Saltar al contento

Historia del christianismo

Non revidite
De Wikipedia, le encyclopedia libere
Historia del christianismo
instantia de: aspect of history[*]
subclasse de: historia


Commons: History of Christianity

Le historia del christianismo es le studio del religion initiate per le propheta judee de Nazareth nominate Jesus. Le christianismo tornava se un del plus grande religiones, affectante a tote le altere fides e modificante le curso del historia. Le christianismo se differe de altere religiones abrahamic in le affirmation de que Jesus Christo es le Filio de Deo. Le grande majoritate del christianos crede in un Deo formate per tres personas unite e distincte: Patre, Filio e Spirito Sancte. Al longe de su historia, le religion ha resistite schismas e que resultava in multe ecclesias differente. Le plus grande brancchas del christianismo es le Ecclesia Catholic Roman, le Ecclesia Orthodoxe e le Ecclesias protestante. Le christianismo comenciava expandir se initialemente desde Jerusalem, e postea in tote Oriente Medie, acabante pro esser le religion official de Armenia in 301, de Ethiopia in 325, de Georgia in 337, e post le Ecclesia statal del Imperio Roman in 380. Tornante se commun in tote Europa in le Medievo, le christianismo expandiva se in tote le mundo in le Era del Discopertas. Actualemente le christianismo ha circa 2,13 billiones de adeptos, essente le major religion mundial adoptate per circa 33% del population del mundo. Illo es le religion predominante in Europa, America, Oceania e in grande parte de Africa e partes de Asia.

Radices del christianismo

[modificar | modificar fonte]

Radices judaic

[modificar | modificar fonte]

Jesus e su prime discipulos era judee. Le christianismo continuava utilisante le Scripturas Hebree, convirtendo se le Tanakh in lo que hodie se cognosce como le Vetule Testamento. Acceptante multe doctrinas fundamental del judaismo, como le monotheismo, le libere voluntate, e le Messia, le qual es equivalente a Christo ([le] ungite in greco).

Relationes con le mundo hellenistic

[modificar | modificar fonte]

Le Terra de Israel era multe disputate per le antique imperios, pro su ubication geographic. Illo era in medite de duo grande rutas commercial: Egypto e Mesopotamia, Arabia e Asia Minor. Alexandro Magne derrotava al persas e post prendeva Palestina. Post le morte de Alexandro (323 aEC) Ptolomeo I prende Egypto; Seleaco I, Assyria] e de nove Palestina resta in discordia. Recordante le ideologia de Alexandro, que era unir tote le humanitate sub un mesme civilisation de marcate tonalitate grec (Hellenismo). Iste fussion combinava elementos grec con altere prendite del civilisationes conquistate, ancora variante de region in region. Isto le donava un unitate al bassino del Mediterranee, qe servirea al expansion del Imperio Roman e al christianismo o predication del Evangelio. Pro le judeos le hellenismo era un menacia pro su religion, nam le philosophia hellenistic era materialiste. Le pression del hellenismo era constante e le fidelitate del judeos a lor Deo e a su traditiones equalmente. Iste pression desatava un rebellion pro parte del judeos maccabee, qui rebellava se contra le hellenismo del Seleucidas, qui pretendeva imponer su ideales. Post in le historia presenta se le romano Pompeio in le 63 aEC qui prendeva Palestina deponente le ultime del maccabeos Aristobulo II. Le politica roman era tolerante al religion e le costumes del populos conquistate.

Herodes I faceva tote le possibile pro introducer el hellenismo, a tal grado que essayava colocar un aquila in le entrata del Templo de Jerusalem, lo que provocava un rebellion de nove, que sofocava se con duo mill crucifixiones. Durante iste tempo existiva gruppos religiose: le phariseos que era un partito del populo e non haveva le vantagias material que ottorgava le regimen roman e le hellenismo, anque luttava pro cumplir le lege in tempores difficile, credeva in le resurrection e in le existentia del angeles. Le saduceos era le partito del aristocratia, cuje interesses le faceva collaborar con le regimen. Illos era aristocratas e conservatores, non credeva in le resurrection ni in le angelos. Le zelotes era le partito que se opponeva al regime roman e sequeva existinte etiam post del crucifixiones. Jesus e su apostoles era plus circa del phariseos in le doctrina (Jesus non les criticava pro esser malos judee, ma proque illes se oblidava del humanos pro voler cumplir le lege). Tote le partitos e tote le sectas teniva alicun cosa in commun; compartiva le monotheismo ethic e le sperantia eschatologic.

