (ACT) (Taiwanese Cultural Association, TCA), fundate per Chiang Wei-shui in 1921, continuava post que le majoritate del medios violente esseva exhauste. Chiang se jungeva al "Alliantia Chinese Unite" (Chinese United Alliance) fundate per Sun Yat-sen. Ille videva le populo taiwanese como nationales japonese de ethnicitate chinese Han e desirava positionar le ACT como un intermediario inter China e Japon. Le ACT etiam visava a establir le independentia pro Taiwan. Declarationes de auto-determination esseva possibile al epocha a causa del era Taishō Democracy (Democratia Taishō) relativemente progressive. "Taiwan es le Taiwan del populo de Taiwan" deveniva un position commun pro tote le gruppos anti-japonese.

Le ACT habeva plus de 1.000 membros de diverse fundos de tote Taiwan, excepte in areas indigena. Le ACT promoveva le lingua chinese vernacular. In 1923, le ACT co-fundava le Taiwan People's News (Novas del Populo de Taiwan), que esseva publicate in Tokyo e postea inviate a Taiwan. Illo esseva subjecte a censura, e septe o octo editiones esseva prohibite. Chiang e alteres applicava pro installar un parlamento pro Taiwan que esseva considerate illegal.

Le ACT se divideva in 1927 pro formar le Nove ACT e le Partito Popular Taiwanese (Taiwanese People's Party, TPP), que ambes Chiang e Lin lassava pro. Le Nove ACT plus tarde deveniva un filio del Partito Communista Taiwanese (Taiwanese Communist Party) e le sol organisation que advocava le independentia taiwanese. Le TPP presentava themas tal como le traffico de opio japonese, le tractamento inhuman del populo Seediq, e revelava le uso de gas venenose per le autoritate colonial. In februario 1931, le TPP esseva terminate. Chiang moriva le 23 de augusto.

Movimento de Assimilation

In 1914, Itagaki Taisuke duceva brevemente un movimento de assimilation in Taiwan como responsa a appellos de influente portavoces taiwanese. In decembre 1914, Itagaki inaugurava formalmente le Taiwan Dōkakai, un societate de assimilation. Intra un septimana, plus de 3.000 taiwaneses e 45 residentes japonese se jungeva al societate. Post que Itagaki partiva plus tarde in ille mense, le chefes del societate esseva arrestate e su membros taiwanese detenite o molestate. In januario 1915, le Taiwan Dōkakai esseva disbandate.

Le politica colonial japonese cercava a segregar strictemente le population japonese e taiwanese usque 1922. Studentes taiwanese qui se moveva a Japon pro lor studios poteva associar se plus liberemente con le japoneses e adoptava le manieras japonese plus prontemente que lor equivalentes in le insula. Totevia, le assimilation complete esseva rar.

Un tentativa de japanisar completemente le populo taiwanese esseva facite durante le periodo kōminka (1937–45). Le rationamento esseva que solmente como subjectos completemente assimilate poterea le habitantes de Taiwan commitir se plenmente al guerra e al aspirationes national de Japon. Le movimento kōminka esseva generalmente sin successo, e pauc taiwaneses deveniva "ver japonese" a causa del curte periodo de tempore e del grande population. In terminos de acculturation sub circumstantias controlate, illo pote esser considerate relativemente effective.

Japanisation

Post le guerra a grande scala con China in 1937, le projecto imperial de Japanisation (kōminka) esseva implementate pro assecurar que le taiwaneses remanerea subjectos del Imperator Japonese in loco de supportar un victoria chinese. Le objectivo esseva assecurar que le populo taiwanese non disvelopparea un senso de identitate national. Ben que le objectivo declarate esseva de assimilar le taiwaneses, in practica le processo segregava le japoneses in lor areas discrete, malgrado le cooptation de chefes taiwanese. Le organisation esseva responsabile pro augmentar le propaganda de guerra, le campanias de donation, e le regimentation del vita taiwanese.

