Ecopoese

Ecopoese

Le modello de ecopoese pro le origine del vita es basate super le idea que un atmosphera continente un percentage alte de oxygeno molecular, generate per le photolyse atmospheric del vapor de aqua, es un characteristica essential del ecosphera primitive del Terra. Le ecopoese differe radicalmente del altere modellos de biopoese. Traditionalmente, le origine del vita es tenite como equivalente al apparimento fortunate de organismos cellular multo simple, cuje evolution metabolic vaderea ab alora conducer le evolution general del ambiente (le atmosphera ric in oxygeno esserea resultate de iste processo). In le ecopoese, al contrario, le ambiente physic joca le rolo principal, no le organismos. Le presentia precoce de oxygeno determina le establimento de un fluxo de electrones que, lassante le componentes reductor del lithosphera, crucia le mares archean, bombate per le production photolytic de oxygeno in le atmosphera del Terra. Iste fluxo es mediate e predominantemente canalisate per le transitiones redox del elementos redox-sensibile in le hydrosphera. Istes interactiones medioambiental de grande amplitude causa le disveloppamento de un metabolismo de base geochimic in un protoplasma planetari (le holoplasma) creante le preconditiones pro le evolution gradual del vita organismal.

Le ample differentia de potentiales electrochimic in le ambiente primordial causarea le apparimento del cyclos biogeochimic. Le vias metabolic primitive origina del interaction de istes cyclos e lor productos. Le accrescimento de ordine in le systema superveni del transitiones energeticamente favorabiles, particularmente in le oxydation de materia organic, e del proprietates physicochimic del compositos participante. Iste protometabolismo planetari es essentialmente congruente con le biochimia de hodie, includente le fixation de carbon e de Nitrogenum e le degradation aerobic del compositos organic (oxydation total a CO₂). Le evolution biologic, como regula, procederea a transverso del controlo functional crescente de iste reactiones, e no per su creation. Un metabolismo nude de base geochimic evolutionarea assi congruentemente verso nostres processos enzymatic moderne. Le proprietates carboxylante e condensante prestates al medio aquose (nominate "mundo hypercarbonic") per le presentia de un pesante atmosphera de CO₂ es particularmente importante, proque permitte le fixation de carbon in le presentia del poter reductor, e le propagation chiral. Como le reduction directe de anhydrido carbonic es foras del dominios del chimia aquose, le fixation del carbon dependerea del carboxylation de compositos de carbon preexistentes. Le cyclos protobiologic del carbon currerea in le sensu anabolic intercalante le reactiones de carboxylation del compositos organic con le etapes de reduction. Reciprocamente, le cyclos catabolic alternarea passos de decarboxylation e de oxydation, como in le cyclos metabolic moderne. On pote discuter le possibilitates de analogos non-enzymatic de tal reactiones in le medio hypercarbonic a alicun de detalio, ben como le mechanismos a transverso de que se vincularea firmemente le equilibrio de reduction-oxydation in le ecosphera protobiologic al processos de carboxylation e decarboxylation.

Le fixation del carbon requirerea un apportation de al minos modeste (apportation primari) de hydrocarbones formate per le decomposition de carburos procedente del lithosphera, super toto acetylen, que poterea converter se directemente a transverso del hydratation e le carboxylation, al acidos pyruvic e oxalacetic, constituentes central del vias biochimic actual. Le participation de iste compositos reinfortia le idea que le cyclo de Krebs bidirectional esserea le characteristica principal del circulation de carbon in le ecosphera primitive. Le disponibilitate de poter reductor para le processos anabolic (derivante principalmente del ferro bivalente e del compositos sulfurate lithospheric), comparate al del oxygeno atmospheric a pena solubile, favorarea le accumulation de compositos organic in le hydrosphera. Le questionamento super le natura de iste compositos e de lor processos de formation pote esse adjuvate per le presumption de un evolution principio del congruentia. Le characteristicas organismal del vita solo se acquire gradualmente, e le cellularitate es bastante tardive in iste modello.

Medio hypercarbonic

Le expression medio hypercarbonic describe le proprietates reactive del ambiente oceanic del Terra primitive (o "mundo hypercarbonic") sub le composition atmospheric postulate in le modello del ecopoese. Gratias al grande quantitate de CO₂ dissolute, species chimic como le acido carbonic, le ion bicarbonic e le iones bivalente (super toto le alcalino-terrose magnesium) se presenta in concentrationes multo plus alte que in le oceanos de hodie, prestante al medio proprietates carboxylante capabile de affectar le gruppamentos amino e le carbanions. Sub le equilibrio carboxylation-decarboxylation sic determinate, varie compositos organic formarea series de «analogos hypercarbonic» proximemente similate cuje membros solo differe per le quantitate de CO₂ additionate a su moleculas.

Le medio multo polar, con un basse activitate de aqua (A_w) governa le equilibrio hydratation-dehydratation. De plus, le equilibrio reduction-oxydation face parte del toto del ambiente oceanic, positionate inter un lithosphera que delivra iones reductor (super toto le ferro e le sulfuro bivalente) e le atmosphera oxygenic. Le factores que determina le equilibrio de carboxylation-decarboxylation e le equilibrio hydratation-dehydratation es nominate factores permanente e es attachate a conditiones que solo fluctua multo legiermente. Le equilibrio reduction-oxydation, al contrario, es guidate per factores eventual que varia fortemente inter le extremitates redox del ambiente protobiologic. Le chimia del medio hypercarbonic es central pro le modello de ecopoesis proque concilia, como suggerite per le principio del congruentia, le relevantia biologic del reactiones de carboxylation e decarboxylation, e le evidentias geologic de un paleoatmosphera pesante de CO₂.

Ligamines externe

• Site official Archived 2007-10-20 at the Wayback Machine