Corydon
| Corydon |
|---|
| instantia de: version, edition or translation[*] |
|
|
|
Corydon es un essayo dialogate de André Gide super le homosexualitate e le pederastia. Le texto se publicava per separate inter 1911 e 1920 in duo editiones private anonyme que le autor distribuiva inter su amicos. Le prime edition complete in francese, ja con su nomine, non se publicava usque 1924.[1] Gide ipse considerava Corydon como su libro le plus importante.
Contento[modificar | modificar fonte]
Corydon se compone de quatro dialogos socratic inter un narrator-intervistator, que se expressa in prime persona, e su antique companion de schola Corydon, qui vole scriber un libro con le titulo Defensa del pederastia. A traverso de iste dialogos, le autor analysa aspectos como le cultura del amor o le forma como on ha tractate le homoerotismo al lungo del historia e ille suggere le existentia de un "pederastia normal", i.e. ni patologic ni criminal, prendente como referentia le mundo grecoroman e in particular le Grecia antique.
André Gide defende un idea del homosexualitate differente de illo que stava in voga in su epocha. Como Sigmund Freud, ille non accepta le theoria del tertie sexo de Magnus Hirschfeld ni le theoria del perversion. Malgrado le consideration que ille ha per Marcel Proust,[2] ille non comparti le vision del "homines-feminas" descendente del habitantes de Sodoma describite in le quarto volumine de In cerca del tempore perdite.
Le autor recurre al testimonio de naturalistas, historicos, poetas e philosophos pro sustener le argumento que le homosexualitate existeva in le civilisationes culturalmente e artisticamente plus avantiate (como le Grecia de Pericles, le Renascentia italian e le Anglaterra elisabetin), le qual cosa se reflecte in scriptores e artistas como Homero, Virgilio, Ticiano e [Shakespeare]] in lor representationes del relationes homine-homine (como illos de Aquiles e Patroclo). Toto illo, affirma Gide, suggere con fortia que le homosexualitate es plus fundamental e natural que le heterosexualitate, essente iste ultime solmente le representation social de un union.
Referentias[modificar | modificar fonte]
- ↑ Ahlstedt, Eva. Angré Gide et le débat sur l'homosexualité (in francese), Götegorg: Acta universitatis Gothoburgensis, 1994. ISBN 9173462721.
- ↑ Gide, André. Journal (in francese). Vol. I, Paris, 1951, pp. 691-692.