Como parte del politicas, le lingua chinese in jornales e in education esseva removite. Le historia de China e Taiwan esseva erasate del curriculum. Le uso del lingua chinese esseva disincuragite. Totevia, mesmo alcun membros de familias modello de "lingua national" de menages taiwanese ben educate falleva a apprender le japonese a un nivello conversational. Un campania de cambio de nomine esseva lanciate in 1940 pro reimplaciar nomines chinese con nomines japonese. Septe pro cento del taiwaneses habeva facite isto al fin del guerra. Characteristicas del cultura taiwanese considerate "non-japonese" o non-desirabile esseva prohibite o disincuragite. Le taiwaneses esseva incoragiate a precar a sanctuarios Shinto. Alicun officiales removeva idolos e artefactos religiose de locos de culto native.

Industrialisation

Sub le governamento colonial, Taiwan esseva introducite a un systema unificate de pesos e mesuras, un banca centralisate, facilitates de education pro augmento de mano de obra qualificate, associationes de agricultores, e altere institutiones. Systemas de transporto e communicationes, assi como facilitates pro le viage inter Japon e Taiwan, esseva disveloppate. Le construction de facilitates de irrigation a grande scala e centrales electric sequeva. Le disveloppamento agricultural esseva le objectivo del projectos colonial, e le scopo esseva que Taiwan providera a Japon alimentos e materias prime. Fertilisantes e facilitates de production esseva importate de Japon. Industrias textile e de papiro esseva disveloppate presso le fin del regno japonese pro le autosufficientia. Tote le grande e moderne interprisas esseva possedite per le japoneses.

Le systema ferroviari de Taiwan connectente le sud e le nord e le portos de Kīrun e Takao esseva completate pro facilitar le transporto e le expedition de materias prime e productos agricultural. Le exportationes augmentava quatro vices. Cinquanta-cinque pro cento del terra agricultural esseva coperite per systemas de irrigation supportate per digas. Le production de alimentos augmentava quatro vices e le production de canna de sucro augmentava 15 vices inter 1895 e 1925. Taiwan deveniva un major cophino de alimentos serviente le economia de Japon. Un systema de assistentia medical esseva establite. Le duration de vita medie pro un residente taiwanese esseva 60 annos in 1945.

Secunde Guerra Mundial

Quando Japon se embarcava in un guerra a grande scala con China in 1937, illo comenciava a expander le capacitate industrial de Taiwan pro fabricar material de guerra. Le Flotta Imperial Japonese operava intensmente foras de Taiwan. Le "Gruppo de Colpo del Sud" esseva basate foras del Universitate Imperial de Taihoku. Taiwan esseva usate como un plattaforma de lanceamento pro le invasion de Guangdong a fin de 1938 e pro le occupation de Hainan in februario 1939. Un centro conjuncte de planification e logistica esseva establite in Taiwan pro assister le avanzo de Japon verso le sud post le bombardamento de Pearl Harbor. Taiwan serviva como un base pro attaccos naval e aeree japonese super Luzon usque le reddition del Philippinas in maio 1942. Illo serviva como un area de retaguarda pro attaccos super Myanmar.

Quando le guerra girava contra Japon in 1943, Taiwan suffreva a causa de attaccos submarin Alliate contra le navigation japonese. In le secunde parte de 1944, Taiwan esseva bombardate in incursiones aeree statounitese.

Initio in julio 1937, taiwaneses comenciava a jocar un rolo super le campo de battalia, initialmente in positiones non-combattente. Le populo taiwanese non esseva recrutate pro le combattimento usque tarde in le guerra. In 1942, le Systema Special de Voluntarios esseva implementate, permittente mesmo al aborigines de esser recrutate como parte del Voluntarios Takasago. Le discrimination racial esseva commun malgrado occasiones rar de cameraderia. Post le reddition de Japon, le ex-soldatos japonese taiwanese esseva abandonate per Japon e nulle transporto de retorno a Taiwan o Japon esseva providite. Multe de illes affrontava difficultates in le continente chinese, Taiwan, e Japon.