  • Le monotheismo ethic: Credentia in un Deo. Deo require alicun cos plus que un servicio appropriate, ille require le justitia inter le homines (benque le justitia la interpretava cata gruppo de un maniera differente), honorar a Deo con tote le vita mesme.
  • Le sperantia eschatologic: Illos guardava le sperantia messianic, credeva firmamente que le die arrivarea quando Deo interveniva in le historia de Israel e le cumplir un regno de pace e justitia. Isto era le bases pro le christianismo, jam que illos adjutava a su expansion pro tote le Imperio Roman.

Le christianismo anque continuava con multe del patrones trovate in le judaismo del epocha de Jesus, como le adaptation del forma liturgic del adoration in le synagoga al ecclesia o templo; le oration; le utilisation del sacrate scripturas; un calendario religiose; le uso del musica de hymnos e oration; ultra disciplinas como le jujuno. Le christianos adoptava initialemente le traductiones grec del scripturas judee, cognoscite como le Septuaginta, como su proprie Biblia e plus tarde se canonisava multe del libros del Nove Testamento.

Initios del christianismo

[modificar | modificar fonte]

Le christianismo comenciava inter un parve numero de judeos. In le libro del Factos del Apostolos 1:15 menciaona se circa 120. In le seculo III, le christianismo cresceva usque convertir se in le congregation dominante in le nord del mundo mediterranee. Il anque expandiva se de forma importante al est e sud del Mediterranee. Iste section examinara aquillos prime 300 annos.

Le factos que occuriva in le prime annos del christianismo relata se in le libro del Factos del Apostolos. Actualmente questiona se le veracitate de iste relatos pro le grande proliferation de libros false re le Factos del apostolos que haveva durante le christianismo primitive.

Le Ecclesia primitive christian

[modificar | modificar fonte]

Le "judeocristianos primitive" es utilisate al discutir re le christianismo primitive. Jesus, su deceduo apostolos, le ancianos e la major parte del sequores era judeos. Assi como le 3000 convertite in Pentescostes post del cruxifixion descripte in le Factos del Apostolos, ubi tote le judeos, proselitos e tote le convertitos al christianismo era non gentiles ante del conversion del official roman Cornelio per Simon Petro in Factos 10, qui es considerate secunde le tradition como le prime gentil en esser convertite al christianismo. Le plus grande division in le christianismo in isse tempo presentava se inter le judeos hellenistic e non hellenistic o del lingua grec y del lingua arameea (Factos 6). Nonobstante, post del conversion de Cornelio e su acceptation como christiano, agora existiva altere gruppo, le christianos gentil. Como un movimento schatologic, illos anticipava que le gentiles transformarea al Deo de Israel como lo profetisava Isaias in le versiculos 56:6-8. Le Nove Testamento non utilisa le termino "gentil-christiano" o "judeo-christiano", in cambio, Pablo scribe in contra de aquillos que era circumcisse, qui se separava del non circumcisse: "Hic, non ha Grec e Judeo, circumcise e incircumcision, barbaro, Scythian, sclavo, libere, sed Christo es omne cosa e in omnes." (Colossenses 3:11).

Seculos II e III

[modificar | modificar fonte]
Origines.

In le seculo II multe eruditos comenciava a producer textos scripte que nos adjuta a entender le forma in que se disveloppava le christianismo. ISte lavoros pote aggruppar se in duo grande categorias: lavoros dirigite a un amplia audientia de eruditos non credente e lavoros dirigite a aquillos que considerava se christianos. Le scriptos pro le non credentes nominava se apologetic in le mismo sentito que le discurso donate per Socrates in su defensa ante le assemblea atheniense, nominate Apologia, cuje parola in greco significa "discurso pro le deffensa" que le denotation moderna plus limitate de "declaration expresante regret". Le apologistas, como se cognosce a iste autores, fa un presentation pro classes educate del credentias christian, multe vices associate con un attacco del credentias e practicas del paganos. Altere scriptos ha le scopo de instruir a amonestar al frates christian. Multe scriptos de iste periodo, nonobstante, succumbiva al destruction del Ecclesia Catholic primitive como heresia o in disaccordo con su mensagio. Encora assi, hodie se ha trovate scriptos como le Evangelio de Thomas in 1945.

Durante iste periodo le governmento del Ecclesia christian toma forma hierachic que es similar al governmento roman.