Feminas aborigine serviva personal militar japonese in le region montaniose de Taiwan. Illes esseva primo recrutate como travaliatores de nettoyage e lavanderia pro soldatos, postea illes esseva coercite a provider sexo. Illes esseva violente in gruppo e serviva como feminas de conforto in le horas del vespera. Feminas chinese Han de familias de basse rendita esseva etiam parte del systema de feminas de conforto. Alicunes esseva pressionate a illo per rationes financial, durante que alteres esseva vendite per lor familias. Totevia, alcun feminas de familias benestante etiam finiva como feminas de conforto. Plus que le medietate esseva minores, con alcun tanto juvene como 14 annos. Multe pauc feminas qui esseva inviate al extero comprehendeva le ver objectivo de lor viage. Alicun del feminas credeva que illes servirea como infirmeras. Feminas taiwanese esseva dicite a provider servicios sexual al militar japonese "in le nomine del patriotismo al pais". In 1940, bordellos esseva installate in Taiwan pro servir le masculos japonese.

Fin del regno japonese

In 1942, post que le Statos Unite entrava in le guerra contra Japon e al latere de China, le governamento chinese sub le Kuomintang renunciava a tote le tractatos signate con Japon e faceva del retorno de Taiwan a China un del objectivos de guerra. In le Declaration de Cairo de 1943, le Potentias Alliate declarava le retorno de Taiwan (includente le Pescadores) al Republica de China (ROC). Le Declaration de Cairo nunquam esseva signate e non es legalmente obligatori.

In 1945, Japon se rendeva con le signatura del instrumento de reddition e terminava su regno in Taiwan. Le territorio esseva ponite sub le administration del ROC in 1945 per le Administration de Relevation e Rehabilitation del Nationes Unite (United Nations Relief and Rehabilitation Administration). Fortias japonese in China e Taiwan se rendeva a Chiang Kai-shek e le 25 de octobre 1945, le Governator-General Rikichi Andō transmitteva le administration de Taiwan e Penghu a Chen Yi. Le 26 de octobre, le governamento del Republica de China declarava que Taiwan habeva devenite un provincia de China, totevia le Potentias Alliate non recognosceva iste declaration unilateral.

De accordo con le dispositiones del Articulo 2 del Tractato de Pace de San Francisco, le japoneses formalmente renunciava le soveranitate territorial del insulas de Taiwan e Penghu. Le Republica de China (ROC) e Japon signava le Tractato de Taipei le 28 de april 1952, que alcun personas considera esser supporto legal pro le revendication del ROC super Taiwan como territorio de jure. Le tractato declara que tote le tractatos, conventiones, e accordos inter China e Japon pre-datante le 9 de decembre 1941 esseva nulle e vacue. Isto es supportate per decisiones del corte japonese, tal como in 1956, declarante que Taiwan e le insulas Penghu veniva a appartiner al ROC al data que le Tractato de Taipei entrava in vigor.

Le position official del Governamento de Japon es que Japon non exprimiva in le Tractato de Taipei que Taiwan e Penghu pertine al ROC, que le Tractato de Taipei non poteva facer ulle disposition que es in violation del renunciation de Japon de Taiwan e Penghu in le Tractato de Pace de San Francisco, e que le stato de Taiwan e Penghu remane a esser determinate per le Potentias Alliate in le futuro.

Le Declaration de Cairo esseva considerate dispassate per Winston Churchill in 1952, qui negava que Taiwan esseva sub soveranitate chinese o que le Nationalistas Chinese representava China, e que illes solmente occupava Taiwan militarmente. Illo non esseva recognoscite per Anthony Eden in 1955, qui diceva que il habeva un differentia de opinion super a qual autoritate chinese transmittter lo. In 1954 e 1960, le Statos Unite negava que le question del soveranitate super Taiwan e le insulas Penghu habeva essite resolvite, ben que illo acceptava que illos esseva sub controlo del ROC, le exercitio de autoritate chinese super Taiwan, e que le ROC esseva le governamento legal de China.

Republica de China (ab 1945)

Taiwan sub Lege Martial

Le ROC establiva le Governamento Provincial de Taiwan in septembre 1945 e proclamava le 25 de octobre 1945, le die in que le japoneses se rendeva, "Die de Retrocession de Taiwan". Inter le reddition japonese de Taiwan in 1945 e le 25 de april 1946, le fortias del ROC repatriava 90% del japoneses vivente in Taiwan a Japon.

Durante le periodo immediate postbello, le administration de Kuomintang (KMT) in Taiwan esseva repressive e corrupte comparate al regno japonese precedente, lo que conduceva a discontento local. Violentia anti-continental erumpeva le 28 de februario 1947. Durante le repression subsequente per le administration de KMT, in lo que deveniva cognoscite como le Incidente del 28 de Februario, decenas de milles de personas esseva occidite o arrestate, e le incidente deveniva un thema tabu.

Essente controlate per le Republica de China, Taiwan hereditava le pronunciamento international del governamento de ROC.

Del annos 1930 in avante, le Guerra Civil Chinese esseva in curso in le continente chinese inter le governamento de ROC de Chiang Kai-shek e le Partito Communista Chinese ducite per Mao Zedong. Quando le Communistas ganiava controlo complete del continente chinese in 1949, duo milliones de refugiatos, predominantemente del governamento Nationalista, del militar, e del communitate de affaires, fugiva a Taiwan. Le 1 de octobre 1949, le Republica Popular de China (RPC) esseva fundate in le continente chinese per le communistas victoriose; plure menses antea, Chiang Kai-shek habeva establite un capital provisori del ROC in Taipei e moveva su governamento basate in Nanjing illac post fugir de Chengdu. Sub le regno nationalista, le habitantes del continente dominava le governamento e le servicios civil.

Reformas Democratic

Post que Chiang Kai-shek moriva in april 1975, ille esseva succedite al presidentia per Yen Chia-kan, durante que su filio, Chiang Ching-kuo, succedeva al direction del Kuomintang e deveniva presidente in 1978. Chiang Ching-kuo recognosceva que ganiar supporto estranie pro assecurar le securitate futur del ROC requireva reforma. Su administration videva un gradual relassamento del controlo politic, un transition verso le democratia, e movimentos verso le Taiwanisation del regime.

Opponentes del Nationalistas non plus esseva prohibite de tener reuniones o publicar jornales. Ben que le partitos politic de opposition esseva ancora illegal, quando le Partito Democratic Progressive (Democratic Progressive Party) esseva establite como le prime partito de opposition in 1986, le Presidente Chiang decideva contra le dissolution del gruppo o le persecution de su chefes. Su candidatos officialmente curreva in electiones como independentes in le movimento Tangwai. In le sequente anno, Chiang terminava le lege martial e permitteva visitas familiar al continente chinese. Chiang seligeva Lee Teng-hui pro esser su vice-presidente. Le movimento sequeva altere reformas que dava plus de poter al cives nascite in Taiwan e calmava le sentimentos anti-KMT.

Periodo democratic

Le election presidential de 2000 marcava le fin del regno del Kuomintang (KMT). Le candidato del DPP, Chen Shui-bian, vinceva un cursa a tres vias.

In le election presidential in maio 2008, le candidato del KMT, Ma Ying-jeou vinceva le candidato del DPP, Frank Hsieh.

In le electiones combinate in januario 2016, le candidato de opposition pro presidente, Tsai Ing-wen, del DPP, vinceva con 56% del voto, e le DPP de opposition esseva catapultate a un majoritate absolute in le parlamento. Le election marcava le prime vice que un partito non-KMT ganiava un majoritate in le legislatura.

In januario 2024, William Lai Ching-te del Partito Democratic Progressive (DPP) al poter vinceva le electiones presidential de Taiwan.

Nota

Iste articulo contine material traducite ab Wikipedia in anglese. Le texto original se trova a en:History of Taiwan, e es usate secundo le mandatos del licentia respective.